Άλτ! τίς εί;

_Πρόσεχε το βράδυ λοχία, όταν πάς για έφοδο.. _Τι να προσέξω δόκιμε; _Μου φαίνεται ότι ένας "νέος γκάβακας" έχει υπηρεσία σκοπιάς...

_Πρόσεχε το βράδυ λοχία, όταν πάς για έφοδο.. _Τι να προσέξω δόκιμε; _Μου φαίνεται ότι ένας "νέος γκάβακας" έχει υπηρεσία σκοπιάς απόψε, και είναι πάρα πολύ φοβητσιάρης. _Φοβητσιάρης; _Χέστης, όχι απλώς φοβητσιάρης _Και τι θές να κάνω; _Κοίτα μη τον τρομάξεις και σε καρφώσει με καμία ξιφολόγχη..κάτι τέτοια τα κάνεις, σε ξέρω.. _Τι ώρα φυλάει σκοπός; _Δεν είμαι σίγουρος.. _Πώς τον λένε; ξέρεις μήπως; _Ούτε! πως να ξέρω ρε λοχία, νέος σου είπα είναι, πότε να προφτάσουμε να τους μάθουμε όλους; _Ναι, αλά εδώ μιλάμε για χέστη, όλοι τους χεσμένοι είναι; _Σίγουρα όχι κι όλοι..αλά ούτε και θα 'ναι ο μοναδικός.. _Άρα λοιπόν, μέχρι να βρούμε ποιοί ακόμα είναι φοβητσιάρηδες, ο τύπος παραμένει εξέχουσα φυσιογνωμία, έπρεπε να τον θυμάσαι.. _Ναί, έ; _Αμ, τι! δε μου λές; μήπως ξέρεις απο που είναι έστω; _Απο Αθήνα νομίζω είπαν, αλά ακριβώς δεν ξέρω, ούτε περισσότερες λεπτομέρειες, αλά θα μάθω _Καλά, θα μάθω πρώτος...άσε.. Πήγα και κοίταξα στην κατάσταση ονομάτων, όλα τα ονόματα των σκοπών, απο τις δέκα το βράδυ, έως τις έξι το πρωί. Τέσσερις σκοποί, μάλιστα.. _Δεκανέας; φώναξα.. _Ορίστε λοχία, διατάξτε..απάντησε φτάνοντας στο γραφείο μου, το επονομαζόμενο "επιλοχάδικο".. Κοντούλης, στρουμπουλός και πάντα χαμογελαστός ο δεκανέας μας ο Σούλης, ακόμα κι όταν έτρεχε τους φαντάρους χαμογέλαγε..σαδιστή τον αποκαλούσαν μερικοί.. _Φέρε μου σε παρακαλώ τους τέσσερις αυτούς, εδώ πέρα.. _Τώρα; _Όχι, φέρτους μεθαύριο εσύ.. _Μεθαύριο τι να τους κάνεις λοχία; _Εμ τότε τι με ρωτάς ρε Χάμπο; για τώρα εννοούσα..άντε φέρτους.. _Μάλιστα.. Πρέπει να πώ πως δεν περίμενα πολύ, τους βρήκε τσάκα τσάκα και τους έφερε.. _Προσ-χή! φώναξε στους παγωμένους νεοσύλλεκτους, οι οποίοι εκτέλεσαν την διαταγή του σαν ρομπότ στην πρίζα.. _Πείτε μου τα ονόματά σας κύριοι και τις ώρες που φυλάτε απόψε σκοποί σας παρακαλώ.. Συνήθιζα να τους μιλάω πάντοτε στον πληθυντικό, ήρεμα δίχως φωνές και ξελαρυγγιάσματα, προσπαθώντας να στοχεύω στο φιλότιμό τους περισσότερο και στον σεβασμό τους, παρά στον φόβο. Είχα καταλάβει απο πείρα πως έτσι κέρδιζα πολύ περισσότερο την εκτίμησή τους, παρά με καψώνια και παπαριές. Άσε που, μιλώντας τους στον πληθυντικό, κρατούσα και την απαιτούμενη απόσταση που έπρεπε να υπάρχει, αλλιώς..σε καβαλάνε. _Στρατιώτης πεζικού τάδε....κ.λ.π. και ποιά ώρα φύλαγε.. _Μάλιστα..λοιπόν, Κύριοι, ο λόγος που σας κάλεσα να παρουσιαστείτε μπροστά μου, είναι πως απόψε εγώ θα είμαι ο εφοδεύων..ξέρετε τι σημαίνει; _Όχι! μου απάντησαν και οι τέσσερις.. _Εντάξει, να σας εξηγήσω λοιπόν να το ξέρετε, σταθείτε ανάπαυση. Εφοδεύων σημαίνει "αυτός που κάνει έφοδο", και έφοδος στη σκοπιά σημαίνει, πως θα έρθω δίχως να με περιμένετε, δίχως να ξέρετε ούτε ώρα, ούτε κατεύθυνση, ούτε θα με ακούσετε να έρχομαι, για να δω αν φυλάτε σκοπιά, αν καπνίζετε ή αν κοιμάστε. Εάν κοιμάστε, θα σας πάρω ότι μπορέσω, είτε το όπλο, είτε την ξιφολόγχη, είτε το βιβλίο εφόδου, είτε το κράνος...κοιτάξτε μην πάρω κι εσάς μαζί μου.. Εάν πάρω κάτι απο όσα προανέφερα, ή δεν φυλάτε όπως αρμόζει σε Έλληνα Στρατιώτη-Σκοπό, και γραφτεί στο βιβλίο εφόδου, την έχετε βαμμένη... Σε καιρό πολέμου, σας εκτελούν, διότι αν αποκοιμηθεί ο σκοπός ή δεν φυλάξει σωστά τους συναδέρφους του, χάνονται αθώες ζωές..Σκοπός λοιπόν που φυλάτε τώρα εν καιρώ ειρήνης, είναι να μάθετε την αξία, τον σκοπό και τον τρόπο, του ΠΩΣ να ξαγρυπνάτε εσείς, για να ξεκουραστούν οι σύντροφοί σας ανέμελα, όπως όταν φυλάνε εκείνοι σκοποί για να ξεκουραστείτε εσείς. Είναι κάποιος που φοβάται απο σας, στο σκοτάδι; _Όχι! ξανα και οι τέσσερις με ένα στόμα.. _Έχετε μάθει πως γίνεται η όλη διαδικασία της ανάληψης καθηκόντων σκοπού, μέχρι το τέλος της; _Μάλιστα! _Καλώς, μπορείτε να πηγαίνετε και καλή υπηρεσία.. Έφυγαν, μα κάτι δεν μου καθόταν με τον έναν, τον Γιάννη στο μικρό του όνομα. Οι κινήσεις του, η νευρικότητά του, το όλο σύνολο έδειχνε κάποιον που είναι ασταθής, κάποιον που φοβάται όντως, σφιγμένος και ανήσυχος. Ήταν να φυλάξει στην τελευταία γωνία του στρατοπέδου, μια απομονωμένη και θεοσκότεινη πλευρά. Η ώρα που φύλαγε ήταν δύο τέσερεις...το λεγόμενο Γερμανικό νούμερο, επειδή τέτοιες ώρες συνήθως ξεκινούσαν οι Γερμανοί τις επιθέσεις, και ήταν γενικά το χειρότερο. Άσε που έχανες τον ύπνο σου εντελώς ξυπνώντας μέσα στα άγρια χαράματα, και τελειώνοντας δύο ώρες πρίν το εγερτήριο, που να προλάβεις να ξανακοιμηθείς. Μέχρι να πάς στο θάλαμο, ..ξημέρωνε.. Στις τρείς σηκώθηκα, άναψα τσιγάρο και σκέφτηκα απο που να αρχίσω την έφοδο. Αποφάσισα να αφήσω τον Γιάννη τελευταίο, δεν ξέρω γιατί, απλά έτσι μού 'ρθε. Ίσως έλπιζα πως, απο τις κραυγές των άλλων τριών σκοπών, με τα 'Αλτ! τις εί μόλις με μυριζόντουσαν, θα ήξερε πως είμαι κάπου εκεί τριγύρω και δεν θα τρόμαζε, δεν ήθελα να είναι η πρώτη του νύχτα σαν σκοπός, μια άσχημη ή τραυματική εμπειρία. Κάθε ένας απο τους τρείς που πρωτοεμφανίστηκα, με σταμάτησε όπως έπρεπε, και δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα. Η νύχτα πήγαινε πολύ καλά, κάτι με ανησυχούσε όμως. Πλησιάζοντας στην σκοπιά του Γιάννη, έκανα επίτηδες θόρυβο με τις αρβύλες μου να με ακούσει. Πλησίαζα, μα δεν άκουγα καμία εντολή για να σταματήσω..λές να κοιμάται; Πρώτη του μέρα; αποκλείεται, απο το άγχος και μόνο δεν σε παίρνει ύπνος..ρε λές να έκανε καμία μαλακία; Πολλά είχανε δεί τα μάτια μου, όλα περνούσαν απο το μυαλό μου.. Πλησίασα περισσότερο, άρχισα να διακρίνω την σκοπιά, σιγά σιγά διέκρινα και τον στρατιώτη, καθισμένο στο χώμα και ακουμπισμένο με την πλάτη στη σκοπιά, έχοντας το όπλο του ανάμεσα στα πόδια και επάνω στον έναν ώμο του.."Κοιμάται το όργιο.." Σκεύτηκα να πάω και να του πάρω ότι μπορούσα, και μπορούσα πολλά να του κάνω, -οι άντρες που διαβάζουν και υπηρέτησαν ξέρουν τι λέω- μα το μετάνιωσα. Κι άν -σκέφτηκα- φεύγοντας εγώ, ο μαλάκας πατήσει καμία σκανδάλη απο φόβο τι θα γίνει αύριο στην αναφορά; Άσε που δεν είχα τέτοια βίτσια, να αναφέρω στρατιώτες δίχως πάρα, μα πάρα πολύ σοβαρή αιτία..πιο πολύ με ενδιέφερε, για όσο καιρό θα ήταν στρατιώτες δικοί μου, να μάθουν κάτι, ώστε σε περίπτωση πολέμου να το χρησιμοποιήσουν ώστε να μην πάνε άσκοπα στα θυμάρια. Δεν μου άρεσαν βλέπεις ποτέ οι νεκροί ήρωες, τους προτιμώ ζωντανούς. Άρχισα να πετάω πετραδάκια, ένα, δύο...ένα απο αυτά τον πέτυχε στο πόδι. Κουνήθηκε.."ζεί ο μαλάκας, πάμε παρακάτω.."..ξανάρχισα να πετάω, σημαδεύοντας αυτή τη φορά το κράνος του μέσα στο σκοτάδι..τζίφος, τον νανούρισαν φαίνεται τα τσίκ τσάκ απο τα χαλίκια στα χόρτα, που άρχισε να ροχαλίζει..και ξαφνικά, εκεί που ούτε εγώ το περίμενα, ακούγεται ένα ΦΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡ!!!!....και ένα ουρλιαχτό ΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ.....!!! πετάγεται πάνω ο Ιωάννης σαν σούστα φωνάζοντας .. _"ΣΤΑ ΟΠΛΑΑΑΑΑΑΑΑ...ΒΟΗΘΕΙΑΑΑΑΑ....ΣΤΑ ΟΠΛΑΑΑΑΑ..." _Σκάσε ρε...ποιά όπλα και θα ξυπνήσεις το στρατόπεδο! κουκουβάγια ήτανε ρε μπουμπούνα! του φώναξα και άρχισα να γελάω γιατί κι εγώ λαχτάρισα απο το σκατοπούλι... _Λοχία...ΑΛΤ ΤΙΣ ΕΙ!! _Άσε ρε τις μαλακίες..κοιμάσαι τόση ώρα και τώρα μου κάνεις ανάκριση; _Δεν κοιμόμουνα..Άλτ τις εί! _Ο λοχίας! _Προχώρει στο σύνθημα.. _Κουκουβάγια..τού 'πα αστειευόμενος.. _Προχώρει στο παρασύνθημα.. _Καλά ρε μεγάλε; Κουκουβάγια είναι το σύνθημα, που μου θές και παρασύνθημα; _Ε, να..μπερδεύτηκα ..μέσα στον ύπνο λοχία καταλαβαίνεις.. _Μα φυσικά, ..................δεν είμαι ...μαλάκας!

Related

new post 1040301780153071260

Δημοσίευση σχολίου Default Comments

  1. POSA XRONIA PISW ME PEIGES RE SU ...DEKANEAS STHN MITILINI KATI PAROMOIO ..ALA ME ALLA APOTELESMATA.......KALO PANTWS TO DIKO SOU ... SAKHS.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. LOIPON GIRIZO APO TO 401 META APO KAPOIOXTIPIMA:KAI BLEPO OTI ME KANAN EPILOXIA;ME BAZOUN LOXIA MIRAS KAI BGENO ANAFORA TO PROH KAI MPLA MPLA-LEO OTI OLA EINAI KA8ARA KAI PALI MPLA MPLA-PETAGETE O DOIHKITIS KAI MOU LEEI KAI APO TO KSERIS ESI RE NIKOLA -APO TO 401 POU EKANES 3 MHNES-MILAME OLO TO STRATOPEDO PE8ANE SZA GELIA :OMORFES ISTORIES-NIKOLA POU EKANES EKTOS APO TRIKALA KAI A8HNA?

    ΑπάντησηΔιαγραφή

emo-but-icon

Αναγνώστες

item