Ρε όσο και να του κάνεις χατήρια, εκείνος εκεί...μουτρωμένος. Όλο και κάτι θα βρει να κάνει παράπονα. Βρε καλέ μου , βρε χρυσέ μου, τίποτα.....
Ρε όσο και να του κάνεις χατήρια, εκείνος εκεί...μουτρωμένος. Όλο και κάτι θα βρει να κάνει παράπονα. Βρε καλέ μου , βρε χρυσέ μου, τίποτα..θύμωσε η θυμιώ.
Βγήκε στα μπουζούκια το φιλαράκι του ο Δήμος και δεν του είπε να πάνε μαζί; Αμάν;
Αφιερώσεις όλη τη νύχτα και παραγγελιές ο γίγαντας.. : "
με προδώσαν οι φίλοι μου", κι "
απ' τους φίλους π' αγαπούσα" και "
δεν θέλω τέτοιους φίλους"...και να βαστάει το κεφάλι του, και να χτυπιέται και να αναστενάζει, παραλίγο να βάλω τα κλάματα.
Παίρνει και μια φόρα και μου 'ρχεται στην πίστα..''ρε Ράμμο; δώσε να πω ένα τραγούδι;'' τι να του 'λεγα, όχι; του το δίνω..
έ ρε και σαν παίρνει φόρα, και αρχινάει κάτι τούμπες στην πίστα, κάτι μπλονζόν..κάτι θεατρινίστικα..ξαπλώνει κάτω ανάσκελα να πάρει αναπνοή μια δόση, τόνε κοιτάζει ένας Καναδέζος πελάτης, μπερδεύτηκε ο άνθρωπος, τον πέρασε για λιπόθυμο, και σαν βουτάει ένα ποτήρι νερό, πάει απο πάνω του και του το ρίχνει στη μούρη..
Ανοίγει τα μάτια ο τρισδιπλάσιος ο δικός μας, κοιτάζει καλά καλά βιδωμένος δίχως να κάνει άλλη κίνηση, τον σαμποτέρ τον Καναδό που ανησύχησε και που του χάλαγε το show και του λέει.."
φάκ γιού ρε μαλάκα, σου είπα εγώ ότι διψάω;"
Εγω ανησυχούσα μεν, μη βρέξανε το μικρόφωνό μου, μα δεν μπορούσα να πάω να το πάρω, απο ....τα γέλια..σερνόμουνα!
Σας μιλάω για το φαινόμενο του Τορόντο, τον Γιάννη τον πολλά βαρύ.
Ο λεγάμενος τρισμέγιστος γίγαντας, στο μόνο που είναι μέγιστος είναι:
- η ηλικία, πάτησε τα 73
- και η υπερκινητικότητα, παίζει ακόμη μπάλλα και φέρνει τούμπες στην πίστα, σε ηλικία που άλλοι να περπατήσουν δεν μπορούνε, και δεν σας κάνω πλάκα, ο άνθρωπος δεν παίζεται..Προσπάθησα να τον φωτογραφίζω αρκετές φορές, μα βγήκαν όλες θολές, αφού δεν κάθεται ακίνητος, έστω για μισό λεπτό σε ένα μέρος το άτομο..
Το ύψος του γίγαντα, είναι νομίζω περί τα 1,52 με το ψηλοτάκουνο και τις κάλτσες μαζί. Μια δόση ήταν πίσω μου και μου μίλαγε, μα εγώ έκανα πως δεν τον έβλεπα όταν γύριζα, κοιτώντας απο πάνω του, κι αυτός εκεί, να τεντώνεται..."ρε; εγώ είμαι, γίνε και λίγο ταπεινός, σηκώθηκα όρθιος και πάλι δεν φαίνομαι; "..
Παλιά, όταν ζούσε ο Γιώργος Ζαμπέτας, ο Γιάννης πήγε πήρε ένα κουρδιστό βατραχάκι, και αφού το κούρδισε καλά, το αμολάει στην πίστα, κι εκείνο πήγε ακριβώς εκεί που δεν έπρεπε να πάει...ακριβώς μπροστά στο πόδι του Ζαμπέτα.. Γάτα ο Ζαμπέτας, κατάλαβε τίνος ήταν η πράσινη και λέει στο μικρόφωνο.."
Πολλά βαρύ; δεύρο να πάρεις απο μπρος μου τον ιχθύν τον κατηραμένον πριν σε περιλάβω και σε κάμω πολλά ασήκωτον απο το ξύλο".
Άλλη φορά πάλι στην πίστα, ενώ τραγουδούσε ο αείμνηστος Μανώλης Αγγελόπουλος, ο πολλά βαρύς ανέβηκε στο σβέρκο του δίμετρου Χρήστου και χορεύανε αντάμα. Σε κάποια στιγμή, αποφάσισε να ...γλιστρήσει απο το λαιμό του Χρήστου, κατεβαίνοντας στριφογυριστά..
Πετάγεται ο Αγγελόπουλος, αφού τους κοίταγε όλη την ώρα και λέει, "
κυρίες και κύριοι, ο Μέγας Αλέξανδρος και το φίδι.."
Πήρε τον Διονυσίου να τον πάει στους καταρράχτες του Νιαγάρα, και του λέει ο Στράτος,
"
ρε συ Γιάννη; τι με έφερες εδώ; να δω τι; Στην Έδεσσα πιο μεγάλους έχουμε, πάμε σε κανένα εστιατόριο ρε να φάμε κανένα κοψίδι.."
Έχετε κανέναν γνωστό που να του μοιάζει;
Το βρίσκω κάπως δύσκολο, να μην πω απίθανο..ε;