Ο Δημάκος μας..

Κάποτε ήρθε ο Δήμος ξανά στο χωριό, μετά απο χρόνια απουσίας στα μακρυνά τα ξένα..συγκεκριμένα δηλαδή, στη Θεσσαλονίκη έμενε. Είχε να φανεί στο χωριό για πάνω απο δεκαπέντε χρόνια, τεράστιες οι αποστάσεις βλέπεις, Θεσσαλονίκη - Πλατανάκια είναι ογδόντα χιλιόμετρα, πώς να πάς..θέλεις τουλάχιστον μιά-μιση ώρα με το τραίνο.

Ήρθε όμως και για άλλον λόγο, για να μας κάνει λεζάντα την καινούργια του γκόμενα, μιας και η πρώτη τον παράτησε τάχιστα, διότι ήτο λέει, μάλαξ.

Κάποιο λοιπόν απόγευμα, ήρθε με το φρικιό του αγκαζέ στην καφετερία που τυγχάνει να ήταν η δική μας, κι όπου παρίστανα εγώ τον σερβιτόρο και τον δηλητηριαστή μέσα κι έξω απο το μπάρ.

_Ώωωωω..καλώς τον κύριο Δήμο μας, ωσάν τας χιόνας, πώς και απο τα μέρη μας τρισδιπλάσιε;
_Ε, είπα να σας θυμηθώ..
_Και πολύ καλά εκάματε, σας αρωθυμήξαμαν..τι θα πάρετε;
_Το ποτό μου, απήντησεν ο μάλαξ..
Ποιό ποτό σου ρε κόπανε μου 'ρθε να του πω, ήσουν και χτές εδώ για να το ξέρουμε; μα, εσυνοδεύετο υπο γυναικός, που ο Θεός να το έκανε γυναίκα εκείνο το πράγμα δηλαδιές, μα έβγαλα το σκασμό..

_Λυπάμαι κύριε Δήμο μας, μα δεν θυμάμαι πως το λένε το πιώμαν σας, μπορείτε να μου το ξανα-ενθυμίξετε;
_Rosso Antico ρε, είπαμε, ένα είναι το ποτό.., απαντά ο πανηλιθιότατος..

Που να το βρώ ρε χάϊβανε, που δεν έχει ούτε μια εβδομάδα που το διαφημίζει η τελεόραση; Το μόνο που ήξερα ήταν ότι είχε καμπυλωτό σχήμα και ήταν κόκκινο, κι αυτό απο την διαφήμηση. Δεν του είπα φυσικά ότι δεν έχουμε, απλά κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου και γύρισα και κοίταξα το πράγμα δίπλα του, συνεχίζοντας την παραγγελία..

_Εσείς;
_Εγώ θέλω ένα καπουτσίνο
_Ξέρετε, η μηχανή του καπουτσίνου έπνευσε τα λοίσθια, θα θέλατε κάτι άλλο;
_Τι λοίσθια;
_Εξέπνευσε κυρία μου, τα εκακάρωσεν πιο απλά..
_Έναν φραπέ δίχως ζάχαρη δίχως γάλα, και με πολλά παγάκια..

Το έβλεπα τώρα το γιατί είχε τέτοια φάτσα..
_Αμέσως, είπα και την έκανα με αλαφρά..μπρρρρρ....

Στο μπάρ ήταν ..ποιός άλλος; ο Μανώλης...τον θυμόσαστε έτσι;
_Ρε Μάνο;
_Τι;
_Το Rosso Antico τι είδους πιοτό είναι;
_Που να ξέρω..
_Και τώρα τι του πάνε του κάφρου;
_Τίνος κάφρου;
_Γύρνα το βλέμμα σου μια γύρα εδώ μέσα και πές μου πόσους κάφρους βλέπεις
_Μόνο κάφρους βλέπω, λέγε!
_Α! καλά.. Τον Δήμου εννοούσα πάντως..Τι του πάω τώρα;
_Ξέρω γώ; γιατί δεν τον είπες ότι δεν έχεις..
_Σώπα ρε ξύπνιε!..και να μας ειρωνεύεται μετά; Θα δείς..κάτσε..κόκκινο δεν είναι;
_Ναι, νομίζω κόκκινο..
_Τι γεύση λές να 'χει;
_Θα είναι κανένα γερό πιοτό μάλλον..
_Οκ, λοιπόν, φέρνε μου απο την κάβα ένα ένα τα μπουκάλια, όλα..
_Τι λές ρε μαλάκα; τι θα βάλεις μέσα;
_Κάνε ρε συ αυτό που σου λένε μια φορά δίχως να αντιμιλάς, γίδι..σκάσε και φέρνε..

Και άρχισα να βάζω ότι μου ερχόταν μπροστά μου, Τζίν, βότκα, ουίσκι, πορτοκαλάδα, τεκίλα, μεταξά, καλούα, γκράν μαρνιέ, και στο τέλος για να γίνει κόκκινο, μια δόση απο κόκκινο Bolls και..έτοιμο...και σε ψηλό ποτήρι μάλιστα, για να χωρέσουν όλα τα συστατικά της αλχημείας..

_Μαλάκα Νίκο, έτσι και πέσει καμία σταγόνα στο μάρμαρο, θα έχουμε πανικό..
_Τι πανικό..;
_Άν δεν γίνει καμιά έκρηξη, σίγουρα θα ανοίξει τρύπα στο μάρμαρο..
_Κόψε ρε τα χαζά..
_Ρε Νίκο; κι αν πάθει το μαλακισμένο καμία δηλητηρίαση..
_Λές; και κοίταξα τον Δήμο..Μπά, γεροδεμένος φαίνεται, θα το αντέξει.. Ετοίμασα και το φρεπέδιον της μανδάμ, και προσεκτικά μην πολυκουνηθεί το μίγμα έφτασα κοντά τους, και τα εναπόθεσα αργά με ευλάβεια μπροστά τους..
_Στην υγειά σας..

Παίρνει το ποτήρι ο Δήμος, και πάει να τσουγκρίσει με τη δικιά του. Θυμήθηκα τον πανικό, και γεμάτος τρόμο λέω του Δήμου..
_Έεεεπ!! πού πας ρε Καραμήτρο; με φραπέ πάς να τσουγκρίσεις; γρουσουζιά, δεν κάνει, μή!
Έκανε πως το 'ξερε και ότι το έκανε για πλάκα, καγχάζοντας σαν χλεχλές..

Ήπιε μια γουλιά, γύρισε και με κοίταξε -που δεν έφευγα ρούπι μέχρι να δώ αντιδράσεις ή να ακούσω εκρήξεις..- κοίταξε την καλή του, την κακή και την ανάποδή του, μετά κοίταξε κι όλους τους υπόλοιπους θαμώνες του μαγαζιού...
Εμένα το βλέμα του με κατατρόμαξε εν τω μεταξύ, μου φάνηκε σαν να αποχαιρετούσε τον μάταιο και ψεύτη κόσμο..και στο τέλος αφού πήρε ανάσα, είπε..
_Όπως το πίνω..
Ανάσανα κι εγώ ο μαλάκας, που απο τις τύψεις και τις ενοχές κόντευα να του το αρπάξω απο τα χέρια και να το πετάξω στην αυλή, πέφτοντας ταυτόχρονα μπρούμυτα και φωνάζοντας σε όλους "Βόμβα, καλυφτείτε αδέρφια"..

Και όλο το μάτι μου πάνω του..κι εκείνος στα τέτοια του, χα χα χα και χου χου χου με το έπιπλο δίπλα του..και δώστου κάτι γερές γουλιές..

_Νίκο;
_Περικαλώ;
_Άλλο ένα..και γαμώ το ποτό..
Έμεινα κάγκελο..τι λέει ρε ο πανύβλαξ; Ποιό είναι και γαμώ το ποτό; Πρώτα πρώτα δεν ήταν ποτό, ήταν όλη μου η κάβα..Και δεύτερον, να με πάρει ο διάλος εάν θυμόμουνα τι ακριβώς βάλαμε μέσα στο πρώτο.. Έτρεξα στο μπάρ αλαφιασμένος!

_Μανώωωλη..έλα κι ο πανικός τώρα αρχίζει..
_Τι έγινε;
_Τι έγινε ρωτάς;
_Πές ρε; έπαθε τίποτε;..
_Τι να πάθει το κτήνος ρε συ, που θέλει κι άλλο το αναίσθητο..
_Ο Δήμος;
_Αμ ποιός άλλος..
_Ξανά κάντου το..
_Τι λές ρε Μανώλη, λές να θυμάμαι τι βάλαμε στο προηγούμενο;
_Γιατί, θα καταλάβει την διαφορά; εδώ δεν κατάλαβε κάν, πως δεν ήταν Rosso Antico..
_Καλά λές..αρχίνα πάλι να κουβαλάς..

Και μετά απο λίγο..
_Στην υγειά σας..
Ακολούθησαν τα ίδια, ξέρετε...βλέματα, ..αντίο κόσμε κ.λ.π. και στο τέλος το σήμα κατατεθέν ο "ΔΗΜΟΣ"...
_Όπως το πίνω..

Δεν θέλω να σας κουράσω, μα στο τέλος ο Κτήνος ήπιε τέσσερα..
Ήθελε και πέμπτο μα αναγκάστηκα να του πω πως μας τέλειωσε.. Ε, ναι, είπαμε να πουλήσουμε, όχι να τον πεθάνουμε κι όλας.

Κοιτάζει ..άς το πάρει το ποτάμι.. την γκόμενα λοιπόν, με ύφος ήρωα και της λέει..
_Άμα όλοι ξέρανε να πίνουνε, καλά θα ήταν..αλά τι να τους πείς, αφού στα χωριά μείνανε πίσω.. _Ααααααααα...μάστορα, εδώ θα τα χαλάξωμεν. Δηλαδή Δήμε, εσύ ξέρεις να πίνεις;
_Βέβαια, αμφιβάλεις;
_Έ, όσο να 'ναι..
_Σοβαρά; και γιατί;
_Θα σου πω κάποια άλλη μέρα..

Πλήρωσε πανάκριβα τη μαγκιά του, ούτε ήξερα πόσο να του χρεώσω τα αχταρμαλίκια, και του έβγαλα έναν λογαριασμό, που άμα δεν είχε πιει τα τέσσερα, θα έπαιρνε σίγουρα μαζί στο σπίτι του καμιά πολυθρόνα απ' το μαγαζί, αφού έτσι κι αλλιώς την είχε χρυσοπληρώσει..
_Δήμο; είναι σίγουρα όπως το πίνεις; έ, είμαι και γαμώ τους μπάρμαν..

Τελικά άρχισα να το σκέφτομαι, μήπως να πατεντάρω την εφεύρεσή μου; ρε λές να ανακάλυψα το νέο "και γαμώ το ποτό" ;