Και τα λέω σε σένα, να τ' ακούω εγώ...

Καινούργιος χρόνος έφτασε κι ο κόσμος το γιορτάζει.. ελπίδες κι άπιαστα όνειρα... εύχεται και μοιράζει.. μα όσο ζεί, στα στήθια του η ε...

Καινούργιος χρόνος έφτασε
κι ο κόσμος το γιορτάζει..
ελπίδες κι άπιαστα όνειρα...
εύχεται και μοιράζει..
μα όσο ζεί, στα στήθια του
η ελπίδα θα φωλιάζει..
Κάθε πέρισυ και καλύτερα κατάντησαν τα τελευταία χρόνια,
κάθε χρόνος και χειρότερα συμβάντα, μεγαλύτερα προβλήματα, λιγώτερο χαμόγελο, λιγώτεροι φίλοι, περισσότερη μιζέρια γύρω μας στις καρδιές και στη ζωή...
το κλάμα έγινε γοερό...
κάθε χρόνος που 'ρχεται, γερνάμε μαζί κι εμείς..μα δεν το σκεφτόμαστε,
είναι σαν τα γεννέθλια που τα γλεντάμε, ενω στην ουσία είναι άλος ένας χρόνος απο τη ζωή μας που πίσω δεν ξαναγυρνά πιά...
Παλιά, λένε, η ζωή ήταν μεν πιο δύσκολη, τα χρόνια ήταν δύσκολα γενικά, μα οι άνθρωποι πιο γελαστοί...Ναι, ήταν, επειδή τότε μοιράζονταν αναμεταξύ τους όλη αυτή τη χαρά, δεν κοίταζε ο καθένας την πάρτη του..
"χαρά που δεν τη μοιράζεσαι, χαρά δεν είναι και χάρη δεν έχει.."
Εμείς μάθαμε, να κρύβουμε τις χαρές μας, μη μας τις "ματιάσουν", και μοιραζόμαστε μονάχα τη στενοχώρια μας λές και αποζητούμε οίκτο, ή να προλάβουμε μήν μας ζητήσουν δανεικά.
Ζητιάνο βλέπουμε και διστάζουμε να του δώσουμε κανένα ψιλό...
ρε? ξέρεις πόσα εκατομύρια έχει κρυμένα αυτός? δεν διάβασες στις εφημερίδες...?
Και? εσυ αν του δώσεις, φτώχινες? αν είναι όντως πλούσιος και ακόμη επαιτεί, δεν βλέπεις πως είναι πολύ φτωχότερός σου? δώστου κι ας είναι ότι θέλει, γιατί ανάμεσά τους, σίγουρα είναι και κάποιος που την έχει ανάγκη τη βοήθειά σου...δεν ξέρεις ποτέ όμως ποιός είναι...
"...και θα έρθω στην πόρτα σου σαν πεινασμένος ζητιάνος, και εσύ δεν θα με αναγνωρίσης...και θα με διώξεις, μα θα είμαι ΕΓΩ!"
Το θυμάσαι? μας το μαθαίνανε παιδάκια στο σχολείο ακόμη...τώρα τι έγινε, μεγαλώσαμε και το ξεχάσαμε; η ήταν τόσο χαζά όλα αυτά που μαθαίναμε παιδιά;
Κάναμε τόσα όνειρα σαν παιδιά...όνειρα που κάποια απο αυτά συνέχισαν να υπάρχουν και μετά που μεγαλώσαμε...μερικά ακόμη τα κρατάμε και τώρα που τα μαλλιά γίνονται γκρίζα..
μα μερικοί απο μάς...δεν προλάβανε..
"ιδού, ο Νυμφίος έρχεται, εν τω μέσω της νυκτός.."
Οπως ο Ηλίας...που έφυγε στα 17 του...όπως ο Γιώργος, που έφυγε πρίν μπεί ο χρόνος πρίν 4 μέρες στα 36 του..καλό τους ταξίδι...
Ανθρωπε, ο χρόνος είναι λίγος, είναι φορές που είναι πραγματικά λίγος...μοιράσου τον...
για μένα είναι η λέξη κλειδί τελικά...
μοιράζομαι τη ζωή, τις χαρές της..ζω!
Καθένας φυσικά πράττει αυτό που η δική του συνείδηση του επιβάλει, δεν κρίνω κανέναν...
σε μένα μιλάω, μονόλογο κάνω με τον εαυτό μου κατα βάθος...απλά,
...τα λέω σε σένα, να τ' ακούω εγώ..!
Εύχομαι απο την ψυχή μου σε σένα που με διαβάζεις,
και σε όσους δεν θα με διαβάσουν,
αυτός ο χρόνος, να διαφέρει πολύ απο τα προηγούμενα χρόνια,
να σου φέρει το χαμόγελο στα χείλη και να χαμογελάς απο χαρά και ευτυχία,
μα να τη μοιράζεσαι με τους άλλους,
να έχεις την υγεία σου, και όλοι όσοι αγαπάς, είναι το πιό σπουδαίο αγαθό...πίστεψέ με..τις ευχές μου σε όλο τον κόσμο...ΚΑΛΟ ΧΡΟΝΟ, ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΛΑ!ο φίλος σου, Νικόλας!

Related

Serious 7229999135907529325

Δημοσίευση σχολίου Default Comments

emo-but-icon

Αναγνώστες

item