Ο ταξιτζής έφερνε γύρες φιλότιμα στα σοκάκια της Αθήνας, με υπομονή που με παραξένευε τα μάλα μεν, αλά..την Ακρόπολη την είδα τέσσερις φορές...
Ο ταξιτζής έφερνε γύρες φιλότιμα στα σοκάκια της Αθήνας, με υπομονή που με παραξένευε τα μάλα μεν, αλά..την Ακρόπολη την είδα τέσσερις φορές..παρατηρητικότητα που την έχω έ;
Ψάχναμε για χοτέλι να μείνω ένα βράδυ, και το πρωί να πάρω το αεροπλάνο για Γερμανία ξανά.
Όλα γεμάτα, φίσκα, διότι είχε λέει έναν αγώνα μότο κρός κάπου δίπλα, και ήρθε πάρα πολύς κόσμος να τον δει. Με τόσα εκατομμύρια κόσμου, φυσικά και δεν έμεινε κρεββάτι αδειανό. Μερικοί μείνανε σε περιστερώνες, παγκάκια, εκκλησίες, βουνοπλαγιές, σε αμπάζωτες ακόμη ρεματιές κλπ.
Αμ, έλα που είμαι τυχερός πάντοτε..βρέθηκε ένα δωμάτιο εντελώς άδειο..θαύμα θα έγινε..
Κατέβηκα απο το ταξί, πλήρωσα στη ρεσεψιόν, και πήρα τα κλειδιά.."επιτέλους θα κλείσω τα ματάκια μου και θα τεντώσω τα κοκαλάκια μου" σκεύτηκα.
Μπαίνω στο δωμάτιο και τρώω την πρώτη κλωτσιά απο μουλάρι στη βουβωνική χώρα..για όσους δεν την ξέρουνε, πέφτει δίπλα στα Ιεροσόλυμα.
Το μπαλκόνι ήταν μανταλωμένο σαν επτασφράγιστο μυστικό.
Αλυσίδες απο οχτώ μεριές στέριωναν τα ρολά που κάποτε ήταν παντζούρια, μα τώρα μοιάζανε σαν της φυλακής τα κάγκελα..
Ά! ρε Ρωχάμη, ατελείωτε..
Η τηλεόραση...η τηλεόραση λέω...πουν' τη ρε μαλάκες η τιβί; δεν έχετε τηλεόραση;
Ούτε αιρκοντίσιον καλοκαιριάτικα; και τι έχει εδώ μέσα γαμώ το αχούρι σας; για να δω;
...ΤΗΛΕΦΩΝΟ..ε, δεν το πιστεύω..λειτουργεί; κάτσε να..κι όμως..ναι! και;
Χέστηκα, τιβί δεν έχει..
Και τώρα; χωρίς μπαλκόνι, αιρκοντίσιον και τηλεόραση; ξενέρωσα λαέ..ας πάω σκεύτηκα στο σαλόνι να φάω ή να πιω έστω κάτι μέχρι να νυστάξω..
Στη Ρεσεψιόν μία φιλικότατη σαν κόμπρα μαντάμ, αγέλαστη, με ένα βλέμμα νυσταγμένο, ύφος τσαμπουκά γεμάτο βαρεμάρα. Ξενέρα σκέτη η απο τέτοια.
Οι καφέδες ...ντάξ...μαύρη είν' η νύχτα στα βουνά..δε βαριέσαι, όμως με τόσα λεφτά έπινα και στο Χίλτον που 'χει τιβί και μπαλκόνια. Ήπια 2-3, και κάποια στιγμή, παρ' όλους τους καφέδες, τα μάτια μου βάρυναν, πήγε και 11 το βράδυ, κι είπα να πάρω τον ανήφορο.
Ζζζζζζζζιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιγκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκκ........ΤΙ ΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ρε παιδιά;;; Πετάχτηκα πάνω έντρομος..ανοίγω την πόρτα και βλέπω 4 μπουνταλάδες να σούρνουν έναν γυμνό σκελετό απο κρεβάτι στο διάδρομο, και την μαντάμ να τους καθοδηγεί φωναχτά, λες και δεν έτρεχε τίποτε...
_Τι κάνετε κει ορέ κλεφτόπουλα; τόσο βαρύ είναι και το σέρνετε το κακόμοιρο μεσανυχτιάτικα στο διάδρομο;
_Πέντε λεπτά κύριε και τελειώσαμε, τι φωνάζετε;
_Τι να το κάνω μαντάμ που θα τελειώσετε εσείς σε πέντε λεπτά; εμένα μου τέλειωσε ο ύπνος σε πέντε δεύτερα με τις μαλακίες σας..
_Ξανακοιμηθείτε..
_Σοβαρά; θα έρθετε μήπως να με νανουρίσετε μαντάμ; ..είμαι κάπως δύσκολος στον ύπνο ξέρετε..
_θέλετε και νανούρισμα;
_Αμέ; και παραμυθάκια θέλω, θέλω και βυζί, αμ' πώς, τι νομίσατε...
_Με δουλεύετε;
_Εγώ άρχισα;
Έμεινε να με κοιτάζει...
Εκείνη τη στιγμή πέρασε απο δίπλα μου ένας παππούς με την εγγόνα του, μια ξανθιά πιτσιρίκα..
Γειά σας κύριε Σάκη, πως είστε..η μαντάμ όλο φιδίσιο χαμόγελο..
Και κοιτώντας εμένα, μου πέταξε ένα κρύο "Καληνύχτα ΣΑΣ", ενώ ο γνωστός της "κύριος Σάκης" μπήκε στο ακριβώς διπλανό δωμάτιο απο το δικό μου.
_πιάστε ρε σεις το κρεβάτι στα χέρια και σταματήστε το σούρσιμο....και έκλεισα κατασυγχισμένος την πόρτα.
Άντε τώρα να ξανακοιμηθώ. Μέτρα τώρα μαλάκα Νίκο προβατάκια, Αθήνα μου ήθελες...παπάρα!
Νά 'ναι καλά τα προβατάκια..
"Μή Σάκη, μη.." κραυγές αγωνίας, μαζί με τρίξιμο κρεβατιού..και η άλλη να σκούζει "μη Σάκη.."
Τι έγινε ρε παιδιά; τοίχους δεν έχει αυτό το ρημάδι; αυτοί λές και πηδιούνται δίπλα μου..
Κοιτάζω το ρολόι..1:15..καλά ρε πούστη Σάκη, εγώ τι σου φτάιω; τώρα σου σηκώθηκε; δεν περίμενες 3-4 ώρες ακόμη; Θα σταματήσει όπου να 'ναι, που θα πάει ..ο Σάκης μας.
Και τα "μη Σάκη σταματημό δεν είχαν..
" ΓΙΑ ΜΙΣΟ ΛΕΠΤΟ ΡΕ!!! ΤΗΝ ΕΓΓΟΝΗ ΤΟΥ ΠΗΔΑΕΙ Ο ΑΛΗΤΗΣ Ο ΠΑΠΠΟΥΣ; ηηηηη...μήηηηπωςςςς...λέω εγώ ο πτωχός τω πνεύματι τώρα...δεν είναι εγγονή του; έ; και τότε τί είναι...αυτός 80βάλε κι αυτή 20βγάλε; ..αχά! μάλιστα..αχά, αχά! Βιζιτού η μικρή;
Τηλεφωνάω με το τηλέφωνο που λειτουργούσε στην Ρεσεψιόν..
_Παρακαλώ..
_Όταν μου μιλάς, να βγάζεις πρώτον τη μαστίχα απ' το στόμα σου..
_Μα τι θέλετε κύριε;
_Πές μου κάτι, γιατί θα σκάσω..
_Πείτε μου
_Μαζί με το δωμάτιο, στον κύριο Σάκη, του κάνετε δώρο και χαπάκια Βιάγκρα;
_Τι λέτε κύριε, τι Βιάγκρα δώρο, δεν σας καταλαβαίνω..
_Πώς εξηγείς τότε ρε κοπέλα μου ότι ο παππούς δίπλα, πηδάει εδώ και 1 ώρα κι εγώ που 'μαι 40 δεν πηδάω πάνω απο 20 λεπτά; δουλευόμαστε; ή θα με κάνει κομπλεξικό ένας κολόγερος;
Και επι τέλους μόνωση δεν έχει το κολόσπιτο; έγινα "αυτάκιας" δίχως να το θέλω..
_Καληνύχτα σας κύριε.."Κλίκ"
_Κακή σου και ανάποδη.."Κράκ"...oops..έσπασε...καλά, ψεύτικα τελείως μιλάμε, έ;
Τα "μή Σάκη" όμως σταματημό δεν είχανε.......έ όχι ρε πούστηδες, πλήρωσα να κοιμηθώ...ΤΕΛΟΣ!
Δίνω 2-3 μπουνιές στον τοίχο, και φωνάζω του Σάκη..
_"Σάκη φιλάρα; ή τελειώνει η συμφωνική σε πέντε λεπτά, ή έρχομαι απο δίπλα και σας πηδάω και τους δύο, ..είμαι και γείτονάς σου και γνωρίζω τη γυναίκα σου..."
Μούγκα στη στρούγκα..
Ηθικόν δίδαγμα: Αποφεύγετε τα φτηνά ξενοδοχεία..εκτός κι αν...χμ! χμ!
Επιτέλους έδωσες σημάδια ζωής με άλλο ένα εξαιρετικό post.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓειά σου αδερφέ μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπλά το διάστημα αυτό τρέχω και δε φτάνω..
χαίρομαι που περνάς, πραγματικά χαίρομαι..
Εξαιρετικός
ΑπάντησηΔιαγραφήxa xa xa
ΑπάντησηΔιαγραφήo geros kokkoras (opws gria kota)
kalo me ekanes na xamogelasw ;)
keep going..
Γειά σου Σπύρο, καλή σου μέρα
ΑπάντησηΔιαγραφήΓειά σου και σένα Ερασιτέχνη άνθρωπε. Μακάρι να μπορώ να σε κάνω να χαμογελάς, τότε πέτυχα κατά το ήμισυ, καλή σου μέρα :-)