Ποιοτικά η σκυλάδικα; ..παπαριές!

-Και, τι τραγούδια τραγουδάς; με ρώτησε η μανδάμ με ξυνισμένη μουρίτσα και υπεροπτικότατο ύφος μεγάλου γνώστη της μουσικής... -Λαϊκά! -Πφφφφφφφ!! σκυλάδικα εννοείς.. -Γιατί το λέτε αυτό; -Γιατί στα μπουζούκια που τραγουδάς, σκυλάδικα λέτε μονάχα.. -Νομίζω αδικείτε το λαϊκό τραγούδι κυρία μου, απάντησα κάπως χολωμένος.. -Εγώ; αυτό αδικείται απο μόνο του.. -Για κάντε με να καταλάβω το πνεύμα σας.., είχε αρχίσει βλέπεις να μου τη δίνει.. -Δύσκολο, τραγουδιστής που τραγουδάει σκυλάδικα, πού να καταλάβει κι αν του εξηγώ ολόκληρη μέρα.. -Σωστά, ίσως να έχετε δίκιο, εμείς οι "σκυλάδες" είμαστε ολίγον τι ηλίθιοι.. -Για να το λές, κάτι θα ξέρεις.. -Με πιστεύετε έ; -Έ! όσο να 'ναι.. -Χαίρομαι όταν ο λόγος μου δεν αμφισβητείται μανδάμ..και, δεν μου λέτε; -Εξαρτάται την ερώτηση... -Έχετε πάει πολλές φορές στα μπουζούκια; -Δεν θα πέσω τόσο χαμηλά να πάω σε τέτοια μαγαζιά..Θεός φυλάξει! -Μου λέτε τώρα τι δουλειά έχει ο Θεός; -Έχει, πως δεν έχει.. -Δηλαδή, πρίν πάτε να διασκεδάσετε, προσεύχεστε; -Έ, όχι δά! έλεος.. -Είπα μήπως, κάπου τρόμαξα.. -Και τι άσματα ακούτε τέλος πάντων; -Μου άρεσε πολύ ένα, άχ δεν θυμάμαι ποιά το έλεγε, πολύ ποιοτικό..

"και κρέμονται ψηλά απ' τα πόδια, δυό αρνιά και δύο βόδια, και το αίμα τρέχει.."

Ανατριχιάζω κάθε φορά που το ακούω.. -Κι εγώ ανατρίχιασα, θυμήθηκα τον Μήτσο τον χασάπη στο χωριό μας, όταν ερχόταν και έσφαζε τα ζώα, τα κρέμαγε απο τα πόδια...ακριβώς σαν το τραγούδι σας, φοβερή ποιότητα η όλη εικόνα ομολογώ..αίματα, άντερα...όντως! -Νομίζω πως ..με ειρωνεύεσαι; -Θεός φυλάξει! Και είπατε τα "δικά μας" τραγούδια, τα θεωρείτε σκυλάδικα; -Βεβαίως! -Χαίρομαι τότε που τραγουδάω σκυλάδικα. Χαίρομαι επίσης που δεν πάτε στα μαγαζιά που τραγουδάω, θα μου ήταν πολύ δυσάρεστο να έχω απέναντί μου φάτσα κάρτα κάποιαν σαν και σας, με την ασχετοσύνη στο έπακρο, να προσπαθεί να μου πεί πως το "βρέχει φωτιά" είναι σκυλάδικο, ή "τα πουλιά", η του Τσιτσάνη το "της γερακίνας γυιός" και χιλιάδες τόσα άλλα που τραγουδάμε.. -Μα τι λέτε ... -Αυτό που ακούσατε..γιατί κυρία μου, μπορεί να είμαστε αναγκασμένοι για να επιβιώνουμε, να λέμε πάρα πολλά σαχλο-σκυλο-τράγουδα όντως, μα τραγουδάμε και τραγούδια που άφησαν ιστορία, τραγούδια διαχρονικά, με τα οποία μεγάλωσαν γενιές, τραγούδια που έκαναν ανθρώπους να κλάψουν, να χορέψουν, να τραγουδήσουν, τραγούδια που αγαπάμε εμείς οι ίδιοι.. Δεν τραγουδάμε όλη νύχτα μόνο για σας κυρία μου, τραγουδάμε και για μας, λέμε τραγούδια που αγαπάμε πολύ οι ίδιοι, και τα ζούμε, θα το καταλάβετε αν μας προσέξετε πότε τραγουδάμε για μας, πότε τραγουδάμε για τον δικό μας καϋμό, τον δικό μας πόνο, αν μας κοιτάξετε πιο προσεκτικά, θα καταλάβετε αν πονάμε την ώρα που τραγουδάμε..φαίνεται.. μα με τραγούδια όπως αυτό που μου αναφέρατε πιο πάνω, λίγο δύσκολο να με "φτιάξετε" εμένα τον "σκυλά".. -Μα..τι λές..αυτά είναι ποιότητα άσχετε.. -Αυτά είναι "τα αρχίδια μου κουνιούνται" κυρία μου.. -Είσαι αναιδής.. -Κάντε μου τη χάρη και κλείστε το στόμα σας αν είναι να συνεχίσετε να λέτε αηδίες. Απο αηδίες, 24 χρόνια μέσα στη νύχτα, έχω χορτάσει, αν έχετε τίποτε σοβαρό τότε να σας ακούσω...

"τι να μας πείς κι εσύ απ' τη ζωή σου μια νύχτα απ' τη δική μου ολόκληρη η δική σου.."

Σαχλοκουδούνα...