Έ, μα, επιτέλους..

Γερμανία, Νοέμβρης του 2003. Η εταιρεία Security & Detectei, W.S.D. (Shwarze Sheriffs) όπου εργαζόμουν, άρχισε να συνεργάζεται με την εταιρεία D.E.L.P.H.I. Sicherheit OhG, μια εταιρεία που πήρε την ονομασία της απο τους Δελφούς, όπου είχε αγοράσει σπίτι ο φιλέλληνας Γερμανός ιδιοκτήτης της ο Stefan Η. Κάποια μέρα, ανέλαβαν μετά απο διαγωνισμό και για 2 χρόνια, το να γράφουμε τα παράνομα σταθμευμένα αυτοκίνητα. Μας εκπαίδευσαν για μία εβδομάδα άτομα του Δήμου, και μετά αρχίσαμε να βγαίνουμε μόνοι μας πλέον ντυμένοι με στολή κανονικά και τα εμβλήματα της πόλης του Wolfratshausen & Geretsried. Σε ένα στενό μια μέρα, βλέπω ένα 740 BMW, παρκαρισμένο σε χώρο στάθμευσης για ανάπηρους. Το πρόστιμο 75 Ευρώ, τσουχτερό όσο να 'ναι. Περίμενα κανένα πεντάλεπτο χαζεύοντας και κάνοντας πως κοίταζα τα αυτοκίνητα πριν απ' αυτό, μπας και φανεί στο ενδιάμεσο ο ιδιοκτήτης του, και γλυτώσει το "τσιβί". Δεν φάνηκε δυστυχώς κανένας, οπότε, με βαριά καρδιά του πάσαρα ένα βυσματάκι στο παρμπρίζ, όλο δικό του. Οδηγώντας, έφτασα στην Ιταλική συνοικία. Δεν υπήρχε ούτε ένα αμάξι, που να είχε επάνω χαρτί στάθμευσης, μα ούτε ένα. Παρκάρω ανάμεσά τους και κάνω μια βόλτα, δίνοντας χρόνο σε όποιον με πάρει είδηση να τρέξει, όπως πάντα έκανα. Δεν φάνηκε πάλι κανένας..χμ! χμ! με αγνοείτε καρδερίνες μου; μάμα μία, θα γίνει σφαγή τώρα! Άρχισα λοιπόν κι εγώ να τα παίρνω σβάρνα και να γράφω αράδα. Τελειώνοντας, πάω να μπώ στο δικό μου και έμεινα σαν χάνος να κοιτάζω το παρμπρίζ.. -Ποιός μαλάκας με έγραψε εμένα ρε; αναρωτήθηκα.. Στο τζάμι μου πιασμένο απο τον υαλοκαθαριστήρα με χαιρέταγε ένα πρόστιμο.. -Ρε λές κανένας να τσαντίστηκε και να το έβαλε στο δικό μου αμάξι; Ο μαλάκας εγώ ήμουν, εγώ "με" έγραψα..Αυτό θα πεί ζήλος. Μόλις τελείωσα και μπήκα στο αμάξι, ακούω πίσω μου φωνές, ένας Ιταλός που είδε την κλήση και εμένα, να τρέχει κατοστάρι να με φτάσει.."hallo du arschloch.." να φωνάζει.. -Πώς με είπε; "arschloch;" τώρα θα δεί.. Τι θέλεις και με κυνηγάς βρίζοντάς με αξιολάτρευτε μακαρόνι; (στα γερμανικά φυσικά τα λέγαμε..) Με έγραψες.. Το ξέρω..και; Μου έβαλες 20 Ευρώ πρόστιμο.. Κι αυτό το ξέρω.. Να το σβήσεις αμέσως και να το πάρεις πίσω.. Ευχαριστώ αλά δεν θα πάρω, κράτα το εσύ. Να το αλλάξεις, κάντο πιό φτηνό.. Μήπως ρε νόμισες πως πουλάω πατάτες και θα κάτσω να κάνω μαζί σου παζάρια; Άκουσες τι είπα; Οκ, δώστο εδώ..και του το κάνω στο πίτς φυτίλι 80 Ευρώ για εξύβριση αρχής..arschloch δεν με αποκάλεσε; Ο Ιταλός έβγαλε σπυριά στον κώλο, πιο κόκκινο Ιταλό δεν έχω ξαναδεί.. Τελειώνοντας, πάω στο Ελληνικό καφενείο να πιώ έναν καφέ.. εκεί ήταν το στέκι μου. Με το που σκάω μούρη, πρίν πω καλημέρα, ακούω ένα "ΝΑΑΑΑΑΑ ΜΑΛΑΑΑΚΑ!" συνοδευόμενο απο καμμιά 30ριά φάσκελα που κοιτάζανε εμένα.. Τι έγινε ρε σείς; γιορτάζει κανένας; προς τι η αδερφική υποδοχή; Καλά ρε..εμάς βρήκες να γράψεις; Σας έγραψα όλους εσάς; και τους 15; κανένας δεν μου ξέφυγε; Άσε τις μαλακίες και σταμάτα να γράφεις Έλληνες.. Αχά! θα βλέπω 10 αυτοκίνητα, και θα παίρνω τηλέφωνο στο καφενείο και θα λέω, ρε σύ; τα αμάξια τάδε μάρκα, τάδε πινακίδα, και τάδε χρώμα, είναι κανενός δικού μας Έλληνα; και αν μου λέει Ναί! το τάδε και το τάδε είναι, θα τα αφήνω απείραχτα και θα γράφω μόνο τα ξένα...καλά; Ναι ρε, έτσι θα κάνεις.. Λοιπόν τσιμπητέ; επειδή κάπου κατάλαβες λάθος μερικά πράγματα, έλα να στα διορθώσω να μαθαίνεις σωστά και ξέχνα την Ελληνική χαζο-νοοτροπία. Όταν θα γίνεις εσύ ο εργοδότης μου και θα με ταΐζεις εσύ ψωμί, τότε να μου πείς και πως θα δουλεύω. Τώρα που άλλος είναι αυτός που με πληρώνει, εκείνος αποφασίζει τι και πώς. Με κατάλαβες τώρα; Άσε με λοιπόν να πιώ σαν "βαριά εργαζόμενος" έναν καφέ να ηρεμήσουν τα νεύρα μου απο τις μαλακίες σας όλη μέρα..άντε μπράβο καρούμπαλοι!