Λαμβάνω καλέ την τιμήν κύρ' Διοικητά..

Καθόμασταν στην πύλη όταν έσκασε μύτη μια γκομενάρα δίμετρη με ένα σώμα και κάτι πόδια..κάτσε καλά. Ποιός τυχερός ρε παιδιά έχει τέτοιο επισκεπτήριο; Εν τω μεταξύ φόραγε κι ένα άρωμα, που άμα ήθελες να τη βρείς που είναι μέσα στο στρατόπεδο, απ' τη μυρωδιά και μόνο ήξερες που πήγε.. Σταμάτησε μπροστά μου και έμεινα να κοιτάζω σαν χάχας! παρακαλώ; ψέλλισα.. .........με κοίταζε και χαμογελούσε.. Γυρεύετε κάποιον να τον φωνάξουμε; Ναί, μου απαντάει, το γραφείο στρατολογίας.. Ά;;;; το ποιο; Ήρθα να καταταγώ.. ......................... Δεν ξέρω πως δεν σαλτάρισα απο το ξάφνιασμα..η γκόμενα ήταν άντρας. Ρε παιδί, γιατί αυτή η μεταμφίεση και μας έκανες να παραμιλάμε; Μα είμαι κοπέλα, απλά με καλέσανε και είπα να έρθω να με δουν και να πεισθούν. Την στείλαμε με έναν στρατιώτη στο πολυπόθητο γραφείο, και την επόμενη την είχα στο δικό μου λόχο ντυμένη αντρικά.. Καλέ λοχία; αυτοί αντί να με στείλουν σπίτι με ντύσανε φανταρίνα. Τι περίμενες, να σε ντύσουν Barbie; Αμέ; γιατί όχι.. Ε, είναι άξεστοι, δεν προόδευσε τόσο ο στρατός στην Ελλάδα, σε νοιώθω απόλυτα. Και την άλλη μέρα στην αναφορά του λόχου, ανάμεσα σε 6-7 άτομα είναι και η Barbie, με το όπλο επ' ώμου λοξά σαν σκούπα, το ένα πόδι λυγισμένο με χάρη και θηλυκότητα, να περιμένει τη σειρά της να αναφέρει..κι όταν ήρθε εκείνη η ώρα, η μαύρη ώρα.. χτυπάει απαλά -μην πονέσει- με ευλυγισία την παλάμη της στο κοντάκι του όπλου σαν χαιρετισμό, τρεμοπαίζει τα βλέφαρα στον ανθυπολοχαγό τον κρητικό που την κοίταζε σαν να έβλεπε τον E.T. τον εξωγήϊνο βλέποντάς τη για πρώτη φορά, και του λέει.. "Λαμβάνω καλέ την τιμήν κύρ' Διοικητά, Αχχχχ γαμώτο σου...πού 'σαι; καλέ; καλέ εσυ είσαι κούκλος..φτού φτού φτού μη σε ματιάσω αγόρι μου.." Απο πίσω ολόκληρη η Μοίρα ήταν ξάπλα απ' τα γέλια..ο ανθυπολοχαγός κόκκινος με μια απόχρωση πρασινοκίτρινου, να προσπαθεί να συνέλθει απο το σόκ..και στο τέλος αφου πήρε κάνα δυό βαθειές ανάσες, απάντησε: "τι μας λές μαρή κουζουλή; που ήσουνα κρυμμένη τόσο καιρό εσυ πουλάδα μου;" Απο τα γέλια ένας δυό πνιγήκανε, κανένας δεν μπορούσε να μείνει σοβαρός, λογικό, όταν σε σοβαρές στιγμές πέσει γέλιο, τότε πέφτει ΤΟ γέλιο..