Κι όμως, έτσι είναι..

_Γιατί μου είπες πως η μουσική κατάντησε διαβολική; _Γιατί έτσι κατάντησε παιδί μου, διαβολική _Εξήγησέ μου πως το εννοείς, δεν το καταλαβαίνω..λές να ασχολείται ο διάβολος με την μουσική; _Ο διάβολος πάντα με την μουσική ασχολούνταν, είναι τέλειος γνώστης της μουσικής _Ή με δουλεύεις ή δεν ξέρεις τι λές, έ; _Άκου λοιπόν! _Ακούω.. _Όταν ο Θεός έπλασε τους Αγγέλους, τον ομορφότερο απο όλους τον ονόμασε Εωσφόρο, "ο το έως φέρων ", δηλαδή, αυτός που φέρνει το φώς. Ήταν αδιάκοπα δίπλα του και τον υμνούσε, ψάλλοντάς του μαζί με τις λεγεώνες αγγελικών δυνάμεων μέρα και νύχτα. Πώς λοιπόν μπορεί παιδί μου, εκείνος που ήταν ικανός να ψάλλει μπρός στον Θεό τον ίδιο, να μην είναι τέλειος γνώστης της μουσικής; _Μα τότε πως γίνεται να την ονομάζεις διαβολική πατέρα, όταν υμνούσε τον ίδιο τον Θεό; _Τότε ήταν Θεϊκή, μα τώρα όχι, θα σου πω και θα καταλάβεις. _Πές μου.. _Όταν ύψωσε το ανάστημά του στον Θεό τον δημιουργό του, παρασύροντας μαζί στην ανταρσία του χιλιάδες αγγέλους που τον πίστεψαν, ξεσήκωσε πόλεμο στα ουράνια. Στον πόλεμο αυτό, χύθηκε αίμα Θεϊκών αγγέλων και δαιμόνων, δηλαδή αγγέλων που έχασαν πλέον την Θεία χάρη. Το αίμα έσταξε στη γή, και απο αυτό το αίμα πλάστηκε ο άνθρωπος, ανακατεμένο με πηλό, γι αυτό και έχουμε μέσα μας το καλό και το κακό ταυτόχρονα, παλεύοντας για όλη μας τη ζωή, ποιό απο τα δυό να αφήσουμε να επικρατήσει στις ψυχές μας. _Πατέρα, πιστεύεις σε δαίμονες; _Ναί, πιστεύω..υπάρχουν γύρω μας, μέσα μας, σε άλλες διαστάσεις, μα υπάρχουν, όπως υπάρχουν και άγγελοι.. _Τι λέγαμε για την μουσική; θα συνεχίσεις; _Τους έδιωξε λοιπόν ο Θεός απο κοντά του, τους έριξε στη γή για τιμωρία. Σκοπός τους ήταν απο τότε και θα είναι πάντα, η εκδίκηση. Τι αγαπάει περισσότερο ο Θεός; Τους ανθρώπους, τα πλάσματά του, τα παιδιά του..αυτά λοιπόν θα είναι ο στόχος τους. _Φοβούνται δηλαδή το άλογο, και χτυπάνε το σαμάρι; _Ακριβώς έτσι. Πώς δηλητηριάζεις την ψυχή ενός ανθρώπου; Με πολλούς τρόπους, πάρα πολλούς. Βλέπεις οι άνθρωποι, είμαστε έρμαια των παθών μας, αγαπάμε τα πάθη και μισούμε τους φραγμούς. Είμαστε απείθαρχοι, σαν παιδιά, εγωϊστές και περίεργοι, μα ταυτόχρονα τυφλοί και δύσπιστοι όταν δεν πρέπει. Ένας απο τους τρόπους λοιπόν να "χαλάσει" η ψυχή ενός ανθρώπου, είναι και μέσα απο την μουσική, ειδικά όταν είναι σε μικρή ηλικία, όταν ακόμη η ψυχή, η αντίληψη και η νοημοσύνη του, βρίσκονται ακόμη στο στάδιο της ανάπλασης. Αν τότε του δώσεις να πιεί δηλητήριο, θα το πιεί δίχως φόβο γιατί δεν ξέρει τι είναι δηλητήριο, ούτε γνωρίζει τι είναι φόβος ακόμη, θα το πιεί απλά, και θα πεθάνει για πάντα. Ακριβώς αυτό κάνει ο διάβολος λοιπόν με την μουσική. Δεν ψάλλει Θεϊκά πιά, μα τραγουδάει με το στόμα άλλων, δαιμονισμένα τραγούδια, με δαιμονικά λόγια, με δαιμονικές μουσικές και δαιμονικές όψεις.. _Αρχίζω να φοβάμαι την μουσική ακούγοντάς σε να μιλάς.. _Να φοβάσαι την άρωστη μουσική, που σαν επιδημία μολύνει τις ψυχές μας..δές για παράδειγμα τους σημερινούς τραγουδιστές και πές μου τι το Θεϊκό έχουν..το ντύσιμό τους; το βάψιμό τους; οι σπασμωδικές κινήσεις τους πάνω στη σκηνή; τα ουρλιαχτά και οι άναρθρες κραυγές τους; Οι δίσκοι τους που γυρνώντας τους ανάποδα βγάζουν δαιμονικά μηνύματα λές και μιλάει πραγματικός δαίμονας; Πές μου, να καταλάβω εγώ εσένα, αν δεν μπορείς να με καταλάβεις εσύ. _Αρχίζω να αμφιβάλω ξαφνικά για το αν λές ασυναρτησίες, έχουν κάποια λογική τα λόγια σου, όσο ακραία κι αν ακούγονται στα αφτιά μου. Και κάθε μουσική διαβολική είναι; _Όχι, και θα ήταν άδικο να πούμε κάτι τέτοιο, σίγουρα και ευτυχώς, όχι! _Και πως την ξεχωρίζεις τι είναι ή όχι; _Είναι απλό παιδί μου. Η μουσική είναι γραμένη για να ηρεμεί την ψυχή μας. Αν ακούσεις μελωδία λοιπόν, λόγια, το όλο σύνολο γενικά, και νοιώθεις αγαλίαση, ηρεμία ψυχική, απόλαυση, ξεκούραση των αισθήσεων, τότε ακούς καλή μουσική. Αν η μουσική σε εκνευρίζει, σε εξαγριώνει, σε φανατίζει, σου δημιουργεί άγρια συναισθήματα, σε κουράζει, σε αγρυπνά, ...τότε καλύτερα μην την ακούς.. Και θα έλεγα στις νέες τραγουδίστριες του σήμερα, "δεν χρειάζεστε να γδύνεστε για να κάνετε καριέρα, οι αξίες βρίσκονται πιο ψηλλά απο τα πόδια και τα στήθη σας.."