tag:blogger.com,1999:blog-8053545740291949685Wed, 06 Nov 2024 02:49:58 +0000new postMpinelixHumorSeriousReal StoriesTravel-WorldA! μπε μπα Blog! το Μπινελικοδρόμιο..ΤΟ Νo 1 ΕΛΛΗΝΙΚΟ BLOG ΤΟΥ ΚΑΝΑΔΑhttp://nikos63.blogspot.com/noreply@blogger.com (Unknown)Blogger141125tag:blogger.com,1999:blog-8053545740291949685.post-7257659392860507706Fri, 05 May 2023 12:18:00 +00002023-05-05T08:35:54.599-04:00new postSeriousΟ Θεός να βάλει το χέρι του<p>&nbsp;</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirx4kMUt5mDzhcLxNcuOmK3RGFGd7H71wdVXgNGN895njRUTiyh3q1GrfyQMzSs7rG-4lmU-8X81x68OZr9u1H2EEtqr5BgeQtPgBTdXJj0sFY4xJ4OcZoQrXbMuSRJklh6M168te6nl2VEMFt3sKNP_NMS-hKrDLBpIjdv_kkLVBADL7OVRH7ZyCU/s481/22.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="256" data-original-width="481" height="340" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirx4kMUt5mDzhcLxNcuOmK3RGFGd7H71wdVXgNGN895njRUTiyh3q1GrfyQMzSs7rG-4lmU-8X81x68OZr9u1H2EEtqr5BgeQtPgBTdXJj0sFY4xJ4OcZoQrXbMuSRJklh6M168te6nl2VEMFt3sKNP_NMS-hKrDLBpIjdv_kkLVBADL7OVRH7ZyCU/w640-h340/22.jpg" width="640" /></a></div><p></p><p>Εκατομμύρια από ευρωπαϊκά προγράμματα με κάλυψη της Ε.Ε. κατά 75%, και όταν βάλεις κάτω τα νούμερα των "ωφελουμένων" από τα προγράμματα αυτά, βλέπεις πως δεν αποδόθηκαν όλα τα χρήματα της ευρωπαϊκής επιδότησης. Και αναρωτιέσαι, "πού πήγαν, ποιοί τα πήραν, πώς και γιατί τα πήραν;"<br /><br />Έρχονται εκλογές. Ίσως οι πιό σημαντικές εκλογές των τελευταίων 50 χρόνων. Οι εκλογές που θα σφραγίσουν την τύχη όλων των Ελλήνων και που ίσως -ανάλογα το αποτέλεσμα- γίνουν η ταφόπλακα της Ελλάδας. Και το λέω, βλέποντας τους "σωτήρες" που ζητάνε -για να μην πω "απαιτούν"- αυτοδυναμίες.<br /></p><p>Και είδαμε και νοιώσαμε πολύ καλά στο πετσί μας τι σημαίνει "αυτοδυναμία" σε ένα πολιτικό κόμμα που είναι εξ αρχής ξεπουλημένο, προδοτικό και ανίκανο. Ένα κόμμα που μας έκλεισε μέσα δήθεν για το "κοινό καλό", που μας εκβίαζε με πρόστιμα, με συλλήψεις και χάσιμο της δουλειάς μας αν δεν τρυπιόμασταν ή αν δεν κάναμε τέστ για το παραμικρό ή αν δεν φασκιωνόμασταν σαν μαϊμούνια με μάσκες παντού, που "χάρισε ακαταδίωκτα" σε επίορκους "ειδήμονες" και "ψυχασθενείς επιστήμονες".&nbsp;</p><p>Και αυτά τα έκαναν, γιατί τους έδωσε (ο ανικανότερος όλων) ο λαός αυτήν την "αυτοδυναμία" και αυτοί περνούσαν ανενόχλητοι δίχως κανείς να μπορεί να τους σταματήσει τον ένα ΑΝΟΜΟ νόμο μετά τον άλλο, κάνοντας ότι γούσταραν στη βουλή. Τους χάρισε ο λαός μια αυτοδυναμία που την πλήρωσε πολύ ακριβά, αρκεί να έφευγε ο προηγούμενος ξεπουλημένος, προδοτικός και ανίκανος, ο οποίος όμως τώρα ξεθάρρεψε και ξανάρχεται.. και τάζει "καλύτερες μέρες" αυτή τη φορά, αλλά μόνο με ...αυτοδυναμία.<br /><br />Βλέπω και τον 3ο της παρέας, ο "από το πουθενά κατελθών εν είδει περιστεράς" που κουνάει τα χέρια του προσπαθώντας να μιμηθεί τον σχωρεμένο τον "σιδερένιο", λες και ο σιδερένιος έπεισε τον αφελή Έλληνα τότε επειδή κούναγε το χέρι του "μαεστρικά". Παιδί κι αυτός του συστήματος σαν τους άλλους δύο.&nbsp;</p><p>Υπάρχει όμως και τέταρτο λεβεντόπαιδο, παιδί του συστήματος, ο "βολεύομαι μια χαρά ως αντιπολίτευση, αρκεί να μη γίνουμε ποτέ κυβέρνηση και μας πάρουν είδηση και τα βλήτα".&nbsp;<br />Με κόκκινες σημαίες και πανό με συνθήματα επί παντός επιστητού αρκεί να είναι με κόκκινα γράμματα, παριστάνει τον εργατοπατέρα και τον προστάτη των αδικημένων εργατών, τους οποίους ξεπούλησε πρίν αλέκτωρ τρείς λαλήσαι και που τους ξεπουλάει ακόμη και μετά που σφάξαμε και φάγαμε τον κόκορα. Σωτήρας κι αυτός.</p><p>Ακολουθεί ο κουρασμένος, που βαριέται να γράψει ολόκληρο το όνομά του γιατί επαναλαμβάνεται ένα γράμμα δύο φορές. Δεν βαριέται όμως να τρέξει και να σώσει την Ελλάδα και τους Έλληνες, όπως δεν βαρέθηκε κάποτε να σώσει τις τράπεζες και μετά να επιβάλει και Capital Control's. Ευτυχώς δεν είχε τότε ξεσπάσει ο πόλεμος στην Ουκρανία, γιατί θα έφταιγε πάλι ο ..Πούτιν και γι αυτό.</p><p>Ο Θεός να βάλει το χέρι του, γιατί η αυτοκαταστροφική ηλιθιότητα του Έλληνα είναι μοναδική σε όλον τον πλανήτη. Και πάλι, ο Θεός να φωτίσει αυτόν τον ευκολόπιστο λαό που ξεχνάει τόσο γρήγορα, που πάντα μετράει το δικό του βόλεμα και την πάρτη του, αυτή τη φορά να ψηφίσει μικρά κόμματα που δεν μασάνε τα λόγια τους, που φιμώνονται από τα συστημικά κανάλια και τους εξαγορασμένους ιδιοκτήτες και δημοσιογράφους τους, για να δούμε επί τέλους μια άσπρη μέρα και να πάψουμε να γινόμαστε μετανάστες σε άλλες χώρες πιό δίκαιες και κυνηγημένοι στην ίδια μας τη χώρα.<br />Προσωπικά, είμαι με το Ε.ΠΑ.Μ. κι ας κατάγομαι από "δεξιά" οικογένεια.<br /><br /><i>Νίκος Ράμμος</i></p>http://nikos63.blogspot.com/2023/05/blog-post.htmlnoreply@blogger.com (Unknown)2tag:blogger.com,1999:blog-8053545740291949685.post-4911424867782909849Sun, 02 Apr 2023 13:57:00 +00002023-04-02T10:02:22.861-04:00SeriousΎστερα από τόσα χρόνια...<p>&nbsp;</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxAPkyGtXwXeLM7dDtU_k0hHrVVVskpc4c3N3L0fdbNqgmy7zaIKkjHJrbYw-qU4oKW9hJG_zYj2ZeXeeWGzuZIVJJhMAMIZ9p1mYs_rRV-vBk893oKDbctEtoOZNLoaNKieVUq6k5YuKg0Mj8ZcLzHf2RdtPKZAwbxxm2wwRCDyTMCNKL7VLGjYrA/s278/3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="146" data-original-width="278" height="210" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxAPkyGtXwXeLM7dDtU_k0hHrVVVskpc4c3N3L0fdbNqgmy7zaIKkjHJrbYw-qU4oKW9hJG_zYj2ZeXeeWGzuZIVJJhMAMIZ9p1mYs_rRV-vBk893oKDbctEtoOZNLoaNKieVUq6k5YuKg0Mj8ZcLzHf2RdtPKZAwbxxm2wwRCDyTMCNKL7VLGjYrA/w400-h210/3.jpg" width="400" /></a></div><br /><p><br /></p><p>Ύστερα από τόσα χρόνια, θα θέλατε να ξεκινήσω να γράφω πάλι στο Αμπεμπαμπλόγκ ;</p><p><br /></p><br /> <iframe allow="geolocation; microphone; camera" allowfullscreen="true" allowtransparency="true" frameborder="0" id="JotFormIFrame-230914096661357" onload="window.parent.scrollTo(0,0)" scrolling="no" src="https://form.jotform.com/230914096661357" style="border: none; height: 539px; max-width: 100%; min-width: 100%;" title="Employee Nomination Form"> </iframe> <script type="text/javascript"> var ifr = document.getElementById("JotFormIFrame-230914096661357"); if (ifr) { var src = ifr.src; var iframeParams = []; if (window.location.href && window.location.href.indexOf("?") > -1) { iframeParams = iframeParams.concat(window.location.href.substr(window.location.href.indexOf("?") + 1).split('&')); } if (src && src.indexOf("?") > -1) { iframeParams = iframeParams.concat(src.substr(src.indexOf("?") + 1).split("&")); src = src.substr(0, src.indexOf("?")) } iframeParams.push("isIframeEmbed=1"); ifr.src = src + "?" + iframeParams.join('&'); } window.handleIFrameMessage = function(e) { if (typeof e.data === 'object') { return; } var args = e.data.split(":"); if (args.length > 2) { iframe = document.getElementById("JotFormIFrame-" + args[(args.length - 1)]); } else { iframe = document.getElementById("JotFormIFrame"); } if (!iframe) { return; } switch (args[0]) { case "scrollIntoView": iframe.scrollIntoView(); break; case "setHeight": iframe.style.height = args[1] + "px"; if (!isNaN(args[1]) && parseInt(iframe.style.minHeight) > parseInt(args[1])) { iframe.style.minHeight = args[1] + "px"; } break; case "collapseErrorPage": if (iframe.clientHeight > window.innerHeight) { iframe.style.height = window.innerHeight + "px"; } break; case "reloadPage": window.location.reload(); break; case "loadScript": if( !window.isPermitted(e.origin, ['jotform.com', 'jotform.pro']) ) { break; } var src = args[1]; if (args.length > 3) { src = args[1] + ':' + args[2]; } var script = document.createElement('script'); script.src = src; script.type = 'text/javascript'; document.body.appendChild(script); break; case "exitFullscreen": if (window.document.exitFullscreen) window.document.exitFullscreen(); else if (window.document.mozCancelFullScreen) window.document.mozCancelFullScreen(); else if (window.document.mozCancelFullscreen) window.document.mozCancelFullScreen(); else if (window.document.webkitExitFullscreen) window.document.webkitExitFullscreen(); else if (window.document.msExitFullscreen) window.document.msExitFullscreen(); break; } var isJotForm = (e.origin.indexOf("jotform") > -1) ? true : false; if(isJotForm && "contentWindow" in iframe && "postMessage" in iframe.contentWindow) { var urls = {"docurl":encodeURIComponent(document.URL),"referrer":encodeURIComponent(document.referrer)}; iframe.contentWindow.postMessage(JSON.stringify({"type":"urls","value":urls}), "*"); } }; window.isPermitted = function(originUrl, whitelisted_domains) { var url = document.createElement('a'); url.href = originUrl; var hostname = url.hostname; var result = false; if( typeof hostname !== 'undefined' ) { whitelisted_domains.forEach(function(element) { if( hostname.slice((-1 * element.length - 1)) === '.'.concat(element) || hostname === element ) { result = true; } }); return result; } }; if (window.addEventListener) { window.addEventListener("message", handleIFrameMessage, false); } else if (window.attachEvent) { window.attachEvent("onmessage", handleIFrameMessage); } </script>http://nikos63.blogspot.com/2023/04/blog-post.htmlnoreply@blogger.com (Unknown)0tag:blogger.com,1999:blog-8053545740291949685.post-7308752565013661627Wed, 26 Jun 2019 21:21:00 +00002019-06-26T17:21:44.215-04:00new postSeriousΗ κρίση μας έκανε και κάτι καλό<br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1SYR0gB4XWXiEtioGULbmNfhvXvctmNqghHE8MhpjRmwu-j4wbGrY4-w7U72TlNR-p5nKxIRjuPGTQwDYlVdBqq78BHnuz2FROIEZTogMDSc9ZkMPtOYUT4BjkcXUOBnV1I6f9KuFgB8/s1600/%25CE%25B5%25CE%25BB%25CE%25B5%25CE%25B7%25CE%25BC%25CE%25BF%25CF%2583%25CF%258D%25CE%25BD%25CE%25B72.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="431" data-original-width="640" height="430" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1SYR0gB4XWXiEtioGULbmNfhvXvctmNqghHE8MhpjRmwu-j4wbGrY4-w7U72TlNR-p5nKxIRjuPGTQwDYlVdBqq78BHnuz2FROIEZTogMDSc9ZkMPtOYUT4BjkcXUOBnV1I6f9KuFgB8/s640/%25CE%25B5%25CE%25BB%25CE%25B5%25CE%25B7%25CE%25BC%25CE%25BF%25CF%2583%25CF%258D%25CE%25BD%25CE%25B72.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Η κρίση μας έκανε και κάτι καλό τελικά. <br />Μας έφερε πιό κοντά, γίναμε πιο συμπονετικοί, νοιαζόμαστε περισσότερο για τον συνάνθρωπό μας, βοηθάμε και ελεούμε ευκολότερα τους έχοντες ανάγκη, καταστάσεις γνωστές και που υπήρχαν πάντα, αλλά τις έβλεπε κανείς μόνο σε εθνικές τραγωδίες.<br /> <br /> Είναι όλα τυχαία άραγε; Μήπως έπρεπε να πάθουμε για να συνέλθουμε; <br />Μήπως υπάρχει πράγματι η Θεία Πρόνοια;http://nikos63.blogspot.com/2019/06/blog-post_29.htmlnoreply@blogger.com (Unknown)0tag:blogger.com,1999:blog-8053545740291949685.post-3616091638688954427Wed, 26 Jun 2019 20:39:00 +00002019-06-26T16:39:13.056-04:00Humornew postΥπευθυνότηται και λοιπαί παπαριαί!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4Cht708qLSVsONHyLL2FIArx9nURCYetJfyPApl79P2Q7d8pJ-mSS6ENBInI0gKTEAtiem7wBvK2oubwLctipe6yn9ijGJJcDntHdq2eXNa8kbBQeWzf-3b2SqXOSII6w9sACZWxwnVs/s1600/unnamed.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="321" data-original-width="611" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4Cht708qLSVsONHyLL2FIArx9nURCYetJfyPApl79P2Q7d8pJ-mSS6ENBInI0gKTEAtiem7wBvK2oubwLctipe6yn9ijGJJcDntHdq2eXNa8kbBQeWzf-3b2SqXOSII6w9sACZWxwnVs/s640/unnamed.jpg" width="640" /></a></div> <br />Δεν είναι τελικά προσόν, το να είσαι την σήμερον "υπεύθυνο" άτομο. Το αντίθετο μάλιστα. Βλέπω μια αγγελία -για να καταλάβεις- που έγραφε, "ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ, Μόνο υπεύθυνο άτομο".<br />Πάω όλος χαρά και αυτοπεποίθηση στο ραντεβού για συνέντευξη και λέω του απαυτουνού εκεί πέρα: «Μην ψάχνετε άλλο, εγώ είμαι ο άνθρωπος που ζητάτε».<br />-Δηλαδή; με ρωτάει..<br />-Τι δηλαδή.. υπεύθυνο άτομο δεν ψάχνετε; <br />-Ναι<br />-Δεν υπάρχει άλλος, ΕΓΩ είμαι!<br />-Δώστε μου ένα παράδειγμα να καταλάβω, μου ξαναλέει.<br />-Βεβαίως, να σας δώσω. Λοιπόν! Σε όποια δουλειά κι αν εργάστηκα μέχρι σήμερα, κάθε φορά που γινόταν κάποια μαλακία και ούρλιαζε ο επιστάτης "πέστε μου αμέσως, ποιός είναι υπεύθυνος;", πάντα όλοι έδειχναν εμένα!! Δεν σας αρκεί;<br />---------------------------<br />Κι όμως, δεν.. Μάλλον θα με θεώρησε Overqualified; τι να πω.<br /><br />Φάε το φαγητό σου, να μεγαλώσεις, να γίνεις ένα υπεύθυνο άτομο μου έλεγαν. Κι εγώ ο μαλάκας το έτρωγα...<br />(Ν.Ράμμος)</div> http://nikos63.blogspot.com/2019/06/blog-post_26.htmlnoreply@blogger.com (Unknown)0tag:blogger.com,1999:blog-8053545740291949685.post-113704208067445399Thu, 07 Aug 2008 10:55:00 +00002013-03-23T17:26:39.911-04:00Το τέρας..<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHVx5JALdhlwwkyX4_AGXvxFMp0pazT9s4PeJvDowURq4lPMsovUK-fMzP4pCCZeBAQhl34QJ0KBIR4R3mIraNbsczWCklMGSPe7FdlVuXGo4yX7o98jMyIPP-VdFTovLCqMf8GrvEPso/s1600-h/1.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 169px; height: 118px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHVx5JALdhlwwkyX4_AGXvxFMp0pazT9s4PeJvDowURq4lPMsovUK-fMzP4pCCZeBAQhl34QJ0KBIR4R3mIraNbsczWCklMGSPe7FdlVuXGo4yX7o98jMyIPP-VdFTovLCqMf8GrvEPso/s400/1.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5231731349792917490" border="0" /></a>Πήρα το τσάϊ που μου έφτιαξε η Τζένη και βγήκα στο μπαλκόνι, να καπνίσω κι ένα τσιγάρο. Μετά απο λίγο βγήκε και εκείνη, να σκαλίσει το περιβόλι της. Κάποια στιγμή, την βλέπω να πετάγεται επάνω, προσπαθώντας να μη φωνάξει, πισωπάτησε δυό τρία βήματα, και άρχισε να κοιτάζει όλο αγωνία τριγύρω. Κατάλαβα! κάποιο ζουζούνι σίγουρα θα είδε, και ετοιμάζει πόλεμο..ώσπου κάποια στιγμή τη βλέπω να βγάζει την παντόφλα της και να βαράει τα δέντρα που 'χει φυτεμένα μέσα στις γλάστρες.. Το 'ξερα, σας το είπα, και ο πόλεμος άρχισε, και φυσικά ήταν άνισος, διότι με μια κατατρομαγμένη Τζένη και οπλισμένη με τις ατομικές της παντόφλες, δεν τα βγάζει πέρα κανένα ζωύφιο, όσο τεράστιο κι αν είναι..<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQEZm1IsIWFqLD2VtSkbLcsZ-EbqSBBrLtCEiKd46p_S1cEjeSm1Fyn5AlpGciLDaAHa845WuNUj0MYTlC6gheB-2QQhinBcp7V0suLjqfMXNVWWKVPtpu5SNlVsnBQeJ31_pJFzMHfXs/s1600-h/%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%BC%CE%BF.jpg"><img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer; width: 61px; height: 28px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQEZm1IsIWFqLD2VtSkbLcsZ-EbqSBBrLtCEiKd46p_S1cEjeSm1Fyn5AlpGciLDaAHa845WuNUj0MYTlC6gheB-2QQhinBcp7V0suLjqfMXNVWWKVPtpu5SNlVsnBQeJ31_pJFzMHfXs/s400/%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%BC%CE%BF.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5231733953863944258" border="0" /></a> Αφού τις προάλλες σκότωσε ένα, περίπου μισό πόντο μήκος..σκέτος Βούδας ήτανε.. Μέχρι κι εγώ τρόμαξα σαν το είδα στο μεγεθυντικό φακό όταν μου έδειξε το πτώμα του στο πεδίο μάχης, έξω στην καρέκλα του μπαλκονιού. Τεράστιο ήταν, σαν κουκούτσι από καρπούζι! Μπράβο ρε Τζένη, πώς το κατάφερες; Είδες; το ξεπάστρεψα!http://nikos63.blogspot.com/2008/08/blog-post_4835.htmlnoreply@blogger.com (Unknown)5tag:blogger.com,1999:blog-8053545740291949685.post-1040301780153071260Thu, 07 Aug 2008 05:20:00 +00002019-06-26T15:26:34.915-04:00new postΆλτ! τίς εί;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvnhbg8KYh-VPlhyphenhyphenmYEc2lDmMJihoSvzPIAnjjqlxgxtp2pvwXuAi49maCNJjvQTULh45Tt2bEznqB87VLuXqcADjAoeYyuHHO_b3AP_JzBLgrpKWeDuyJ0baxXAjlSULudWZ3rkwctCM/s1600-h/%CE%BB%CE%BF%CF%85%CF%86.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5231661324140348978" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvnhbg8KYh-VPlhyphenhyphenmYEc2lDmMJihoSvzPIAnjjqlxgxtp2pvwXuAi49maCNJjvQTULh45Tt2bEznqB87VLuXqcADjAoeYyuHHO_b3AP_JzBLgrpKWeDuyJ0baxXAjlSULudWZ3rkwctCM/s400/%CE%BB%CE%BF%CF%85%CF%86.jpg" style="cursor: pointer; float: left; height: 99px; margin: 0pt 10px 10px 0pt; width: 124px;" /></a>_Πρόσεχε το βράδυ λοχία, όταν πάς για έφοδο.. _Τι να προσέξω δόκιμε; _Μου φαίνεται ότι ένας "νέος γκάβακας" έχει υπηρεσία σκοπιάς απόψε, και είναι πάρα πολύ φοβητσιάρης. _Φοβητσιάρης; _Χέστης, όχι απλώς φοβητσιάρης _Και τι θές να κάνω; _Κοίτα μη τον τρομάξεις και σε καρφώσει με καμία ξιφολόγχη..κάτι τέτοια τα κάνεις, σε ξέρω.. _Τι ώρα φυλάει σκοπός; _Δεν είμαι σίγουρος.. _Πώς τον λένε; ξέρεις μήπως; _Ούτε! πως να ξέρω ρε λοχία, νέος σου είπα είναι, πότε να προφτάσουμε να τους μάθουμε όλους; _Ναι, αλά εδώ μιλάμε για χέστη, όλοι τους χεσμένοι είναι; _Σίγουρα όχι κι όλοι..αλά ούτε και θα 'ναι ο μοναδικός.. _Άρα λοιπόν, μέχρι να βρούμε ποιοί ακόμα είναι φοβητσιάρηδες, ο τύπος παραμένει εξέχουσα φυσιογνωμία, έπρεπε να τον θυμάσαι.. _Ναί, έ; _Αμ, τι! δε μου λές; μήπως ξέρεις απο που είναι έστω; _Απο Αθήνα νομίζω είπαν, αλά ακριβώς δεν ξέρω, ούτε περισσότερες λεπτομέρειες, αλά θα μάθω _Καλά, θα μάθω πρώτος...άσε.. Πήγα και κοίταξα στην κατάσταση ονομάτων, όλα τα ονόματα των σκοπών, απο τις δέκα το βράδυ, έως τις έξι το πρωί. Τέσσερις σκοποί, μάλιστα.. _Δεκανέας; φώναξα.. _Ορίστε λοχία, διατάξτε..απάντησε φτάνοντας στο γραφείο μου, το επονομαζόμενο "επιλοχάδικο".. Κοντούλης, στρουμπουλός και πάντα χαμογελαστός ο δεκανέας μας ο Σούλης, ακόμα κι όταν έτρεχε τους φαντάρους χαμογέλαγε..σαδιστή τον αποκαλούσαν μερικοί.. _Φέρε μου σε παρακαλώ τους τέσσερις αυτούς, εδώ πέρα.. _Τώρα; _Όχι, φέρτους μεθαύριο εσύ.. _Μεθαύριο τι να τους κάνεις λοχία; _Εμ τότε τι με ρωτάς ρε Χάμπο; για τώρα εννοούσα..άντε φέρτους.. _Μάλιστα.. Πρέπει να πώ πως δεν περίμενα πολύ, τους βρήκε τσάκα τσάκα και τους έφερε.. _<span style="font-weight: bold;">Προσ-χή!</span> φώναξε στους παγωμένους νεοσύλλεκτους, οι οποίοι εκτέλεσαν την διαταγή του σαν ρομπότ στην πρίζα.. _Πείτε μου τα ονόματά σας κύριοι και τις ώρες που φυλάτε απόψε σκοποί σας παρακαλώ.. Συνήθιζα να τους μιλάω πάντοτε στον πληθυντικό, ήρεμα δίχως φωνές και ξελαρυγγιάσματα, προσπαθώντας να στοχεύω στο φιλότιμό τους περισσότερο και στον σεβασμό τους, παρά στον φόβο. Είχα καταλάβει απο πείρα πως έτσι κέρδιζα πολύ περισσότερο την εκτίμησή τους, παρά με καψώνια και παπαριές. Άσε που, μιλώντας τους στον πληθυντικό, κρατούσα και την απαιτούμενη απόσταση που έπρεπε να υπάρχει, αλλιώς..σε καβαλάνε. _Στρατιώτης πεζικού τάδε....κ.λ.π. και ποιά ώρα φύλαγε.. _Μάλιστα..λοιπόν, Κύριοι, ο λόγος που σας κάλεσα να παρουσιαστείτε μπροστά μου, είναι πως απόψε εγώ θα είμαι ο εφοδεύων..ξέρετε τι σημαίνει; _Όχι! μου απάντησαν και οι τέσσερις.. _Εντάξει, να σας εξηγήσω λοιπόν να το ξέρετε, σταθείτε ανάπαυση. Εφοδεύων σημαίνει "αυτός που κάνει έφοδο", και έφοδος στη σκοπιά σημαίνει, πως θα έρθω δίχως να με περιμένετε, δίχως να ξέρετε ούτε ώρα, ούτε κατεύθυνση, ούτε θα με ακούσετε να έρχομαι, για να δω αν φυλάτε σκοπιά, αν καπνίζετε ή αν κοιμάστε. Εάν κοιμάστε, θα σας πάρω ότι μπορέσω, είτε το όπλο, είτε την ξιφολόγχη, είτε το βιβλίο εφόδου, είτε το κράνος...κοιτάξτε μην πάρω κι εσάς μαζί μου.. Εάν πάρω κάτι απο όσα προανέφερα, ή δεν φυλάτε όπως αρμόζει σε Έλληνα Στρατιώτη-Σκοπό, και γραφτεί στο βιβλίο εφόδου, την έχετε βαμμένη... Σε καιρό πολέμου, σας εκτελούν, διότι αν αποκοιμηθεί ο σκοπός ή δεν φυλάξει σωστά τους συναδέρφους του, χάνονται αθώες ζωές..Σκοπός λοιπόν που φυλάτε τώρα εν καιρώ ειρήνης, είναι να μάθετε την αξία, τον σκοπό και τον τρόπο, του ΠΩΣ να ξαγρυπνάτε εσείς, για να ξεκουραστούν οι σύντροφοί σας ανέμελα, όπως όταν φυλάνε εκείνοι σκοποί για να ξεκουραστείτε εσείς. Είναι κάποιος που φοβάται απο σας, στο σκοτάδι; _Όχι! ξανα και οι τέσσερις με ένα στόμα.. _Έχετε μάθει πως γίνεται η όλη διαδικασία της ανάληψης καθηκόντων σκοπού, μέχρι το τέλος της; _Μάλιστα! _Καλώς, μπορείτε να πηγαίνετε και καλή υπηρεσία.. Έφυγαν, μα κάτι δεν μου καθόταν με τον έναν, τον Γιάννη στο μικρό του όνομα. Οι κινήσεις του, η νευρικότητά του, το όλο σύνολο έδειχνε κάποιον που είναι ασταθής, κάποιον που φοβάται όντως, σφιγμένος και ανήσυχος. Ήταν να φυλάξει στην τελευταία γωνία του στρατοπέδου, μια απομονωμένη και θεοσκότεινη πλευρά. Η ώρα που φύλαγε ήταν δύο τέσερεις...το λεγόμενο Γερμανικό νούμερο, επειδή τέτοιες ώρες συνήθως ξεκινούσαν οι Γερμανοί τις επιθέσεις, και ήταν γενικά το χειρότερο. Άσε που έχανες τον ύπνο σου εντελώς ξυπνώντας μέσα στα άγρια χαράματα, και τελειώνοντας δύο ώρες πρίν το εγερτήριο, που να προλάβεις να ξανακοιμηθείς. Μέχρι να πάς στο θάλαμο, ..ξημέρωνε.. Στις τρείς σηκώθηκα, άναψα τσιγάρο και σκέφτηκα απο που να αρχίσω την έφοδο. Αποφάσισα να αφήσω τον Γιάννη τελευταίο, δεν ξέρω γιατί, απλά έτσι μού 'ρθε. Ίσως έλπιζα πως, απο τις κραυγές των άλλων τριών σκοπών, με τα 'Αλτ! τις εί μόλις με μυριζόντουσαν, θα ήξερε πως είμαι κάπου εκεί τριγύρω και δεν θα τρόμαζε, δεν ήθελα να είναι η πρώτη του νύχτα σαν σκοπός, μια άσχημη ή τραυματική εμπειρία. Κάθε ένας απο τους τρείς που πρωτοεμφανίστηκα, με σταμάτησε όπως έπρεπε, και δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα. Η νύχτα πήγαινε πολύ καλά, κάτι με ανησυχούσε όμως. Πλησιάζοντας στην σκοπιά του Γιάννη, έκανα επίτηδες θόρυβο με τις αρβύλες μου να με ακούσει. Πλησίαζα, μα δεν άκουγα καμία εντολή για να σταματήσω..λές να κοιμάται; Πρώτη του μέρα; αποκλείεται, απο το άγχος και μόνο δεν σε παίρνει ύπνος..ρε λές να έκανε καμία μαλακία; Πολλά είχανε δεί τα μάτια μου, όλα περνούσαν απο το μυαλό μου.. Πλησίασα περισσότερο, άρχισα να διακρίνω την σκοπιά, σιγά σιγά διέκρινα και τον στρατιώτη, καθισμένο στο χώμα και ακουμπισμένο με την πλάτη στη σκοπιά, έχοντας το όπλο του ανάμεσα στα πόδια και επάνω στον έναν ώμο του.."Κοιμάται το όργιο.." Σκεύτηκα να πάω και να του πάρω ότι μπορούσα, και μπορούσα πολλά να του κάνω, -οι άντρες που διαβάζουν και υπηρέτησαν ξέρουν τι λέω- μα το μετάνιωσα. Κι άν -σκέφτηκα- φεύγοντας εγώ, ο μαλάκας πατήσει καμία σκανδάλη απο φόβο τι θα γίνει αύριο στην αναφορά; Άσε που δεν είχα τέτοια βίτσια, να αναφέρω στρατιώτες δίχως πάρα, μα πάρα πολύ σοβαρή αιτία..πιο πολύ με ενδιέφερε, για όσο καιρό θα ήταν στρατιώτες δικοί μου, να μάθουν κάτι, ώστε σε περίπτωση πολέμου να το χρησιμοποιήσουν ώστε να μην πάνε άσκοπα στα θυμάρια. Δεν μου άρεσαν βλέπεις ποτέ οι νεκροί ήρωες, τους προτιμώ ζωντανούς. Άρχισα να πετάω πετραδάκια, ένα, δύο...ένα απο αυτά τον πέτυχε στο πόδι. Κουνήθηκε.."ζεί ο μαλάκας, πάμε παρακάτω.."..ξανάρχισα να πετάω, σημαδεύοντας αυτή τη φορά το κράνος του μέσα στο σκοτάδι..τζίφος, τον νανούρισαν φαίνεται τα τσίκ τσάκ απο τα χαλίκια στα χόρτα, που άρχισε να ροχαλίζει..και ξαφνικά, εκεί που ούτε εγώ το περίμενα, ακούγεται ένα ΦΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡ!!!!....και ένα ουρλιαχτό ΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ.....!!! πετάγεται πάνω ο Ιωάννης σαν σούστα φωνάζοντας .. _"ΣΤΑ ΟΠΛΑΑΑΑΑΑΑΑ...ΒΟΗΘΕΙΑΑΑΑΑ....ΣΤΑ ΟΠΛΑΑΑΑΑ..." _Σκάσε ρε...ποιά όπλα και θα ξυπνήσεις το στρατόπεδο! κουκουβάγια ήτανε ρε μπουμπούνα! του φώναξα και άρχισα να γελάω γιατί κι εγώ λαχτάρισα απο το σκατοπούλι... _Λοχία...ΑΛΤ ΤΙΣ ΕΙ!! _Άσε ρε τις μαλακίες..κοιμάσαι τόση ώρα και τώρα μου κάνεις ανάκριση; _Δεν κοιμόμουνα..Άλτ τις εί! _Ο λοχίας! _Προχώρει στο σύνθημα.. _Κουκουβάγια..τού 'πα αστειευόμενος.. _Προχώρει στο παρασύνθημα.. _Καλά ρε μεγάλε; Κουκουβάγια είναι το σύνθημα, που μου θές και παρασύνθημα; _Ε, να..μπερδεύτηκα ..<span style="font-weight: bold;">μέσα στον ύπνο λοχία καταλαβαίνεις</span>.. _Μα φυσικά, ..................δεν είμαι ...μαλάκας!</div> http://nikos63.blogspot.com/2008/08/blog-post_3587.htmlnoreply@blogger.com (Unknown)2tag:blogger.com,1999:blog-8053545740291949685.post-4017095459808283435Tue, 05 Aug 2008 06:20:00 +00002019-06-26T15:34:21.069-04:00Mpinelixnew postΤο ALTER..<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRTjumniRC8qEkIJv1kWnzPVBmvw1nF_XysBg82iWK7om51uSo4kY0gjzFwLwEzMiaCOkyg5EkRwcJ19PhT8C6iA2uOEtszM6gxXkbN6y7wejk3l7QGC9SSrQZGwEw2uFYbGihDw2Qr4s/s1600-h/alter.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRTjumniRC8qEkIJv1kWnzPVBmvw1nF_XysBg82iWK7om51uSo4kY0gjzFwLwEzMiaCOkyg5EkRwcJ19PhT8C6iA2uOEtszM6gxXkbN6y7wejk3l7QGC9SSrQZGwEw2uFYbGihDw2Qr4s/s400/alter.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5230916572964554770" border="0" /></a>Ήθελα να δω στο ALTER την ταινία "Η νύχτα της εκδίκησης", και τελικά...χόρτασα απο χόρτο. Επι 22 ολόκληρα λεπτά το χαζοκάναλο είχε ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ.. ΕΛΕΟΣ ρε σείς..!! Πόσες φορές δηλαδή πρέπει να δούμε κάποιες διαφημίσεις για να τις εμπεδώσουμε, ..μας λέτε; Επι ολόκληρα 22 λεπτά επανάληψη ξανά μανά τις ίδιες διαφημίσεις; τζίζες κράϊστ.. τελικά πρέπει να είστε καλά κονομημένοι ρε σείς..άσε που η ταινία ήταν της οκάς στο φινάλε.. Εάν ήταν καμία ταινία αντάξια Όσκαρ δηλαδή, πόση ώρα θα βλέπαμε διαφημίσεις; κάνα δίωρο; κόπανοι;http://nikos63.blogspot.com/2008/08/alter.htmlnoreply@blogger.com (Unknown)4tag:blogger.com,1999:blog-8053545740291949685.post-6417520143168702850Tue, 05 Aug 2008 02:26:00 +00002013-03-23T17:26:39.950-04:00Long weekend..<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3K_B6RvVCL_ZuXZytcKzbDc8ILAGk-wJsFbGIvTUN0rOUgc5FH6GHRURfvf4USKrT2jURrP6pkZX8Yl9f67TTxaKDM3Jy5jY-5EE4TZRua3vlbC-McmT76x9BsmM4NFuLiftsEk6s-FY/s1600-h/h1.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 205px; height: 155px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3K_B6RvVCL_ZuXZytcKzbDc8ILAGk-wJsFbGIvTUN0rOUgc5FH6GHRURfvf4USKrT2jURrP6pkZX8Yl9f67TTxaKDM3Jy5jY-5EE4TZRua3vlbC-McmT76x9BsmM4NFuLiftsEk6s-FY/s320/h1.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5230864652626870914" border="0" /></a>Πάμε στο εξοχικό των γονιών μου; μου λέει η Τζένη την Παρασκευή που μας πέρασε. Και δεν πάμε; Της απάντησα. Βλέπεις, είχαμε τρείς μέρες ελεύθερες, λόγω του Long weekend, οπότε μπορούσαμε να βγούμε έξω για λίγο απο το θόρυβο της πόλης του Τορόντο, κάπου ήσυχα, να ηρεμήσουμε, και το εξοχικό των γονιών της ήταν η καλύτερη επιλογή. Δύο ώρες διαδρομή με το αυτοκίνητο -να οδηγάει εννοείται η Τζένη, κόβοντας δρόμο μέσα απο φάρμες...αλλιώς..- ένα σπιτάκι στις όχθες της λίμνης, με μια μικρή προβλήτα για την εξωλέμβια, ένα μικρό μπαλκονάκι πάνω απο το νερό της λίμνης να την αράζεις και να ρεμβάζεις, παράδεισος σου λέω! Θα έρθει και ο αδερφός μου με τα παιδιά, μου λέει ενώ φτάναμε στον προορισμό μας, ίσως μάλιστα να είναι ήδη εκεί.. Με έπιασε κρύος ιδρώτας.. Μιλάς σοβαρά; <a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEVIhE1nnaPcLo54aYGOd4tdwumPF2joXOSIPC838bQxmqQRHmdhdnGpDLvxQQmi0DPJ3XBSFGRLycvQoaWq0WbNpjXkBGqqX-Gl7BX91j1inC4k3JW_nnud2QTp29SZFU9DO0tRvLU2s/s1600-h/h2.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 232px; height: 146px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEVIhE1nnaPcLo54aYGOd4tdwumPF2joXOSIPC838bQxmqQRHmdhdnGpDLvxQQmi0DPJ3XBSFGRLycvQoaWq0WbNpjXkBGqqX-Gl7BX91j1inC4k3JW_nnud2QTp29SZFU9DO0tRvLU2s/s320/h2.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5230872459851642498" border="0" /></a>Φυσικά, γιατί; δεν θές την παρέα του αδερφού μου; Ποιός μίλησε για τον αδερφό σου ρε παιδάκι μου, για τα τιγράκια που 'χει μιλάω... Βλέπεις, ο Ηλίας έχει δυό κορούλες, οι οποίες -γερά να 'ναι τα παιδιά- είναι ικανές να καταστήσουν μέσα σε μιά ώρα, έναν παράδεισο, σε πεδίο μάχης. Ειδικά η μεγάλη του...σκέτη τσούχτρα, να σε φυλάει ο Θεός άμα σε πάρει στραβά.. Και δεν μου λές; την ρώτησα κάπως ανήσυχος, πότε θα γυρίσουμε; Δευτέρα λέω, γιατί; Θα μείνει και ο αδερφός σου με τα ...παιδιά; Ε, ναί! Ω! χαρά! θα περάσουμε ένα υπέροχο τριήμερο, κατάλαβα.. Η Τζένη έψησε τα κοτοπόδαρα και τις μπριζόλες στο μπάρμπεκιου, και πράγματι ήταν νοστιμότατο το φαγητό, μα δεν έμεινα πολλή ώρα στο τραπέζι, δύσκολα να με ανεχθεί η "τσούχτρα" του Ηλία, η οποία έκανε τα πάντα ώστε να πάω για τσιγάρο, μπάς και ηρεμήσω. Πάμε Νίκο μια βόλτα με την βάρκα; μου λέει ο Ηλίας κατά το απογευματάκι, μετά το φαγητό. Πάμε, του απάντησα, και όντως ήθελα επιτέλους να την οδηγήσω μια φορά..απο πέρυσι, όλο σκεπασμένη με την τέντα της και επάνω στο τρέϊλερ την έβλεπα. Μπαμπάαααααααααα.......κι εγώωωωωω σέλω μπόουτ... Καλά, μέσα δεν ήταν τώρα δά και έτρωγε; Πότε βρέθηκε εδώ το σκ..παλιόπαιδο; Βάλε το σωσίβιο, της λέει τότε ο πατέρας της και θα σε πάρουμε μαζί μας..Νίκο πάρε και σύ το δικό σου, είναι μέσα στο γκαράζ.. Τι να πάρω; Το σωσίβιο.. Γιατί; Πρέπει να το φοράμε στη βάρκα... Μα δεν θα έρθω Ηλία μαζί...πάνε με το παιδί, ίσως πιο μετά.. <a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKcI8sJZTktMMsg-CgZKi5u283rZMj9s7Yo6ab9KmAf7fYDymugyHSpoFilJfY9s3gM3zGnhxv0hJkLjFbJ1RQKlElvTJBq7Lx6Kw5FbXU96y8Aeh7-Uz_3H5jVD2-IHuvsIMeaLQ0Lkk/s1600-h/h3.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 89px; height: 153px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjKcI8sJZTktMMsg-CgZKi5u283rZMj9s7Yo6ab9KmAf7fYDymugyHSpoFilJfY9s3gM3zGnhxv0hJkLjFbJ1RQKlElvTJBq7Lx6Kw5FbXU96y8Aeh7-Uz_3H5jVD2-IHuvsIMeaLQ0Lkk/s320/h3.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5230873241619415586" border="0" /></a>Τελικά έκανε βόλτΕΣ η Χριστίνα, διότι αυτό είναι το όνομα της "τσούχτρας" μας, κι εγώ έμεινα σα μαλάκας καουμπόης στην προκυμαία να αγναντεύω τα Λούνια λίγο σα 'κείθε, που μου κούναγαν κοροϊδευτικά την ουρά τους, σαν τον ντάφυ. Άρχιζε σιγά σιγά να πέφτει ο Ήλιος, και η κάμπια δεν χόρταινε βόλτες, άρχισα να τα παίρνω κι εγώ..με το σκοτάδι που να πάς στη λίμνη; δεν φαίνονται οι σημαδούρες, και δεν είμαστε να καρφώνουμε τη βάρκα σε τίποτα ξέρες.. Αύριο να δείς τι θα πάθεις ..σκατού, είπα μέσα μου με κακία...άμα δείς βάρκα εδώ μπροστά, να με χέσεις..θα την οδηγάω μέχρι να μη μείνει στάλα βενζίνη στο τεπόζιτο..grrrrrrrrrr!! Η Τζένη, λές και διάβασε τις καλοκάγαθες κι ευγενικές μου σκέψεις, με πλησίασε και μου είπε, "καλά βρε αγάπη μου, το μωρό συνερίζεσαι; μη γίνεσαι πιο παιδί κι απ' το παιδί.." Τώρα τι της λές...με λές;<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicw64w6juHk7HJSitPw6HpbOTWwcQ9z51CXu4rC8Esqrh-lu_bfZ53EVHQwJqkNYGVhr6hTM2LNnnM_9HvcXwjzOSQlt3n3DV_lYAyb8G9PwTj1eSaRPnS4HwCWPNYvbUEUQbYc7pBOCg/s1600-h/h4.jpg"><img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer; width: 289px; height: 216px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicw64w6juHk7HJSitPw6HpbOTWwcQ9z51CXu4rC8Esqrh-lu_bfZ53EVHQwJqkNYGVhr6hTM2LNnnM_9HvcXwjzOSQlt3n3DV_lYAyb8G9PwTj1eSaRPnS4HwCWPNYvbUEUQbYc7pBOCg/s400/h4.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5230874013921994002" border="0" /></a> Γιατί συνερίζομαι το ...παιδί αγάπη μου; Γιατί σε βλέπω που 'χεις νεύρα.. Και τί έπρεπε να έχω; πονόδοντο; Τώρα όπου να 'ναι θα γυρίσουν και θα πάμε εμείς, έλα μην κάνεις έτσι.. Δεν θέλω να πάω βόλτα! είπα τσιτωμένος με πείσμα.. Καλά λέω πως κάνεις σαν παιδί.. Καλά κάνω.. Κάποια στιγμή, ήρθε η ώρα για ύπνο. Εμένα με έζωσαν τα φίδια.. Ρε Ηλία; Εγώ ροχαλίζω σαν χαλασμένο δισκοπρίονο ρε σύ, τί κάνουμε τώρα; Α, δεν τρέχει τίποτε, κάτι άλλοι να δείς πως ροχαλίζουν. Ποιοί άλλοι; Εγώ! Εσύ; και...ροχαλίζεις πολύ; Πολύ; εδώ ρε Νίκο ξυπνάω κι εμένα με το ροχαλητό μου... Καλό, μου άρεσε και έβαλα τα γέλια.. Μη γελάς, σοβαρά σου μιλάω..είχα ανοίξει τα μάτια μου απο το δικό μου ροχαλητό, και ενώ ακόμη ροχάλιζα, με ανοιχτά τα μάτια, προσπαθούσα να καταλάβω ποιός ροχαλίζει.. Την επομένη το πρωϊ, μετά τον Πρωϊνό καφέ και πρίν ξυπνήσουν τα μικρά, πήρα την Τζένη, τον Ηλία, το σωσίβιό μου, το μπιτόνι με την βενζίνη και μπήκαμε στη βάρκα, με πλώρη το άγνωστο.. ΤΟ ΞΕΚΩΛΟΣΑΜΕ σας λέω...άσε που αρχίσαν όλοι να αναρωτιούνται που ξέρω να οδηγάω τόσο καλά την εξωλέμβια... Τι να τους έλεγα; ότι στην προηγούμενη ζωή, ήμουν ένας απο τους πειρατές της Καραϊβικής; ..σιγά να μη με πιστεύανε..!http://nikos63.blogspot.com/2008/08/long-weekend.htmlnoreply@blogger.com (Unknown)4tag:blogger.com,1999:blog-8053545740291949685.post-8346788672389957516Thu, 31 Jul 2008 12:33:00 +00002013-03-23T17:26:39.961-04:00Διακοπές.._Βρομόκαιρος ρε συ..ξεκωλώθηκε να βρέχει απο χτές _Εμένα μου αρέσει η βροχή, την προτιμώ απο τον ήλιο _Σοβαρά μιλάς ρε; _Σοβαρότατα _Πάψε ρε Νικόλα, έχει καλύτερο πράγμα απο τον ήλιο; την ζέστη; _Έχει _Ποιό; _Η βροχή είπαμε. Ποιά η ομορφιά ρε Αντώνη σαν ψήνεσαι στους σαράντα υπό σκιά; _Ναι, αλά πάς στη θάλασσα για μπάνιο.. _Θάλασσα; καλά, κόψε κάτι _Τι να κόψω.. _Για να πάς θάλασσα φίλε μου, θέλεις τουλάχιστον πενήντα ευρώ, κι άν σου φτάσουν. Ο μισθός σου είναι εφτακόσια ευρώ, κι αν πάς με γκόμενα κάηκες, δεν σου φτάνουν εκατό. Αν είσαι παντρεμένος και έχεις και παιδιά, θέλεις εκατόνπενήντα ευρώ. Άρα; δεν μπορείς να πάς κάθε μέρα, θα πάς το πολύ μιά μέρα την εβδομάδα. Τις υπόλοιπες όμως ψήνεσαι...έκανα πουθενά λάθος; _Όχι ακριβώς..κάπως έτσι είναι.. <a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiy_v36J8xa56LqUWvLnLws54vUYJBsiF2MA168z4bG2KfqyAjzn8dxpY_fXneil_UzZbPawllPcN25y65tfgw8D1QRm6XVRdfHKMqMpcW_0f6vPx_Suy487B0mrf7NjWL3ioXwTN02O_o/s1600-h/kaloka.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 190px; height: 142px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiy_v36J8xa56LqUWvLnLws54vUYJBsiF2MA168z4bG2KfqyAjzn8dxpY_fXneil_UzZbPawllPcN25y65tfgw8D1QRm6XVRdfHKMqMpcW_0f6vPx_Suy487B0mrf7NjWL3ioXwTN02O_o/s400/kaloka.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5229163711421848802" border="0" /></a>_Μετά, να συνεχίσω τα καλά και τα κακά, ποιό το καλό να έχει έναν ολόκληρο μήνα ήλιο ασταμάτητα, δίχως βροχή; Δεν πήρατε είδηση πως η χώρα μας άρχισε να γίνεται σαχάρα; Δεν πήρατε είδηση πως τα υπόγεια και ορεινά αποθέματα φυσικού νερού έχουν κορεσθεί διότι δεν βρέχει; Οτι δεν έχουμε δάση να συγκρατήσουν και να αποθηκεύσουν το νερό όταν βρέχει; Οτι οι φωτιές έχουν κατακάψει τα δάση μας κάνοντάς μας εθελοντές πυροσβέστες κάθε χρόνο τέτοια εποχή; Ότι το καλοκαίρι δεν έχουμε νερό να πιούμε και να λουστούμε το βλέπεις; Ξέρεις πόσοι αγρότες παρακαλάνε για βροχή, κι όταν επιτέλους έρθει είναι πλέον αργά; _Ναι ρε σύ Νίκο, αλά έχει και ο ήλιος τα καλά του, δίνει υγεία.. _Έδινε! όχι πια. Τώρα άμα κάτσεις μεσημέρι κάτω απο τον ήλιο για να μαυρίσεις τάχα μου, θα καείς, άσε που κυνδυνεύεις να πάθεις καρκίνο του δέρματος απο την φονική του ακτινοβολία, λόγω της τρύπας του όζοντος.. _Δεν ξέρω τι λές, εγώ το καλοκαίρι δεν το αλλάζω. Για μένα σημαίνει διακοπές, νησί, ηρεμία, απόλαυση.. _Ποιο νησί ρε Αντώνη; Με τα εφτακόσια σου που θα πάς ρε σύ; Στη Θάσσο; _Σαντορίνη.. _Ρε άνθρωπε, τα νησιά κι όλα τα τουριστικά μέρη, το καλοκαίρι ειδικά μετατρέπονται σε σφαγεία, εσύ που θα πάς μεροκαματιάρης άνθρωπος με τριαντατρία ευρώ μεροκάματο; Το νησί προϋποθέτει ξενοδοχείο, φαγητό έξω, καφέδες και ποτά, διασκέδαση, εκδρομές και αξιοθέατα, νοικιασμένο μηχανάκι, αμάξι ή και ποδήλατο, έστω..Αυτά όλα μαζί, μας κάνουνε μια σούμα την ημέρα, απο 200 έως και 300 ευρά..πόσες μέρες θα αντέξεις οικονομικά; Άσε που πνίγεστε σαν ποντίκια τόσοι και τόσοι κάθε χρόνο.. _Θα κάνω ένα μικρό δάνειο ρε φίλε..πως κάνεις έτσι; <a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGTaB87LyiHflslbjSmkhHVwDBYwqfDAUNBPRkFlYmKh1ihvGbLQE8IVxrFl2ZUseM7DzDIH-AlY7NZrYdBw_yYLoTRxFoRCy7I72W8RbJ1z1iJmf6r4YKiY3yHFqI-LSKVKNTYw15qME/s1600-h/dan.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGTaB87LyiHflslbjSmkhHVwDBYwqfDAUNBPRkFlYmKh1ihvGbLQE8IVxrFl2ZUseM7DzDIH-AlY7NZrYdBw_yYLoTRxFoRCy7I72W8RbJ1z1iJmf6r4YKiY3yHFqI-LSKVKNTYw15qME/s400/dan.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5229165772396562690" border="0" /></a>_Διακοποδάνειο ενοείς; _Ε, αυτό, όπως κι αν το λένε.. _Αμ πές μας έτσι ρε Αντώνη, μη με παιδεύεις ρε πουλάκι μου..θα πάρεις δάνειο, να χαρείς δήθεν διακοπές για δύο τρείς ευδομάδες, και μετά επι έντεκα μήνες να χαίρεται η τράπεζα τον ιδρώτα σου και να λυπάσαι εσύ που δεν θα σου φτάνουν για τσιγάρα απο τα χρέη..χέσε μας ρε Αντώνη με τις διακοπές σου...ΘΕΛΩ ΒΡΟΧΗ ΡΕ!!!! ..να την ακούω να χτυπάει σε στέγες, σε λαμαρίνες, στο χώμα, στα τζάμια..να περπατάω αργά και να γίνομαι μούσκεμα..βροχή γαμώτο!!http://nikos63.blogspot.com/2008/07/blog-post_31.htmlnoreply@blogger.com (Unknown)3tag:blogger.com,1999:blog-8053545740291949685.post-2478954242680409293Sat, 26 Jul 2008 06:18:00 +00002013-03-23T17:26:39.924-04:00Έλεος..<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjowe2AKiTmo3zyjd3W9pBYTPmqXBBzgP9aoNfvI8v7CooGvGX9kWrjRGDIdb21jx_xynYFIEIdQZLZd3AXTQ1oyL7ZWVrWNYBwoiGl3QI7akiMK78IuubRikuTXkCyNO951CAzQ63Ynic/s1600-h/tvspots.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjowe2AKiTmo3zyjd3W9pBYTPmqXBBzgP9aoNfvI8v7CooGvGX9kWrjRGDIdb21jx_xynYFIEIdQZLZd3AXTQ1oyL7ZWVrWNYBwoiGl3QI7akiMK78IuubRikuTXkCyNO951CAzQ63Ynic/s400/tvspots.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5227203477644232274" border="0" /></a>Ανοίγεις να δείς ένα έργο της προκοπής, και αισθάνεσαι ανώμαλος. Η μία τσοντοδιαφήμιση ακολουθεί καπάκι την άλλη, και ξανά πάλι απο την αρχή, οι ίδιες και οι ίδιες διαφημίσεις με τα "<span style="font-weight: bold;">καυτά κορίτσια</span>" που ...απαιτούν, επιτακτικά μάλιστα να πάρει ο μαλάκας "<span style="font-weight: bold;">αμέσως τώρα</span>", διαφημίσεις που απευθύνονται αποκλειστικά σε όλους τους "<span style="font-weight: bold;">μαλάκες άντρες</span>". Καθ΄ ένας που είναι μόνος επειδή είναι ανίκανος (και δεν μιλάω για τους έχοντες κάποια αναπηρία η σοβαρό πρόβλημα οι άνθρωποι, αλά για τους άρωστους στην ψυχή και το μυαλό), καθ' ένας που τη βρίσκει μόνο παίζοντας με το πουλί του γιατί δεν του σηκώνεται αλλιώς, είναι και η αιτία που εγώ κι εσύ και ο άλλος που δεν έχει τέτοια βίτσια, να βομβαρδιζόμαστε για ατελείωτες ώρες και κάθε γαμημένη μέρα με τις κωλοδιαφημίσεις αυτού του είδους. Δεν μας φτάνουν οι ασταμάτητοι βομβαρδισμοί με τις πιστωτικές κάρτες, με τα δάνεια, με αυτοκίνητα, που συνεπάγονται και πάλι δάνεια, με κινητά κι ακίνητα..μας φλομώνετε και με τις πορνοδιεστραμμένες σας φτηνοβρωμοδιαφημίσεις; Ως πότε θα αναγκαζόμαστε να αλλάζουμε αηδιασμένοι κανάλια, που σχεδόν όλλα τα ίδια κάνουν; Ποιός σας είπε ρε ζώα ότι όλοι είμαστε ανώμαλοι; και ποιός σας έδωσε το δικαίωμα να μας θεωρείτε κάφρους χειρίστου βαθμού για να κονομάτε εσείς οι καναλάρχες απο τις διαφημίσεις; Τα υπουργεία τί κάνουν για να προστατεύσουν τον μαλάκα πολίτη και να εξυγιάνουν την τηλεόραση απο την αρώστια που σκορπάει; Γιατί να βλέπω μια τόσο επιβλαβή για την νοημοσύνη μου εκπομπή/διαφήμιση; γιατί να μην με υπολογίζει κανένας; Έλεος ρε μαλακόσκροφες....http://nikos63.blogspot.com/2008/07/blog-post_26.htmlnoreply@blogger.com (Unknown)2tag:blogger.com,1999:blog-8053545740291949685.post-1953659737905904219Thu, 24 Jul 2008 17:04:00 +00002019-06-26T15:30:26.688-04:00Humornew postΗ παραγγελία...<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxWfaq5peGrhNuNEOLAbauo6Uy2RCtmHavzFpri4RakYYrw_kmECVN12qpobb7YRSqiovQOXKgN8jDCDgS4Dv0MfSw0a0F3q0mGdICaCRvUKI4EJzV1ywd7YFldQ8Zzhrx6MAsdi9R_ow/s1600-h/bar.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 189px; height: 189px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxWfaq5peGrhNuNEOLAbauo6Uy2RCtmHavzFpri4RakYYrw_kmECVN12qpobb7YRSqiovQOXKgN8jDCDgS4Dv0MfSw0a0F3q0mGdICaCRvUKI4EJzV1ywd7YFldQ8Zzhrx6MAsdi9R_ow/s400/bar.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5226631481892614258" border="0" /></a>_Τι θα πάρετε; ρώτησε όλο ευγένεια η σερβιτόρα _Μία πορτοκαλάδα εμένα, απάντησε ο Παντελής _Εσείς; και κοίταξε εμένα που μισοκοιμόταν το αριστερό μου ημισφαίριο απο τη ζέστη, και το δεξί μου δεν ξύπναγε με καμία κυβέρνηση.. _Εμένα φέρτε μου μια φασολάδα παρακαλώ, με κιμά.. _Βάζουν κιμά στη φασολάδα; πλάκα μου κάνετε; μου απάντησε αγέρωχα.. _Γιατί, σερβίρετε μήπως και φασολάδα; απάντησα με κακές προθέσεις.. _Όχι φυσικά, καφετέρια είμαστε κι όχι εστιατόριο.. _Τότε γιατί χολοσκάτε για τον κιμά; _Δεν χολοσκάω, απλά μια διευκρίνηση έκανα _Κι εγώ μια πλάκα έκανα.. _Εντάξει, τι θα πάρετε; _Ένα τάβλι.. _Τάβλι; _Ναι, και μη μου πείτε δεν έχετε, εκείνοι δίπλα τάβλι δεν παίζουν; _Ναι.. _Λοιπόν; τι κακό είπα.. _Καλώς, να σας φέρω ένα τάβλι..θα πιείτε τίποτε; _Ναί, μπύρες έχετε; _Ασφαλώς.. _Ποιές έχετε βρε πουλάκι μου; με το τσιγκέλι θα στα βγάζω; _Έχουμε Χένινγερ, Άμστελ, πράσινη... _Φύρα μπίξ έχετε; _Ορίστε; _Μπύρα Φίξ λέω, έχετε; _Αλλιώς το άκουσα...όχι δυστυχώς δεν έχουμε.. _Κρίμα, μόνο αυτήν πίνω (παπαριές, ποτέ δεν πίνω μπύρα), φέρε μου μια πορτοκαλάδα κι εμένα... Έφυγε το κοριτσάκι να φέρει την παραγγελία, και τότε πρόσεξα τον Παντελή που ήταν οργισμένος μαζί μου όσο δεν έπαιρνε..τον κοίταξα μισοκοιμισμένος και τον ρώτησα ενώ συνάμα χασμουριόμουν.. _Τι έπαθες ρε Παντέλο; γιατί αυτή η "κατήφεια;" _Η ποιά; _Η κατήφεια...το κατσούφιασμα ρε..γιατί έτσι; _Τι γιατί ρε Νικόλα που έσπασαν τα νεύρα μου να σε ακούω να παιδεύεις την κοπέλα μισή ώρα..εγώ στη θέση της θα σε σιχτίριζα.. _Σοβαρά έ; _Σοβαρά ναι _Ορίστε η πορτοκαλάδα σας, είπε και άφησε μπροστά του το αναψυκτικό, και γυρίζοντας σε μένα, "ορίστε η πορτοκαλάδα σας, ορίστε και το τάβλι σας".. _Πείτε μου κάτι, τις είπα μόλις τα άφησε στο τραπέζι.. _Παρακαλώ, πέστε μου _Νοιώσατε πως σας πρόσβαλα πρίν λίγο με τις κρυάδες και τα χαζά μου; _Όχι, κάπως παραξενεύτηκα στην αρχή, μα όχι τίποτα σπουδαίο, πάντως δεν ένιωσα προσβεβλημένη, όχι.. _Ευτυχώς γιατί δύο άτομα με περίλαβαν..παραλίγο να φάω ξύλο..με καταλαβαίνεις; _Ποιά δύο άτομα, εσείς και ο κύριος είστε μόνο, είπε δείχνοντάς μου τον Παντελεήμονα.. _Είναι ακόμη ένας που με περίλαβε, εσύ δεν τον βλέπεις αλά αυτός με διαβάζει, ένα φιλαράκι ο VaD, περιμένει λέει την συνέχεια της υπόθεσης να με θάψει για τα καλά..κάνε κάτι πλίζ.. _Τι να κάνω.. _Πές του βρε πουλάκι μου ότι δεν τρέχει τίποτε και όλα καλά, ότι θέλεις πές του..που να ξέρω γω τι είναι ικανός να μου σούρει; VaD είναι αυτός.. Και τότε η -πανέμορφη ομολογουμένως- κοπελιά, κοιτώντας στο άπειρο λες και τόν έβλεπε, είπε: "κύριε VaD, ο φίλος σας απο δώ, μπορεί να είναι τελείως τρελός, για δέσιμο, πλακατζής επίσης, ναι, είναι, μα, δεν είναι κακός,μην ανησυχείτε για μένα, άλωστε τα βγάζω πέρα μια χαρά με τον κάθε μυστήριο που μου ζητάει φασολάδα με κιμά.. Και επειδή σχολούσε σε δέκα λεπτά, περίμενα να παίξει μαζί μου μια παρτίδα τάβλι που μου υποσχέθηκε, και που φυσικά εγώ ο πρύτανης..έχασα!! ...νύσταζα μωρέ...σιγά..δεν έχετε ακουστά για την τύχη του πρωτάρη; <span style="font-style: italic; color: rgb(153, 0, 0);font-size:85%;" ><span style="font-weight: bold;"></span></span>http://nikos63.blogspot.com/2008/07/blog-post_24.htmlnoreply@blogger.com (Unknown)7tag:blogger.com,1999:blog-8053545740291949685.post-4437665897387658904Mon, 21 Jul 2008 09:15:00 +00002019-06-26T15:35:08.330-04:00new postSeriousΕίδα ένα όνειρο...Ήμουν λέει τάχα μου αλυσοδεμένος, το στόμα μου φιμωμένο, και μου έκαναν ερωτήσεις διάφορες, και που με ενοχλούσαν διότι παραβίαζαν λέει την ιδιωτική μου ζωή και κάτι παρόμοια. Προσπαθούσα να τους μιλήσω, μα έμενα φιμωμένος, κι εκείνοι (δεν τους ήξερα, μα ήμουν βέβαιος πως ήταν αστυνομικοί ή κάτι παραπλήσιο) με ρωτάγανε συνεχώς τα ίδια.. Κοίταζα γύρω μου, και έβλεπα κόσμο σαν και μένα, αλυσοδεμένο και φιμωμένο, χιλιάδες λαού, που βασανίζονταν σαν και μένα, αλύπητα, απο μια χούφτα άλλους.. Παντού έβλεπα μάτια να μας παρακολουθούν. Στην αρχή φωνάξαμε, εναντιωθήκαμε, μα στο τέλος το κατάπιαμε, έγινε μέρος της καθημερινότητας και κάναμε κι αστεία μετά απο πάνω, ναι, θυμάμαι κάπως αχνά, πως, κάτι είχε να κάνει με κάποιον αδερφό, μεγάλον μάλιστα.. Αφού, απο κάποιο σημείο και μετά, αν αισθανόμασταν πως δεν μας παρακολουθεί κανένα μάτι, νοιώθαμε κατάθλιψη και φόβο. Είχαμε φτάσει ακόμη πιο πέρα. Πηδιόμασταν μπροστά στα χιλιάδες μάτια που ακούραστα, προκλητικά και χυδαία μας παρακολουθούσαν, είχαμε αρχίσει λέει να γινόμαστε επιδειξίες, γνωρίζοντας πως κάποιοι μας κοιτάζουν ότι κι αν κάνουμε, κι ανά πάσα στιγμή.. Κάποια στιγμή είδα ποτάμια, που κατέβαζαν πολύ και κρύο νερό.. Ένοιωθα το στόμα μου να στεγνώνει, ήθελα να πιώ μέχρι να στερέψει το ποτάμι μα κάτι δεν με άφηνε..Τότε φάνηκε μια μορφή άγνωστη και μου έδωσε να πιώ κάτι, ίδιο με πετρέλαιο λέγοντάς μου, πιές αυτό, γιατί το νερό έγινε δυσεύρετο και πανάκριβο. Ήπια και φαρμακώθηκα, όμως δεν μπορούσα να σταματήσω να πίνω, μα, ούτε και ξεδίψασα.. Είδα ανθρώπους να κλαίνε γοερά, γιατί πεινούσαν, άλλοι επειδή έχασαν το βιός τους, άλλοι επειδή χρόνια ολόκληρα δεν είχαν μια δουλειά.. Παντού όπου γυρνούσα το βλέμα μου έβλεπα πόνο κλάμα και δυστυχία. Πόλεμοι παντού, θάνατος και θρήνος στη γή..αρώστειες, πείνα, δίψα ....ένας χαμός.. Και μέσα σ' εκείνον τον όλεθρο και τη φρίκη, υψώθηκε ένας που έλεγε πως είναι ο σωτήρας.. σαν τον είδα, αναφώνησα.."έφτασε το τέλος του κόσμου.." ...και τότε, μονάχα τότε ....ξύπνησα, ευτυχώς!...http://nikos63.blogspot.com/2008/07/blog-post_21.htmlnoreply@blogger.com (Unknown)5tag:blogger.com,1999:blog-8053545740291949685.post-3876161283609718648Fri, 18 Jul 2008 12:50:00 +00002013-03-23T17:26:39.929-04:00Η ...φαντασίωση<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> Δεν ξέρω τι μ' έπιασε και <span style="font-weight: bold;">φουντωσιώθηκα</span> ότι ήμουνα Ινδιάνος. <br />Ημανε λέει στάς Αθήνας, είχα και μια γαμάτη μηχανή, και ήρθε να με βρει μια παντρεμένη απο το εξωτερικό, καλά, μιλάμε ...άπαιχτα πράγματα. Φόραγα και το καπέλο του αρχηγού, με τα φτερά στο κεφάλι, και ήμανε σαν ..φτερωτός αρχιμαλάκας! <br /> <br /> Και ήρθε η λεγάμενη πετώντας, και την περίμενα στο χωράφι που κατεβαίνουνε τα μεγάλα πουλιά, κρατώντας στα χέρια μου σπόρους για να κατέβη το μεγάλο όρνεο, και μια μπάλα τριφύλλι να της προσφέρω σε ανθοδέσμη, μα κοψομεσιάστηκα, ασήκωτη η γαμημένη (βλέπεις, έβρεξε απο βραδύς και το τριφύλλι βάραινε..) <br /> <br /> Λές να με γνωρίσει; Κι αν δεν; Αμ εγώ; Αλά πάλι, τι διάολο, τόσα Cyber κάναμε με τις κάμερες τόσο καιρό, λές να μου έβαζε να βλέπω καμιά ξαδέρφη της; μπάααααα...λές ρε; ...Μπαααα, Τσούκ, αποκλείεται! <br /> <br />Έκανα βρούμμμμ το γκάζι μόλις την είδα, και η ρουφιάνα με αναγνώρισε κι αυτή αμέσως, κούνησε την ουρά της...τα μαλλιά της εννοώ, που είχε δεμένα ουρά.. (αμέσως να πάει ο νούς σας στο κακό).. και έτρεξε πρός το μέρος μου μές την τρελή χαρά, κουνώντας τα μαστάρια της περαδώθε περακείθε, ερχόμενη με κατεύθυνση, όπως σας είπα ..καταδώθε.<br /> <br /> Την έπιασα με κτηνωδία απο τα μπατζάκια, κοιτώντας τα μαστάρια που είχε προτεταμένα στη μούρη μου και με ατένιζαν ξεδιάντροπα και ξελιγωμένα στα μάτια, λέγοντάς της σε στύλ Άλαντ' Άλλων, "μάστα κατακείθε μωρή μη βγάλουμε κανένα μάτι, δεν βυζαίνω όπου να 'ναι, μην και με πέρασες για μπούλη;"<br /> Ανατρίχιασε ολόκληρη η μουσκαρούδαμ, "mmmm, μι ανάβς, μι φτιάχνς"... μουγκρίζοντας με νόημα και κάνοντας πρόστυχα "Mmmmmmmmmmmm" ασταμάτητα.<br />"Μούξης και ξερός ρέ χαπακωμένο".<br /> <br /> Ανέβα μωρή στην μηχανή να σε πάω εις στας Αθήνας, είπα στην μαSTAR Ελλάς, γλείφοντας πρόστυχα τα χείλια μου που ήταν ακόμα πασαλειμμένα με τη μερέντα που μου έδωσε με το ζόρι να φάω η μαμά, πριν φύγω απο την έπαυλή μας, αφού μου έκοψε πρώτα τα νύχια ..η μαμά λέμε.. κι όπως πάντα, απο τους αγκώνες!<br /> <br /> Ανέβηκε η δαμάλα αφού έκανε στην άκρη την ουρά ..των μαλλιών της, έκανε και παρακείθε τα μαστάρια της βάζοντάς με στη μέση, κάνει και καταπίσω τα κερατ...τα κοκαλένια της γυαλιά, για να μην με καρφώσει πισώπλατα ..κατά λάθος.. ανοίγοντας τα πόδια της με περίσσια μαστοριά και χάρη, κρατώντας με απο τη μέση σφιχτά σαν παλαιστής, μην της φύγω.<br /> <br /> Πατάω μια σούζα κι εγώ ο μαλάκας να εντυπωσιάσω το εισαγόμενον χάπατον, μέχρι την επόμενη στροφή βασικά, όπου τρώμε ένα καπάκι όλο δικό μας. Τότε άρχισα εγώ τα "μμμμμμμ.." σα μοσχάρι που το σφάζουν. Σβαρνιστήκαμε στο πλαϊνό χωράφι με τις κολοκύθες και τα καρπούζια.. Δεν θυμάμαι άλλο τίποτα ρε σείς.. Μέχρι και το καρπουζοκέφαλό μου, έγινε σαν κολοκύθα.<br /> <br /> Τώρα αυτά σας τα γράφω απο το δωμάτιο 14 του Κ.Α.Τ., όπου κείτομαι Κ.Α.Τατσαλακωμένος! <br /> Προτιμώ τα σάϊμπερ..<br />μπάϊ μπάϊ φουντωσίωση.. <br />πονάω...Sniff !!! </div> http://nikos63.blogspot.com/2008/07/blog-post_18.htmlnoreply@blogger.com (Unknown)5tag:blogger.com,1999:blog-8053545740291949685.post-1815668385375253807Sun, 13 Jul 2008 01:51:00 +00002019-06-26T15:31:41.436-04:00new postReal StoriesΤο γύπτο<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvyGgi1lm_A8ESA868XPPIV50fmWs4VpuC1S8Lt4jSCZwiLPaXXzSS3OxkwhcTgcGFsjJCwUkTr35Fm5UAih1zH3RwzbZM7jKLedyUdJfDNAS62IYsu6XYstDfDIDpVFUkBieTEKBEuqw/s1600-h/9M.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvyGgi1lm_A8ESA868XPPIV50fmWs4VpuC1S8Lt4jSCZwiLPaXXzSS3OxkwhcTgcGFsjJCwUkTr35Fm5UAih1zH3RwzbZM7jKLedyUdJfDNAS62IYsu6XYstDfDIDpVFUkBieTEKBEuqw/s400/9M.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5222317865726012002" border="0" /></a>Και πήρε το μικρόφωνο ο γύφτος να πεί κι αυτός ένα τραγούδι. Αμ έλα που ήταν φάλτσος του κερατά, σκέτος δολοφόνος με το πριόνι ο δικός σου. Μερικοί κρατάγανε τα αφτιά τους, ένας μάλιστα απο αυτούς μονολογούσε κουνώντας πέρα δώθε το κεφάλι του όλο απελπισία, "<span style="font-weight: bold;">αυτάκια μου συγνώμη, που σας έφερα, αυτάκια μου τι σας κάνουνε, αυτάκια μου θα σας πάρω απο δώ..</span>"..και κάτι τέτοια συγκινητικά.. Άρχισε η εισαγωγή απο το κύκνειο άσμα των γύφτων, το "<span style="font-weight: bold;">θέλεις να πεθάνω</span>", και ο γύφτος, κολλώντας το μικρόφωνο στο στόμα του μην του φύγει, ξεκίνησε να κάνει αμανέ..αμάν παναγία μου..αΑΑαααααΑΑααααααχχχχ....γιατί μι ντιώκνης άπουνη άα-αΑΑ-αΑΑα-χχχχ..., και όλο αυτό, με ένα φάλτσο που σου έρχονταν δάκρυα στα μάτια.. Όλοι μαζί κάναμε μαζί του ΑΑΑΧΧ! <span style="font-weight: bold;">Αχ</span> αυτός, <span style="font-weight: bold;">ΒΑΧ</span> εμείς...αλά αυτός που να μας λυπηθεί, συνέχισε παρακάτω, με άχ και βάχ ανάμεσα στους λυγμοί..κλάμα μαυροκορδάτο σας λέω.. Πετάγεται επιτέλους κάποιος που είχε τα κότσια και του λέει, -"ρε μαύρε; άσε ρε τον αμανέ..δε σου βγαίνει ρε, λυπήσου μας". -Γιατί ρε πατρίδα, τι έχει ο αμανές μου; -Τι έχει; του λείπει ρε το πάθος, ο πόνος ρε.. -Και που να βρώ ρε αντέρφι το πάτος και το πόνος τέτοια ώρα; τα μαγαζιά κλειστά είναι. -Εμ βέβαια, οπότε πρέπει να σε βαράμε όλοι μαζί για καμιά ώρα για να μπορέσεις να το αποδώσεις σωστά ρε φίλε, πρέπει να <span style="font-weight: bold;">πονέσεις</span> πολύ για να το πείς με συναίσθημα, οπότε, άστο πρίν το κάνουμε στο τέλος και σκουντουφλάς ζαλισμένος απο το ξύλο..χέσε μας.. Παραδόθηκε ο γύφτος, παράτησε το μικρόφωνο και μας λυπήθηκε ο Θεός, μα όχι για πολλή ώρα, διότι ο άλος γύφτος της παρέας, μας ανακοίνωσε απο το μικρόφωνο την τρανή είδηση, -και τώρα αγαπητοί φίλοι, θα μας παίξει με την γκάϊντα του ο Τανάσης απο το διπλανό χωριό. <span style="font-weight: bold;">ΩΧ!</span> κάναμε πάλι όλοι μαζί...<span style="font-weight: bold;">ΑΑΑΧ, ΒΑΑΧ!</span> κάποιοι άλλοι απο δίπλα.. -Ρε παιδιά; αυτό δεν είναι πανηγύρι, είναι μεγάλη εβδομάδα, του Χριστού τα πάθη, ρε σείς..δεν πάμε να φύγουμε; -Κάτσε ρε, που θα βρείς χειρότερα, κάτσε να ακούσουμε τον Τανάση.. Και ανεβαίνει ο κύριος Ατανάσιος, με το ξεφουσκωτό του πάνω στην εξέδρα, η οποία ξέχασα να σας πω ότι ήταν μια απλή καρότσα απο τρακτέρ, και άρχισε να το φουσκώνει μέχρι να γίνει φουσκωτό. Το φύσαγε απο τη μιά, κι αυτό στρίγκλιζε απο την άλλη. Και σαν φούσκωσε το ρημάδι, άρχισε να βγάζει κάτι στριγκλιές ξεγυρισμένες, σαν κανένα γουρούνι που το σφάζουνε...χαμπάρι δεν παίρναμε ποιό σκοπό παίζει το Τανάση, το μόνο που καταλαβαίναμε ήταν πώς νοσταλγούσαμε τον αμανέ του γύφτου με το ΑααΑΑααΑΑααχ πιο πρίν.. Ξαναπετάγεται ο νευρικός, και φωνάζει, έξαλλος αυτή τη φορά.. -Τανάαααααααας.....ρέϊ! κόφτο ρε γαμώ το κέρατό μου το στριφτό, πάρε την γαμημένη την μαξιλαροθήκη σου, και χάσου απο μπροστά μου μη στη φορέσω κουκούλα και πάς σπίτι σου αγνώριστος.. Που να συνεχίσει ο Τανασάκης να παίξει κι άλλο..χέστηκε και άρχισε να την ξαναξεφουσκώνει πηδώντας σαν ελάφι απο την καρότσα.. -Ρε φίλε, να αγιάσουν τα πεθαμένα σου, ευτυχώς ήσουν εδώ, ο Θεός σε έστειλε, είπε ένας. -Ε όχι και να μας δουλεύουν τα κοράκια ότι παίζουνε μουσική! Σαν κάτι άλλους μια μέρα, που μου έπαιζε ο ένας τους ζεμπέκικο με παιδική πλαστική μελόντικα..αρκετά..ντροπή, δεν είμαστε τόσο μαλάκες, με την ανοχή μας ή την υπομονή μας παίζουν; -Εμάς μια φορά ξέρεις τι μας κάνανε; πετάγεται ο Χρήστος. Παίζανε όλη νύχτα, και πάει ένας κουστουμαρισμένος να τους δουλέψει, και τους λέει, "ρε παιδιά, είστε οι καλύτεροι που έχω ακούσει, δεν μου παίζετε και λίγο Όπερα να φτιαχτώ; " και τους πετάει ένα πεντακοσάρικο.. Πετάγεται αμέσως ο ένας τους στον τραγουδιστή τους και του λέει, "χάϊντε μπέ, τραγούδα όπερα να πάρουμε <span style="font-weight: bold;">σταλό</span>*, λεφτάς φαίνεται.." Και αρχινάει το κλαρίνο να βαράει στου μπογιατζή το γάμο, άλλ' αντ' άλλων ο σαφλέας, και ο τραγουδιστής να τραγουδάει: "<span style="font-weight: bold;">όοοοπεραααα</span>, <span style="font-weight: bold;">όοΟοΟοοπερααααααα</span>, <span style="font-weight: bold;">όπεραόπεραααααα...</span>" και να γίνεται της τρελής το κάγκελο, ο κόσμος να έχει πέσει κάτω απο τα γέλια, και αυτοί πέρα βρέχει, μισή ώρα παίζανε και τραγουδάγανε "<span style="font-weight: bold;">όπεραόπεραααα</span>" ! (* σταλό= χαρτούρα, φιλοδώρημα)http://nikos63.blogspot.com/2008/07/blog-post_12.htmlnoreply@blogger.com (Unknown)8tag:blogger.com,1999:blog-8053545740291949685.post-112985977850133757Fri, 11 Jul 2008 05:37:00 +00002019-06-26T15:35:07.697-04:00new postSeriousΚι όμως, έτσι είναι..<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnLvuSRfLPXgC2ObC1nPmD0czOIrX_ge64GgFwoykN2-mXP810tu6CFrhaJkeghJpkPsODG5QZEum24COXhlxPA-ABBItv8mepF9TL68uOV7On5N8kCsrskGFMZSfUXTZUKJ2rNW4_n6w/s1600-h/ozzy.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnLvuSRfLPXgC2ObC1nPmD0czOIrX_ge64GgFwoykN2-mXP810tu6CFrhaJkeghJpkPsODG5QZEum24COXhlxPA-ABBItv8mepF9TL68uOV7On5N8kCsrskGFMZSfUXTZUKJ2rNW4_n6w/s400/ozzy.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5221635610021623890" border="0" /></a>_Γιατί μου είπες πως η μουσική κατάντησε διαβολική; _Γιατί έτσι κατάντησε παιδί μου, διαβολική _Εξήγησέ μου πως το εννοείς, δεν το καταλαβαίνω..λές να ασχολείται ο διάβολος με την μουσική; _Ο διάβολος πάντα με την μουσική ασχολούνταν, είναι τέλειος γνώστης της μουσικής _Ή με δουλεύεις ή δεν ξέρεις τι λές, έ; _Άκου λοιπόν! _Ακούω.. _Όταν ο Θεός έπλασε τους Αγγέλους, τον ομορφότερο απο όλους τον ονόμασε Εωσφόρο, "ο το έως φέρων ", δηλαδή, αυτός που φέρνει το φώς. Ήταν αδιάκοπα δίπλα του και τον υμνούσε, ψάλλοντάς του μαζί με τις λεγεώνες αγγελικών δυνάμεων μέρα και νύχτα. Πώς λοιπόν μπορεί παιδί μου, εκείνος που ήταν ικανός να ψάλλει μπρός στον Θεό τον ίδιο, να μην είναι τέλειος γνώστης της μουσικής; _Μα τότε πως γίνεται να την ονομάζεις διαβολική πατέρα, όταν υμνούσε τον ίδιο τον Θεό; _Τότε ήταν Θεϊκή, μα τώρα όχι, θα σου πω και θα καταλάβεις. _Πές μου.. <a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcPl5OZ5xW3iRZ8LaLpUyAlt2iDUJqqgCUHY2d5_wE_7-XMbDJUtiaEHarKWFFMkWg0ksJ3JyREL-fUesH7WURPOD5ZGROo0Bl5Rpj1XUG9g6BY_CYF9xP5lxOgZ_zLNSnA50Dpd9xcnw/s1600-h/cooper-alice.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 232px; height: 289px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcPl5OZ5xW3iRZ8LaLpUyAlt2iDUJqqgCUHY2d5_wE_7-XMbDJUtiaEHarKWFFMkWg0ksJ3JyREL-fUesH7WURPOD5ZGROo0Bl5Rpj1XUG9g6BY_CYF9xP5lxOgZ_zLNSnA50Dpd9xcnw/s400/cooper-alice.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5221635511083860946" border="0" /></a>_Όταν ύψωσε το ανάστημά του στον Θεό τον δημιουργό του, παρασύροντας μαζί στην ανταρσία του χιλιάδες αγγέλους που τον πίστεψαν, ξεσήκωσε πόλεμο στα ουράνια. Στον πόλεμο αυτό, χύθηκε αίμα Θεϊκών αγγέλων και δαιμόνων, δηλαδή αγγέλων που έχασαν πλέον την Θεία χάρη. Το αίμα έσταξε στη γή, και απο αυτό το αίμα πλάστηκε ο άνθρωπος, ανακατεμένο με πηλό, γι αυτό και έχουμε μέσα μας το καλό και το κακό ταυτόχρονα, παλεύοντας για όλη μας τη ζωή, ποιό απο τα δυό να αφήσουμε να επικρατήσει στις ψυχές μας. _Πατέρα, πιστεύεις σε δαίμονες; _Ναί, πιστεύω..υπάρχουν γύρω μας, μέσα μας, σε άλλες διαστάσεις, μα υπάρχουν, όπως υπάρχουν και άγγελοι.. _Τι λέγαμε για την μουσική; θα συνεχίσεις; _Τους έδιωξε λοιπόν ο Θεός απο κοντά του, τους έριξε στη γή για τιμωρία. Σκοπός τους ήταν απο τότε και θα είναι πάντα, η εκδίκηση. Τι αγαπάει περισσότερο ο Θεός; Τους ανθρώπους, τα πλάσματά του, τα παιδιά του..αυτά λοιπόν θα είναι ο στόχος τους. _Φοβούνται δηλαδή το άλογο, και χτυπάνε το σαμάρι; _Ακριβώς έτσι. Πώς δηλητηριάζεις την ψυχή ενός ανθρώπου; Με πολλούς τρόπους, πάρα πολλούς. Βλέπεις οι άνθρωποι, είμαστε έρμαια των παθών μας, αγαπάμε τα πάθη και μισούμε τους φραγμούς. Είμαστε απείθαρχοι, σαν παιδιά, εγωϊστές και περίεργοι, μα ταυτόχρονα τυφλοί και δύσπιστοι όταν δεν πρέπει. <a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAd8HRvURiVlV8yBqTcCsfFVmuoovJ_ovpRbwwu_M70Hg05bKPXLfDkUxNWi08GOKTfoY1V2Bqyy5c_uUfUjClBm6dX944oFysbtkHfN7UVqPyKX2c63Rpv5koKlyycVb7WLSLqKKRIKQ/s1600-h/kiss-2208.JPG"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 157px; height: 223px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAd8HRvURiVlV8yBqTcCsfFVmuoovJ_ovpRbwwu_M70Hg05bKPXLfDkUxNWi08GOKTfoY1V2Bqyy5c_uUfUjClBm6dX944oFysbtkHfN7UVqPyKX2c63Rpv5koKlyycVb7WLSLqKKRIKQ/s400/kiss-2208.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5221635690456181314" border="0" /></a>Ένας απο τους τρόπους λοιπόν να "χαλάσει" η ψυχή ενός ανθρώπου, είναι και μέσα απο την μουσική, ειδικά όταν είναι σε μικρή ηλικία, όταν ακόμη η ψυχή, η αντίληψη και η νοημοσύνη του, βρίσκονται ακόμη στο στάδιο της ανάπλασης. Αν τότε του δώσεις να πιεί δηλητήριο, θα το πιεί δίχως φόβο γιατί δεν ξέρει τι είναι δηλητήριο, ούτε γνωρίζει τι είναι φόβος ακόμη, θα το πιεί απλά, και θα πεθάνει για πάντα. Ακριβώς αυτό κάνει ο διάβολος λοιπόν με την μουσική. Δεν ψάλλει Θεϊκά πιά, μα τραγουδάει με το στόμα άλλων, δαιμονισμένα τραγούδια, με δαιμονικά λόγια, με δαιμονικές μουσικές και δαιμονικές όψεις.. _Αρχίζω να φοβάμαι την μουσική ακούγοντάς σε να μιλάς.. _Να φοβάσαι την άρωστη μουσική, που σαν επιδημία μολύνει τις ψυχές μας..δές για παράδειγμα τους σημερινούς τραγουδιστές και πές μου τι το Θεϊκό έχουν..το ντύσιμό τους; το βάψιμό τους; οι σπασμωδικές κινήσεις τους πάνω στη σκηνή; τα ουρλιαχτά και οι άναρθρες κραυγές τους; Οι δίσκοι τους που γυρνώντας τους ανάποδα βγάζουν δαιμονικά μηνύματα λές και μιλάει πραγματικός δαίμονας; Πές μου, να καταλάβω εγώ εσένα, αν δεν μπορείς να με καταλάβεις εσύ. _Αρχίζω να αμφιβάλω ξαφνικά για το αν λές ασυναρτησίες, έχουν κάποια λογική τα λόγια σου, όσο ακραία κι αν ακούγονται στα αφτιά μου. Και κάθε μουσική διαβολική είναι; _Όχι, και θα ήταν άδικο να πούμε κάτι τέτοιο, σίγουρα και ευτυχώς, όχι! _Και πως την ξεχωρίζεις τι είναι ή όχι; _Είναι απλό παιδί μου. Η μουσική είναι γραμένη για να ηρεμεί την ψυχή μας. Αν ακούσεις μελωδία λοιπόν, λόγια, το όλο σύνολο γενικά, και νοιώθεις αγαλίαση, ηρεμία ψυχική, απόλαυση, ξεκούραση των αισθήσεων, τότε ακούς καλή μουσική. Αν η μουσική σε εκνευρίζει, σε εξαγριώνει, σε φανατίζει, σου δημιουργεί άγρια συναισθήματα, σε κουράζει, σε αγρυπνά, ...τότε καλύτερα μην την ακούς.. Και θα έλεγα στις νέες τραγουδίστριες του σήμερα, "δεν χρειάζεστε να γδύνεστε για να κάνετε καριέρα, οι αξίες βρίσκονται πιο ψηλλά απο τα πόδια και τα στήθη σας.."http://nikos63.blogspot.com/2008/07/blog-post_11.htmlnoreply@blogger.com (Unknown)2tag:blogger.com,1999:blog-8053545740291949685.post-3297049001842764830Wed, 09 Jul 2008 02:33:00 +00002019-06-26T15:35:08.136-04:00new postSeriousΓια να δούμε, τι θα δούμε!Πέρασαν δύο χρόνια απο την ημέρα που χάθηκε ο Άλεξ. Έρευνες και παπαριές επι μήνες.. Πιστεύω πως δεν ψάχνουν εκεί που πρέπει, απο την αρχή. Αφήσανε πέντε τσογλανια να τους παραπλανάνε επι μήνες, βάζοντάς τους να σκάψουν την μισή πόλη, απομακρύνοντάς τους στην ουσία απο το σημείο που πραγματικά έπρεπε να σκάψουν. Γνώμη μου...κι ας βγώ ψεύτης.http://nikos63.blogspot.com/2008/07/blog-post_08.htmlnoreply@blogger.com (Unknown)7tag:blogger.com,1999:blog-8053545740291949685.post-801625924892254918Mon, 07 Jul 2008 20:13:00 +00002013-03-23T17:26:39.959-04:00Περιζήτητο επάγγελμαΤο πιο περιζήτητο επάγγελμα στην Ελλάδα τελικά, αποδείχτηκε αυτό του Δημοσιογράφου. Κανένας δεν το περίμενε να έχει τόσο μεγάλη απήχηση, στους νέους ειδικότερα. Αυτό που μας λείπει ακόμη είναι του πολεμικού ανταποκριτή. Άντε να γίνει κανένας πόλεμος μην μένουν αργόσχολοι τόσες χιλιάδες Ελλήνων υποψηφίων, κρίμα είναι, δε λέει. Τα πάνελ τελικά των Χατζηνικολάου, Ευαγγελάτου, Τριανταφυλλόπουλου, Κακαουνάκη, Παυλόπουλου, Νικολούλης και βάλε, έχουν κάνει καλά τη δουλειά τους. Γεμίσαμε δημοσιογράφους στα κανάλια, τώρα γεμίσαμε δημοσιογράφους και στα Blogs. Ρε παιδιά, έλεος, πόσοι απο εσάς σπουδάσατε δημοσιογραφία; Πώς θαρρείτε είναι να είσαι δημοσιογράφος; Άντε έτσι ο καθένας δηλώνει ή παριστάνει ότι του καπνίσει επειδή τόχε παιδικό όνειρο; ή μήπως ζηλέψαν την δόξα κάποιων δημοσιογράφων; Εκείνοι ίσως αξίζαν την δόξα (κάποιοι και μετρημένοι) μα δεν γίνεται να παριστάνεις κάποιον ή κάτι που δεν είσαι, ξεκολήστε. Δεν βλέπετε ότι οι δημοσιογράφοι την σήμερον, μόνο σαν δημοσιογράφοι δεν δουλεύουν; Πάρτε παράδειγμα τον Χατζηνικολάου, την Νικολούλη, τον Τριανταφυλλόπουλο κ.λ.π. Τι είναι; Δημοσιογράφοι Τι παριστάνουν; Τους ντέτεκτιβ.. Άρα; παπαριές και του κώλου τα ενιάμερα..(δεν ξέρω απο που βγήκε αυτή η φράση με τα ενιάμερα του κώλου, ούτε μου είναι γνωστή η ημερομηνία θανάτου του, ώστε να του ανάψω κανένα κερί στα ενιάμερά του..) Η απάντηση του φίλτατου ΠΡΕΖΑ ΤV για παράδειγμα, όταν το ξαναείχα θίξει το θέμα παλιότερα, ήταν :"<span style="font-weight: bold;">άμα δεν σου αρέσουμε, μη μας διαβάζεις</span>". Ναί ρε τρισμέγιστε, αλά δεν είναι λύση αυτή, ούτε είναι διπλωματική, ή έστω δημοσιογραφική η απάντησή σου, καμάν, μη λέμε ότι θέλουμε τώρα. Να σας κάνω μια πρόταση εσάς όλους τους δημοσιογράφους του ιστοχώρου; Δεν κάνετε και κανένα Online συνδικάτο; Ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται.. "<span style="font-weight: bold;">Έ</span>νωση <span style="font-weight: bold;">Ε</span>λλήνων <span style="font-weight: bold;">Α</span>υτοαποκαλουμένων <span style="font-weight: bold;">Δ</span>ημοσιογράφων <span style="font-weight: bold;">Ι</span>στοχώρου" τουτέστιν <span style="font-weight: bold;">Ε.Ε.Α.Δ.Ι</span>. ..καλό έ; Εμένα άμα θέλετε κάντε με ταμία, κι έτσι βολεύομαι, δεν έχω πρόβλημα. Τώρα που βλέπω το αστείο, έ; χμ! εμ, πού γιά; Στο ύφος! Να που. Δεν διαφέρει πουθενά απο το ύφος των καναλιών..πομπώδεις τίτλοι, μαχητικό ύφος και δεν σηκώνουμε και μαγκιές...γιατί γράφουμε ανώνυμα (δήθεν), και τα χώνουμε σε όλους δίχως φόβο και πάθος (κι άλλο δήθεν), απο όποια παράταξη κι αν είναι (εκεί να δείς δήθεν). Όχι πως όλα όσα γράφετε είναι σαχλαμάρες, απλά κατεβάστε τους τόνους λιγάκι να μη καταντάτε γραφικοί και μοιάζετε με κατίνες που σκούζουνε, και μαλακώστε το ύφος..προσέχετε το ύφος ρε παιδιά.. Άλλωστε με τις φωνές, χάνεις (σχεδόν πάντα) το δίκιο σου! Έχω μήπως άδικο; Και μιας και μιλάμε για τον φίλτατο Πρέζα, είδα κάτι στο <span style="font-weight: bold;">Synch</span> που δεν τον τιμά.. <a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhstskffn99Rt0M50rXEc2lzMEwhgZZTEj4Tpo5-VsWqUgdj9QmgrkU5yDjmyhJTOo7nOTNZ1yPIGG4hmvlT4O3HEWpKiE2IvSYzCAwdECeKrKVpC3JNVh-_PQdv9w2iNLiglj7tgk1Cfs/s1600-h/preza.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhstskffn99Rt0M50rXEc2lzMEwhgZZTEj4Tpo5-VsWqUgdj9QmgrkU5yDjmyhJTOo7nOTNZ1yPIGG4hmvlT4O3HEWpKiE2IvSYzCAwdECeKrKVpC3JNVh-_PQdv9w2iNLiglj7tgk1Cfs/s320/preza.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5220395301790967842" border="0" /></a> Γιατί ρε μάστορα να έχεις μονάχα 1 φίλο; κοινωνικός νο? ντίπ; καθόλου; Και δεν κατάλαβα γιατί κάποιοι (41 γκοτζάμ νοματαίοι) σε θεωρούν ακόμη φίλο μετά απο αυτό..δεν έμαθες πως στη ζωή τα πάντα είναι "<span style="font-weight: bold;">δούναι και λαβείν;</span>" Η πλάκα είναι πως το <span style="font-weight: bold;">Synch</span> με παροτρύνει να τον προσθέσω στους φίλους μου.. και αναρωτιέμαι, γιατί; για να είμαι ο 42ος υποτελής;http://nikos63.blogspot.com/2008/07/blog-post_07.htmlnoreply@blogger.com (Unknown)6tag:blogger.com,1999:blog-8053545740291949685.post-4058887237948718093Wed, 02 Jul 2008 04:56:00 +00002019-06-26T15:30:27.076-04:00Humornew postΦοράτε κράνος, σώζει ζωές..Πάντοτε έπεφτε απο το ποδήλατό του ο Γιακουμής με τα μεγάλα αφτιά. Μέχρι και ειδική πατέντα του έκανε ο Μπάμπης, ο σιδεράς του χωριού, με τρείς ρόδες παρακαλώ, αλά τίποτε αυτός, ξανάβρισκε τον τρόπο να το αναποδογυρίσει. Αναγκάστηκε ο πατέρας του να του αγοράσει κράνος, βρήκε κάτι που έμοιαζε με κράνος τέλος πάντων στη λαϊκή, μην σπάσει το κεφάλι του, τι να έκανε ο άνθρωπος. Το φόραγε κι ο Γιακουμής όλο καμάρι, λές και ήταν πηλίκιο κανενός στρατάρχη. Μια μέρα τον φώναξε ο Μπάμπης, που τον λυπόταν βλέποντάς τον συνεχώς αγκαλιά με τη γή, και του είπε, "άστο εδώ ρε Γιακουμή, και έλα να το πάρεις το απόγευμα". Πάει όντως κατά τις πέντε το απόγευμα ο δικός μας, και τί να δεί...Θαύμα! Το ποδήλατό του είχε μεταμορφωθεί σε γουρούνα..ξέρετε, αυτά με τις τέσσερις ρόδες; κάτι τέτοιο του έφτιαξε ο Μπάμπης. Μόλις ανέβηκε όλο χαρά πάνω του ο Γιακουμής, ο Μπάμπης του φώναξε κάπως ανήσυχος, "άμα πέσεις και απ' αυτό Γιακουμή, χέσε μέσα.." Του το είχε φαρδύνει, και έμοιαζε με κάρο. Εμείς απορούσαμε πως στρίβει, μα ο Γιακουμής δεν πιανόταν.. Πήρε την κατηφόρα για το σχολείο, έστριψε με επιτυχία στη στροφή της κοινότητας, πήρε βούρ τον κατήφορο για του Τοκατλίδη το σπίτι, και λίγο πρίν φτάσει στο αγροτικό ιατρείο, τα σκάτωσε.. Το έφερε στα καλά καθούμενα μια τούμπα, που και να 'θελε κάποιος να την πετύχει, έπρεπε να προσπαθεί για τρία χρόνια μερονυχτίς, και να 'ναι και κασκαντέρ. Με την τούμπα που έφερε, καρφώθηκε πάνω στο πλατάνι με το κεφάλι, κι έμεινε ακίνητος, ευτυχώς που φόραγε το κράνος. Τρέξαμε γεμάτοι ανησυχία μην χτύπησε σοβαρά, μα ενώ τον πλησιάζαμε άρχισε να κουνιέται, κάτι που μας καθησύχασε κάπως. Τουλάχιστον είναι ακόμα ζωντανό το μαλακισμένο το ..ζωντανό. _Γιακουμή; ζείς ρε; _Βγάλτε μου ρε σείς αυτήν την μαλακία..με σφίγγει _Τι λέει ρε παιδιά; τι να του βγάλουμε; _Το καθίκι που 'χει στο κεφάλι του για προστασία Τραβούσαμε ο ένας μετά τον άλλον, με τη σειρά, μα δεν έβγαινε με τίποτε, είχε σφηνώσει το κράνος στο κεφάλι του και δεν κουνιόταν χιλιοστό, είχαν σφηνώσει τα αφτιά του μέσα βλέπεις. Ρε απο δώ, ρε απο κεί...τίποτε, άδικος κόπος. Το μόνο που καταφέρναμε ήταν να κάνουμε τον Λάουντα να φωνάζει και να βρίζει απο τον πόνο, ώσπου στο τέλος αποκαρδιωμένος μας σταμάτησε απο το να του κουνάμε το κεφάλι λές και ήτανε κανένα βόδι. _Σταματήστε ρε..δεν βγαίνει αφού..ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ πονάνε τα αφτιά μου ρε μαλάκες! Τρείς μέρες ο στρατηλάτης ήταν με το καθίκι στο κεφάλι, ούτε ο πατέρας του, ούτε η μάννα του μπόρεσαν να κάνουν τίποτε. Τι σαπούνια, τι λάδια, τι τραβήγματα, ..όλες οι προσπάθειες απέβησαν άκαρπες. Τα αφτιά του δεν έλεγαν να ξεσφηνώσουν απο το τσουκάλι μπάς και βγεί το κεφάλι του. Την τέταρτη μέρα, κάποιος είχε την φαεινή ιδέα να τον πάμε σε έναν χωριανό μας, τον Κυριάκο, που είχε οξυγονοκόληση. Τύφλα μεθυσμένος ο Κυριάκος, μας κοίταζε όλους μαζί που εμφανιστήκαμε άξαφνα μπροστά του, ολάκερο ασκέρι. _Τι έγινε ρε μάγκες; έχει πουθενά τζάμπα τυρόπιτες και τρέξατε όλοι μαζί; Αυτόνε τον ρόμποκοπ τι τον φέρατε; είπε βλέποντας τον Γιακουμή με την κατσαρόλα στο κεφάλι του. _Γι αυτόν ήρθαμε Κυριάκο, δεν βγαίνει το κράνος απο το κεφάλι του, σφήνωσε. _Ποιό κράνος ρε, αυτό μοιάζει με χύτρα ταχύτητας.. _Χύτρα ξεχύτρα, για κράνος το φόραγε, μπορείς να του το βγάλεις; _Αυτό ρε σείς Μογγόλοι, είναι πι βι σί ρε, δεν είναι μέταλο, εγώ οξυγόνο δουλεύω, θα πάρει φωτιά.. _Δοκίμασε ρε Κυριάκο, τρείς μέρες τό 'χει στο κεφάλι του.. _Με αυτό κοιμάσαι ρε μαλάκα; τον ρώτησε γελώντας.. _Ναι! απάντησε με κατεβασμένη τη χύτρα κι όλο πίκρα ο Γιακουμής.. _Άντε να δώ τι μπορούμε να κάνουμε, κι έφερε τις φιάλες.. Ο Γιακουμής, έντρομος, παρακολουθούσε δίχως να έχει πλέον αντοχή να βγάλει μιλιά, ή να διαμαρτυρηθεί. Τον έβαλε ο Κυριάκος να καθήσει, και άρχισε να ...κόβει σιγά σιγά με το οξυγόνο το κράνος.. Τότε ακούστηκε ο Γιακουμής..που απο το φόβο του, αντί να πεί "καίγομαι", είπε σκούζοντας.. _Κάνει ζέστη εδώ μέσα ρέεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε.....http://nikos63.blogspot.com/2008/07/blog-post.htmlnoreply@blogger.com (Unknown)8tag:blogger.com,1999:blog-8053545740291949685.post-2076629276542249848Tue, 24 Jun 2008 03:20:00 +00002019-06-26T15:34:20.588-04:00Mpinelixnew postΟι ..Φλωρινιώτες..Αρχίζουν και με αρρωσταίνουν κάτι κογκολότσια που παριστάνουν τους Έλληνες, και αυτοαποκαλούνται "μακεδόνες" εννοώντας τους γυφτοσκοπιανούς. Μιλάνε άπταιστα τα "μακεδόνικα", μια διάλεκτος ανακατεμένη απο αλβανικά, βουλγάρικα και γιουγκοσλάβικα, την οποία βαφτίσανε Μακεδονική γλώσσα. Είμαι μακεδόνας.. Σώπα ρε κόπανε; κι εγώ δηλαδή τι είμαι που κατάγομαι απο Σέρρες, Μογγόλος; Θα ήθελα να πω, με όλη μου την αγάπη, και με όλα τα χριστιανοαδερφικά μου, και τα αισθήματα φιλίας που διακατέχω για τον "υπέροχο" αυτό λαό, τα εξής: "Γυφτοτσούκαλα του κερατά, το χώμα που πατάτε ρε γαμημένοι, ΝΑΙ, ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ απο τα αρχαία χρόνια, τότε που εσείς δεν υπήρχατε ακόμα στη γή, μα όσο κι αν το πατάτε, ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΤΕ! Είστε τιμωρημένοι να ζείτε σε έδαφος Μακεδονικό, μα να μην μπορείτε ποτέ να γίνετε Μακεδόνες. ΟΣΟ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΧΑΡΑΞΕΤΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ, όσο και να σας πιστέψουν οι χαιρέκακοι ή οι αμμαθείς της γής, δεν θα γίνετε ποτε μέρος αυτής της ιστορίας, ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΜΑΣ. Όσο και να φωνάζετε, όσο και να μας προκαλείτε, όσο ντόρο και να κάνετε, γύφτοι είστε, γύφτοι θα παραμείνετε. Εμείς σας ταϊζουμε, εμείς οι μαλάκες που δεν σας κλείνουμε τα σύνορα να δείτε τι θα πεί πείνα και αποκλεισμός. Πήρατε θάρρος ρουφιάνοι γιατί σας κάνανε κάποιοι πλάτες για λίγο, μα τα πάντα είναι ρόδα που κυλάει, θα έρθει όμως κι η στιγμή που θα σας δείξουν και τις πλάτες τους...τότε θέλω να σας δώ, τότε θέλω να δω την δική σας μαγκιά, μόνοι σας, δίχως προστάτες και νταβατζήδες πόσο αξίζετε.. Ελληνικέ λαέ, επειδή εκείνοι που σε κυβερνάνε δεκαετίες τώρα, δεν έχουν πυγμή να κάνουν τίποτε αντρίκιο, και το μόνο που μπορούνε είναι να κάνουν κουμπαριές.. ΕΣΥ!! ..ξύπνα και αρχίνα σιγά σιγά να διώχνεις τα φίδια που 'χεις στον κόρφο σου κρυμένα τόσα χρόνια, αρχίνα να χαλάς τις φιδοφωλιές τους, όπου πίνουν τόσα χρόνια το αίμα της χώρας και απο πίσω την δηλητηριάζουν αντί ευχαριστώ. Δεν δέχομαι σαν Έλληνας και σαν πραγματικός Μακεδόνας, να υπάρχουν άτομα που παριστάνουν τους Έλληνες και η χώρα μου να το ανέχεται, σηκώνοντας σημαίες απο σκόπια ή τα τίρανα.. Αρκετά τους ανεχτήκαμε, καιρός να γυρίσουν σπίτια τους, στις χώρες που αγαπάνε, να πάνε να σηκώσουν εκεί τις σημαίες τους, να κάνουν εκεί τα συλαλητήριά τους για μεγάλες Μακεδονίες και μεγάλες Αλβανίες.. Αρκετά τους ταϊσαμε, αρκετά τους ανεχτήκαμε, αρκετά τους χαϊδέψαμε..http://nikos63.blogspot.com/2008/06/blog-post_3493.htmlnoreply@blogger.com (Unknown)12tag:blogger.com,1999:blog-8053545740291949685.post-7929222781990072222Tue, 24 Jun 2008 03:00:00 +00002019-06-26T15:30:27.755-04:00Humornew postΚάποτε....Ημανε λέει σε ένα σάιτ και 'γραφα ποιήματα.. Ποιήματα που χαιρόσαντε να διαβάζουνε όλοι. Πολύ ωραία ποιήματα.Και γαμώ τα ποιήματα.. Όλοι με παινεύανε, κι όλοι οι άντρες λέγανε απομέσαντε τι ωραία που γράφει ο καριόλης, ενώ οι γυναίκες είχαν χτυπήσει κυλινδροπίστονο απο τα καρδιοχτύπια τζι.. Μια Πέφτη πρωί που άνοιξα τη σελίδα μου λοιπόν, είδα ότι είχα 49 νέα ημέιλ. Συνήθως λάμβανα 4-5 ημέιλ το πολύ, και έτσι αυτό μου φάνηκε πολύ ασυνήθιστο... Το σύμβολο των ημέιλ είχε γίνει μελιτζανί από την ποσότητα των εισερχομένωνε. Πάτησα λοιπόν εκεί και τι να δω ? μια μούντζα στη μάπα μου όλα ήτονε.. Και απο τότενες έπαψα να γράφω ποιήματα, ανήκοντας πλέον στην μερίδα των αποκαρδιωμένωνε και απελπισμένωνε..http://nikos63.blogspot.com/2008/06/blog-post_1535.htmlnoreply@blogger.com (Unknown)10tag:blogger.com,1999:blog-8053545740291949685.post-7488586701520277941Mon, 23 Jun 2008 06:16:00 +00002019-06-26T15:30:27.658-04:00Humornew postΠούντος ρε...αφού εδώ ήτανε...Καψούρης τότε με την Σούλα την χωριανή μου, δεκαεφτά περίπου και οι δύο, βρισκόμασταν στα κρυφά για να τα πούμε. Ο ξάδερφός της μας πήρε μια μέρα χαμπάρι, ήρθε και με πλησίασε λέγοντάς μου, "μακρυά απο την ξαδέρφη μου γιατί θα γίνει χαμός". Τον κοίταξα καλά καλά, και κρατήθηκα απο τη μια να μη γελάσω..αδύνατος σαν λείψανο, με μια φάτσα που θύμιζε Πινόκιο, τον φανταζόμουν να με χτυπάει..ρε δεν πάμε καλά.. _πού 'σαι τσιμπιτέ, χάσου απο μπροστά μου πρίν φταρνιστώ και πάθεις καμιά πνευμονία σε παρακαλώ, άσε με στην ησυχία μου _Άκουσες τι σου είπα; _Εγώ άκουσα τι με είπες, εσύ μάλλον βαρυακούς.. _Γιατί, θα με δείρεις; Τι να κάθομαι να εξηγάω στο θύμα, ναι θα σε δείρω και μαλακίες; του ΄δωσα άξαφνα μια καρπαζιά που έπεσε καταής.. _Φύγε ρε μη πάρω ανάποδες.. Ακόμη τρέχει ο λείψανος. _Γιατί χτύπησες τον ξάδερφό μου; ήταν η πρώτη της κουβέντα το απόγευμα κοντά στο γήπεδο του χωριού.. _Εγώ; _Ναι εσύ, ψέματα μου είπε; _Ψέματα δεν είπε, βλακείες λέει.. _Κι όμως τον χτύπησες _Άκου να σου πω κάτι, αν τον χτύπαγα, δεν θα σου το έλεγε _Γιατί; _Γιατί το λιγώτερο που θα πάθαινε θα ήταν αμνησία, οπότε άστο, μιά σφαλιάρα τού 'ριξα όλο κι όλο και το έκανε Κυπριακό ζήτημα. _Το βράδυ θα βγώ με μια παρέα στα μπουζούκια.. _Σε ποιά μπουζούκια; απόρησα εύλογα, μιας και στο χωριό μας δεν είχαμε απο τέτοια.. _Στου Μπάμπη το μαγαζί.. _Ααααααα...τότε κατάλαβα..τύφλα να 'χει η "Πύλη Αξιού"και τα "Λαδάδικα" της Θεσσαλονίκης. Το μαγαζί του Μπάμπη, ήταν το πρώην μαντρί πού 'χε για τα γελάδια του, το οποίο διαμόρφωσε <span style="font-weight: bold;">ειδικά</span> ο Μπάμπης, βγάζοντας τα παχνιά με τα τριφύλια, σκουπίζοντας τα άχυρα καλά, και τσιμεντάροντάς το ξανά μπάς και φύγει η μυρωδιά απο την σκατίλα...που δεν έφευγε. _Και με ποιούς θα πάς; με ζώσανε κάτι νερόφιδα άξαφνα... _Με κάτι φίλες και φίλους που ήρθαν απο Θεσσαλονίκη να με δούνε.. _Σώπαινε ρε, σοβαρά; και ....δεν θέλεις να έρθω κι εγώ μαζί σου ...παρέα; _Όχι, δεν θέλω να μας δούνε μαζί στο χορό και το μάθουν οι δικοί μου.. _Με άλλους αν σε δούν σκασίλα σου, με μένα όχι όμως, έ; _Με σένα είναι αλοιώς.. Τα πήρα στο κρανίο με την γκόμενα, την περίλαβα με τα "δεν θα πάς" και τα παρόμοια, μα σκασίλα της η κρυόκωλη η έτσι.."θα πάω, και κάνε ότι θέλεις.." Πήγα στην καφετερία συγχισμένος όσο δεν πήγαινε άλλο, ελπίζοντας να ξαναβρώ τον ξάδερφό της και να του πω δυό φωνήεντα στα μάγουλα για την ξαδέρφη του, μα έλειπε..φτού!! Αντί για αυτόν, βρήκα τον Ηλία, καλός φίλος, τριάντα κιλά συνολικά μαζί με τα κέρματα πού 'χε στην τσέπη, και...χέστης, άμα έβλεπε αίμα λιποθύμαγε βαρώντας κυλινδροπίστονο, ή αν γινόταν φασαρία, πάντα θυμόταν ότι τον έψαχνε η μάνα του άξαφνα. _Πάμε ρε Νίκο απόψε στο χορό; _Λές να πάμε; _Γιατί όχι..θα είναι άκουσα και η δικιά σου εκεί με μια παρέα απο Θεσσαλονίκη.. Τα ξαναπήρα αλά δεν μίλησα παριστάνοντας τον κούλ-η. Στο δρόμο για το μαντρί...κέντρο, συγνώμη Μπάμπη (λέτε ρε να το διαβάσει καμιά μέρα και να με βρίζει;), σκεφτόμουνα με ποιούς άραγε θα βγεί η λεγάμενη, μέχρι που φτάσαμε στο μπακάλικο, στη στροφή πίσω απ' την οποία ήταν το "μέγαρο μουσικής" που θέλαμε να πάμε. Ο ήχος απο τη μουσική των γύφτων που έπαιζαν, ακουγόταν πλέον έντονα μαζί με τα φάλτσα τους και τους ανα δύο λεπτά αμανέδες του τραγουδατζή που είχανε μαζί τους. _Ηλία πάνε και έρχομαι σε δύο λεπτά, να πάρω τσιγάρα.. Πραγματικά, δεν έκανα πάνω απο τρία τέσσερα το πολύ λεπτά και έστριψα στη γωνία. Στρίβοντας έμεινα παγωμένος..έντεκα Καλοχωριώτες, είχαν τον Ηλία στη μέση και τον σβουρίζανε χτυπώντας τον σαν ρώσικη ρουλέτα, και πετώντας τον ο ένας στον άλλον. Αυτός ήταν που ήταν μισή χαψιά, καθόταν και τις έτρωγε αδιαμαρτύρητα ο καϋμένος. Κόχλασε το αίμα μου.. _Αφήστε τον ρε τσόγλανοι και βάλτε τα μαζί μου.. _Φύγε ρε, δεν σε αφορά εσένα, φύγε μην τις φάς κι εσύ.. _Με αφορά γιατί είναι φίλος μου και είμαστε παρέα..ελάτε αν σας βαστάει.. Τα μαλακισμένα το πίστεψαν και...ήρθανε.. _Ηλία, μην κολώνεις ρε, θα φάμε ξύλο απο μισό, έντεκα είναι, απο πεντέμιση μας πέφτουνε..άντε να πάρω εγώ έναν παραπάνω.. Και σε μια στιγμή έγινε του Αγίου Βαρθολομαίου, πέτρες, ξύλα, μπήκαν στη μάχη και κάτι μαδέρια απο το γιαπί του Μπάμπη.. _Ρε Ηλία; .....????...?? Ηλία; ...?? Άφαντος ο Ηλίας..καλά ρε, πούντος, αφού εδώ ήτανε..κάτσε τώρα μαλάκα Νίκο να φάς το ξύλο ολόκληρο, αμ τι, μισές δουλειές τώρα; Κάποια στιγμή, απο το πολύ ξύλο άρχισα να μην πονάω, μούδιασε η μάπα μου σας λέω..για να δώ κάποιον, έπρεπε να σκύβω, ευθεία δεν έβλεπα πλέον απο το πρήξιμο στα μάτια μου. Κι εκεί που βάραγα μιά κι έτρωγα έντεκα, νοιώθω ένα καδρόνι να σπάει στο κεφάλι μου και να μένει εκεί σφηνωμένο σαν το καπέλο του Ναπολέοντα. Έστριβα το κεφάλι μου κι έστριβε κι εκείνο μαζί. Το έπιασα και το πήρα απο την κεφάλα μου και τότε έφαγα την δεύτερη ψυχρολουσία..ακριβώς εκεί που έσπασε και πρός την έξω μεριά, φάνταζε ένα καρφί, προεξέχοντας ίσαμε δέκα πόντους. Αν ήταν γυρισμένο ανάποδα, θα είχα σίγουρα αφήσει τον μάταιο τούτο ντουνιά. Γύρισα να δω ποιός μαλάκας μπορεί να είχε τόση στραβωμάρα να μη δεί τέτοιο καρφί, και είδα έναν πίσω μου, ίσαμε τη ζώνη μου στο μπόϊ να κοιτάζει κι εκείνος το καρφί με δέος.. _Εσύ ήσουνα ρε μαλάκα; _Ναί..έκανε τρομαγμένος.. _Αυτό εδώ δεν το είδες; _Όχι.. Τον έπιασα με τα δύο χέρια αφήνοντας το μαδέρι, και τον πέταξα μέσα σε μια φούντα απο τσουκνίδες και αγκάθια. Ακουγόταν μονάχα η φωνή του απο τον πόνο όπως έσκουζε, μα τον ίδιο δεν τον έβλεπες.. _Μαλάκες, τέλος..γύρισα και είπα στους υπόλοιπους _Τι τέλος ρε; _Τέλος θα πεί τέλος, καυγάς τέρμα, δεν θέλω άλο, χόρτασα ξύλο.. Με κοιτάγανε σαν χάνοι, μα ήταν κι εκείνοι πολύ αποκαμωμένοι για να θέλουν κι άλο καυγά.. Κοίταξα τα χάλια μου, πουκάμισο ματωμένο και σκισμένο, χέρια ματωμένα, παντελόνι μέσα στα χώματα, απο το κεφάλι μου έτρεχε αίμα, τα μούτρα μου δεν τα έβλεπα, μα φανταζόμουνα πάνω κάτω πως θα ήτανε. _Καλά ρε, τα έβαλες μαζί μας, με έντεκα άτομα; _Μάλον αυτό έκανα.. _Η το λέει η καρδιά σου ρε φίλε ή είσαι παλαβός, αλά ο φίλος σου την έκανε, σε πούλησε.. _Δεν πειράζει, άλωστε δεν κάνει ο Ηλίας για καυγάδες.. _Πάμε να πιούμε παρέα ρετσίνα, κερνάμε.. _Που ρε; _Στο κέντρο..έλα πάμε.. _Τι λέτε ρε κόπανοι; και έπρεπε να σκοτωθούμε πρώτα για να πιούμε μετά ρετσίνα; απο πρίν γιατί δεν το λέγατε; τώρα με τα χάλια αυτά θα πάω εκει μέσα στον κόσμο; άσε που δεν θα με γνωρίσει ούτε η δικιά μου έτσι πως έγινα.. Κι όμως..πήγαμε για ρετσίνα..κέρδισα φίλους εκείνο το βράδυ μετά τον καυγά, μα έχασα την γκόμενα, βλέπεις...δεν με γνώρισε και ήμουν και ....απο χωριό βλέπεις..http://nikos63.blogspot.com/2008/06/blog-post_23.htmlnoreply@blogger.com (Unknown)11tag:blogger.com,1999:blog-8053545740291949685.post-6999407780442653311Sun, 22 Jun 2008 08:42:00 +00002019-06-26T15:34:21.697-04:00Mpinelixnew postΕλλάδα θα πεί.._Μια χώρα κάπου στα Βαλκάνια, _η οποία παριστάνει την σπουδαία βασισμένη στο ένδοξο παρελθόν της, δίχως να βλέπει το παρόν κατάντημά της, εθελοτυφλώντας, _με κατοίκους πιο πειθήνιους κι απο γελάδια, που απλώς είναι παμφάγα, που παίρνουν 700 ευρώ και απο πάνω λένε κι ευχαριστώ, και δόξα τον Θεό, _που με το παραμικρό σηκώνουν χέρια και πόδια λέγοντας κακομοιριασμένα "και τι να κάνουμε", _που τα έξοδά τους είναι τριπλάσια απο τα έσοδά τους, _που για να πάνε διακοπές παίρνουν διακοποδάνειο, _που οδηγάνε μερσεντές μα μετά δυό χρόνια τους την κατάσχει η τράπεζα, _που χρωστάνε τόσα σε κάρτες και δάνεια, που χάνουν το βιός τους, _που κινητό -κι όχι μόνο ένα- έχει κι ο τσομπάνος στο βουνό, _που τα προϊόντα πρώτης ανάγκης κοστίζουν ίσα ή και ακριβότερα απ' ότι σε χώρες με μισθούς 1200 ευρώ το μήνα, _που ακόμη πιστεύουν σε πολιτικούς και τρέχουν σε ομιλίες τους σαν πρόβατα επί σφαγήν, _που τα ΜΑΤ δεν διστάζουν να σκοτώσουν ανθρώπους, χτυπώντας τους όλους αδιάκριτα, _που το δικαίωμα της απεργίας έγινε κακούργημα, _που στα εργοστάσια οι επιστάτες τρομοκρατούν τους εργάτες να μην συνδικαλιστούν, _που τα αφεντικά προσλαμβάνουν 90% γυναίκες, που μετά προσπαθούν να τις πηδήξουν για αντάλλαγμα της χάρης που τις έκαναν να τις προσλάβουν, _που η εργασία, η κατοικία, η ανάπαυση, η αξιοπρέπεια, έπαψαν να σημαίνουν κάτι το αυτονόητο, και κατάντησαν χλιδή και αναμνήσεις παρελθόντος, _που η γλώσσα έπαθε ανεπανόρθωτη ζημιά, _που τα ήθη και οι αξίες άρχισαν να χάνονται αφού κατάντησαν λόγος να ντρέπεσαι γι αυτά, _που η ιστορία παραχαράζεται καθημερινά, και διδάσκεται παραχαραγμένη, _που οι μισοί πήραν των ομματιών τους και ρίξανε μαύρη πέτρα πίσω τους, _που όσοι μείνανε παλεύουν με την φτώχεια, την ανέχεια, την ανεργία, τις τράπεζες, τα χρέη, τα διαζύγια και τη μιζέρια, _που ο κόσμος κρέμεται απο φρούδες ελπίδες παίζοντας ξυστό και τζόκερ μπάς και.. _που η εργασία αντικατέστησε την δουλεία, οι γαλέρες αντικαταστάθηκαν με εργοστάσια, τα μαστίγια αντικαταστάθηκαν με απολύσεις, και μόνο οι αφέντες δεν αλλάξανε, _που οι νέοι δεν ξέρουν τι τους επιφυλάσσει το μέλλον, _που οι γέροι παίρνουν συντάξεις εξευτελιστικές, _που το ευρώ έχει φτωχαίνει ακόμη πιο πολλούς, _που οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι η ανοιχτή πληγή του κράτους, οι βδέλλες του λαού, Θα μπορούσα να γράφω...να γράφω...και τελειωμό να μην έχω.. πείτε μου σας παρακαλώ, με το χέρι στην καρδιά.. σε πόσα απο όσα έγραψα πέφτω τόσο πολύ έξω ή υπερβάλω; και σημειωτέον πως δεν ζω Ελλάδα..κι όμως, πιστεύω ακράδαντα πως, έτσι όπως τα έγραψα είναι, πιστεύω ότι είναι σαν να τα ζώ.. <span style="font-size:130%;"><span style="font-weight: bold;">Θλίβομαι,</span></span> γιατί είναι η χώρα μου, η πατρίδα μου, ο τόπος μου, ο τόπος που θέλω να με θάψουν μια μέρα.. γιατί κατάγομαι απο ακριτικό χωριό κάτω απο το τριεθνές, ναι, είμαι <span style="font-weight: bold;">Τριγενής Ακρίτας</span>, γιατί κατάγομαι απο πρόσφυγες προγόνους, ξεριζωμένους απο τα βάθη του Πόντου, κι εγώ να βρίσκομαι πάλι με τη σειρά μου ξεριζωμένος στην άλλη άκρη του κόσμου, και να μην μπορώ να στεριώσω στην πατρίδα μου γιατί κάθε φορά που το τολμώ με διώχνει με κάθε τρόπο.. Αδερφέ μου Έλληνα που με διαβάζεις αυτή τη στιγμή, ίσως διακρίνεις πικρία στα λόγια μου, και δεν έχεις άδικο, έτσι είναι.. μα θα διακρίνεις και μια μεγάλη μελαγχολία απ' την αβάσταχτη νοσταλγία, κάπου ίσως μια έπαρση σε κάποια σημεία, και στο τέλος, μια ανώμαλη προσγείωση για επίλογο.. Μη με αδικείς όμως, έχω τους λόγους μου που νοιώθω πικραμένος.. Μα, φεύγοντας κάποτε, χαμένος μέσα στις σκέψεις μου και την στενοχώρια μου, τις είπα ... "μάννα μου Ελλάδα, ξανά με διώχνεις άσπλαχνα.. μα αν ποτέ με χρειαστείς, φώναξέ με, όσο μακρυά κι αν είμαι θα σε ακούσω και θα τρέξω..μη διστάσεις.. απλά, φώναξέ με ρε μάννα, κι εγώ πάλι θα 'ρθώ.. "http://nikos63.blogspot.com/2008/06/blog-post_22.htmlnoreply@blogger.com (Unknown)6tag:blogger.com,1999:blog-8053545740291949685.post-483323230931199010Sat, 21 Jun 2008 16:54:00 +00002019-06-26T15:31:41.630-04:00new postReal StoriesΑτελείωτε Έλληνα..<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhx5OT4t_jTj5Le1ysttoKcu-k2ItPtqBa3oJuzZllF5S5CigeEJGkjYVrVN5uHbbPROp1VVP5G8OAJkLPrvTWuhl6GGZV3LCBBFnFpP6ViB3GYifRAE4ClX8IFzvH3J02LHob6KOsa2i4/s1600-h/%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CF%85%CE%BC%CE%B2%CE%B7%CE%B8%CF%81%CE%B1.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhx5OT4t_jTj5Le1ysttoKcu-k2ItPtqBa3oJuzZllF5S5CigeEJGkjYVrVN5uHbbPROp1VVP5G8OAJkLPrvTWuhl6GGZV3LCBBFnFpP6ViB3GYifRAE4ClX8IFzvH3J02LHob6KOsa2i4/s320/%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CF%85%CE%BC%CE%B2%CE%B7%CE%B8%CF%81%CE%B1.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5214402011053601938" border="0" /></a>_Παρακαλώ, τι θέλετε; _Να δηλώσω το παιδί μου και να του βγάλετε διαβατήριο να πάμε Ελλάδα να το βαφτίσουμε ... _Καθήστε. Κάθισα. Ήμουν σε ένα γραφείο του Ελληνικού Προξενείου, στο Μόναχο. _Δώστε μου πιστοποιητικό γεννήσεως και όλα τα υπόλοιπα έγγραφα που έχετε.. Τα έδωσα, και έσκυψε να τα διαβάζει για κάμποση ώρα..Σε κάποια στιγμή φρικάρισε.. _Καλά, πόσα ονόματα έχει το παιδί σου; _Τρία! _Τρία; γιατί; _Γιατί έτσι γούσταρα κύριε, λογαριασμό θα σας δώσω; Άλλωστε τα βλέπετε στο πιστοποιητικό γέννησης, γιατί με ρωτάτε για κάτι που ήδη ξέρετε; _Δεν μπορώ απλά να καταλάβω για ποιό λόγο τρία..δεν σας έφτανε ένα; έστω δύο; _Όχι, και η ατυχία μου είναι πως αργά έμαθα ότι είχα δικαίωμα να βάλω μέχρι πέντε ονόματα, αν το ήξερα απο πριν, ακόμα ονόματα θα διαβάζατε.. _Και ο λόγος; με ξαναρωτάει.. _Κοιτάχτε, για να τα έβαλα, σίγουρα κάποιους λόγους είχα, μπορείτε να με εξυπηρετήσετε γιατί έχω κι άλλες δουλειές και ο χρόνος με πιέζει; Στη Γερμανία υπάρχει το εξής σύστημα. Με το που θα γεννηθεί ένα παιδί, μέσα σε τρείς το πολύ ημέρες, και όσο το παιδί βρίσκεται ακόμη στην κλινική, πρέπει οι γονείς να δηλώσουν το όνομα ή τα ονόματα του παιδιού, αλλιώς δεν παίρνει εξιτήριο, και τότε έχει το δικαίωμα οποιοσδήποτε γιατρός και λοιπά, να του δώσει όποιο όνομα εκείνος θέλει, αν οι γονείς δεν προτείνουν δικό τους όνομα. Στην περίπτωση αυτή, για να αλλάξεις το δοθέν όνομα, ή ακόμη και να κάνεις μια ορθογραφική διόρθωση μονάχα, απαιτούνται μακροχρόνιες δικαστικές διαδικασίες, οι οποίες στοιχίζουν και κάποιες χιλιάδες ευρώ συν τοις άλλοις. _Άκου τρία ονόματα..ξανά 'πε κουνώντας το κεφάλι του ειρωνικά. Έκανα τον μαλάκα για να τελειώνει, μα αυτός συνέχισε.. _Θα έχει το παιδί σου πάντως πρόβλημα αργότερα. _Γιατί θα έχει πρόβλημα το παιδί μου αργότερα; _Με τη στρατολογία, θα το καλέσουν τρείς φορές.. _Ο λόγος; _Σίγουρα θα γίνει κάποιο μπέρδεμα με τα τρία ονόματα.. _Δεν κατάλαβα, σαράντα εκατομύρια Ισπανοί, έχουν όλοι προβλήματα με τη στρατολογία τους; γιατί απ' όσο ξέρω όλοι τους έχουν απο εφτά ωχτώ ονόματα, μέχρι και της μαμάς τους βάζουνε...μήπως καλούνε και τη μάνα τους στα στρατολογικά γραφεία να περάσει περιοδεύων; _Ε, όχι, δεν νομίζω.. _Λοιπόν; εκείνοι γιατί δεν μπερδεύονται και οι Έλληνες πάντοτε μπερδεύονται και πνίγονται με μια μπουκιά ψωμί; Κομπιούτερ δεν έχουνε; να πάνε να αγοράσουνε. _Εγώ σου το λέω, εσυ κάνε ότι θέλεις.. _Άκου να σου πω.. _Στον πληθυντικό θα μου μιλάς.. _Κοίτα, μάστορα; αρχίζεις και με τσαντίζεις και τα πάς πολύ καλά. Μέχρι τώρα μου μιλάς στον Ενικό, ενώ σου μίλαγα στον πληθυντικό. Όταν όμως εγώ θολώσω, ξεχνάς τις ευγένειες μαζί μου. Λοιπόν, μην ανησυχείς για το δικό μου παιδί, και δεν πρόκειται να έχει το παραμικρό πρόβλημα αργότερα με τη στρατολογία, κάνε μου τα χαρτιά που χρειάζομαι και άσε με να πάω στην ευχή της Παναγιάς, άντε να χαρείς τα παιδάκια σου. _Σοβαρά; έτσι νομίζεις; ότι δεν θα έχει πρόβλημα; _Ναι, δεν θα έχει γιατί ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΝ ΑΦΗΣΩ ΝΑ ΥΠΗΡΕΤΗΣΕΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΡΕ ΦΙΛΕ...θα τον στείλω στη Γερμανία, τουλάχιστον θα παίρνει και μισθό και δεν θα μπερδευτούν ποτέ ώστε να τον καλέσουν τρείς φορές..με πιάνεις; _Θα τον στείλεις φαντάρο στη Γερμανία; _Άκου, άμα συνεχίσεις να μου ανεβάζεις την πίεση, ίσως να τον στείλω και στην Τουρκία..μπορείς να μου δώσεις τα χαρτιά μου να μην πάμε και κατά Αφρική μεριά; _Ορίστε, ήδη το πρώτο πρόβλημα...μου είπε χαιρέκακα.. _Ποιό; απάντησα, προσπαθώντας να παραστήσω τον υπομονετικό.. _Στο διαβατήριο, δεν χωράνε και τα τρία ονόματα. _Τι πράγμα; _Αυτό που άκουσες..δεν χωράνε και τα τρία. _Γιατί; _Γιατί έτσι τα έχει κάνει το κομιούτερ, το πρόγραμμα, δεν επιτρέπει πάνω απο συγκεκριμένο αριθμό γραμάτων, ενώ για το επίθετο είναι απεριόριστο. _Δηλαδή, για να καταλάβω, μπορεί κάποιος να έχει επίθετο με διακόσσια γράματα, αλά όνομα με συγκεκριμένο αριθμό, σωστά; _Μα τι λέω τόση ώρα.. _Μαλακίες! _Ορίστε; _Τι ορίστε ρε φίλε; είδες πολλά επίθετα να έχουν διακόσια γράματα; άντε το πολύ να είναι κανένας απο Καλαμάτα και να λέγεται Μακρυονοματοχεσεμεσαεπιθετοπουλόπουλος, άντε το πολύ σαράντα γράματα..για όνομα πόσα γράματα επιτρέπει ο κομπιούτορας; _Είκοσι νομίζω.. _Δηλαδή το παιδί μου που ονομάζεται "Βασίλειος-Κωνσταντίνος-Daniel" πώς θα γραφτεί, που όλα μαζί, μαζί και τα κενά μεταξύ των ονομάτων είναι τριάντα χαρακτήρες; _Θα γράψουμε τα Ελληνικά ονόματα μονάχα. _Γιατί; _Το ξένο όνομα δεν είναι απαραίτητο.. Σας μιλάω λόγω τιμής, ήθελα να του ρίξω σφαλιάρα, κι έχω και βαρύ ..πόδι. Μου είχε ανεβάσει την πίεση στο οχτακόσια, που πήγαινα να μιλήσω και κόλλαγε η γλώσσα μου, επαναλαμβάνοντας σαν μαλάκας την ίδια συλλαβή. Επι τέλους κατάφερα για ακόμα μια φορά να με ηρεμήσω.. _Άμα δεν ήταν απαραίτητο, δεν θα το είχα δώσει στο παιδί μου, για να το έχει, πάει να πεί χρειάζεται. _Να βάλουμε τότε τα Ελληνικά ολόκληρα και το ξένο μόνο το αρχικό του, το Δέλτα.. _Ποιό δέλτα ρε μάστορα, εσύ πρέπει να είσαι εδω βαλτός σήμερα..ποιό δέλτα μου τσαμπουνάς; Daniel είναι το όνομα σε είπα ρε, απο πότε το γράφεις εσυ με δέλτα; Α, μπέ, τσέ, ντέ..ΝΤΕ είναι το γράμα, δεν είναι δέλτα, δεν λέγεται Δάνιελ.. _Δανιήλ..μου πετάει στα μούτρα.. _Όχι γαμώ το κέρατό μου το στριφτό, δεν είναι Δανιήλ, είναι ΝΤΑΝΙΕΛ.. _Δεν χωράει είπα και σταμάτα να φωνάζεις.. _Οκέυ, άκου λοιπόν τι θα κάνουμε, και δεν χωράει συζήτηση παραπέρα..Γράψε στο Νιντέντο εκεί μπροστά σου, Βήτα, τελεία, κενό, Κάππα, τελεία, κενό, DANIEL με ξένα γράμματα, και πάτα ΕΝΤΕΡ μη πάρω φωτιά, για θα τρέχουμε αγκαλιά όλοι εδω μέσα μου φαίνεται.. Με κοίταξε μια στιγμή, μα στο τέλος έκανε αυτό που του ζήτησα..κάποια στιγμή ήταν όλα έτοιμα, πλήρωσα και βγήκα έξω. Το πρώτο πράγμα που έκανα και μου έλειπε αφάνταστα, ήταν να ανάψω ένα τσιγάρο. Αναρωτιόμουν, αλήθεια, ψάχνουν πολύ για να τους βρούν κάτι τέτοιους να τους βάλουν σε τέτοιες θέσεις; Και μιλάμε για ΤΙΣ θέσεις..Καϋμένη Ελλάδα, απο παντού αιμοραγείς ρουφιάνα.. Πήγα μετά στο σπίτι και πήρα τηλέφωνο στο χωριό μου, στον ιερέα συγκεκριμένα του χωριού, να τον ρωτήσω λεπτομέρειες για την βάφτιση που σκόπευα να κάνω. _Ξέχνα το, ήταν η απάντησή του _Γιατί πάτερ; ρώτησα απορρημένος _Γιατί δεν μας επιτρέπει το υπουργείο εσσωτερικών να βαφτίσουμε με τρία ονόματα, δύο και αυτό με δυσκολία, αλα τρία με καμία δύναμη. _Βρε παπά μου, κάπου τα μπερδέψατε, να το βαφτίσω για μένα, σημαίνει να το κάνω χριστιανό, όχι να του δώσω ονόματα, τα ονόματα τα έχει και δεν αλλάζουν.. _Εγώ ξέρω τι λές, μα κατάλαβε και μένα τι σου λέω..δεν γίνεται, μην κατέβεις άδικα. Έμεινα ξερός..και τώρα τι κάνουμε; Πήραμε και αλλού τηλέφωνα, πήρε και ο νονός στον δικό του ιερέα που ήταν και ξάδερφός του, η ίδια απάντηση, "ξεχάστε το, δεν μας επιτρέπει το υπουργείο εσσωτερικών βαφτίσεις με πάνω απο δύο ονόματα", που να έβαζα και πέντε, θα με εκτελούσαν στον τοίχο της καισσαριανής. Τελικά αποφάσισα να πάω στον δεσπότη, στο Μόναχο. Έκλεισα ραντεβού μαζί του και πήγα στο γραφείο του στη μητρόπολη. Δέσποτα, αυτό κι αυτό μου συμβαίνει, λύση δεν υπάρχει για να το βαφτίσουμε στην Ελλάδα, θα το βαφτίσετε εσείς εδώ; _Ούτε εμείς μπορούμε, μου απάντησε..ξανά κόκκαλο εγώ.. _Και τι θα γίνει; _Δεν μπορώ να σε βοηθήσω, λυπάμαι.. Τότε μου ήρθε μέσα στην οργή μου η φαεινή ιδέα.. _Εντάξει δέσποτα, τότε να προλάβω τα γραφεία της Καθολικής εκκλησίας πρίν κλείσουν.. _Τι τα θέλεις τα γραφεία της καθολικής εκκλησίας; _Να πάμε όλη η οικογένεια να κάνουμε εγγραφή δέσποτά μου, να πληρώσω και την συνδρομή για τρείς μήνες και να πάρουμε το καθολικό χρίσμα, οπότε εκείνοι μου βαφτίζουν το παιδί καθολικό με όσα ονόματα να 'ναι, μιας και η ορθόδοξη εκκλησία δεν το βαφτίζει. _Καλά, μιλάς σοβαρά τώρα; _Σοβαρώτατα δέσποτα, για μένα άλλωστε, τι ορθόδοξος, τι καθολικός, το ίδιο μου κάνει, χριστιανοί οι μέν χριστιανοί και οι δέ, η δουλειά μου να γίνει και ας με λένε όπως θέλουν μετά. Σηκώθηκα και έκανα να φύγω, μα ο δεσπότης αντέδρασε, δεν του καλοάρεσε η ιδέα μου.. _Κι άμα και εκείνοι αρνηθούν; _Τότε θα πάω στους γιαχωβάδες δέσποτα, είπα πονηρά, εκείνοι σίγουρα δεν θα μου αρνηθούν.. _Τι;;;; του σηκώθηκε η κοτσίδα..πουθενά δεν θα πάς, θα στο βαφτίσουμε εμείς εδώ, θα πάρω τηλέφωνο τώρα αμέσως τον ιερέα της ενορίας σου και θα του πω να το βαφτίσει, είπε αρχίζοντας να καλεί τον αριθμό του ιερέα. Το πολύ πολύ θα γιορτάζει τρείς φορές το χρόνο αδερφέ, και τι έγινε.. Κι έτσι, μετά απο δύο εβδομάδες έγινε και η βάφτιση.. Γαμώ τα υπουργεία σας ρε Έλληνες... μέχρι να δηλώσω και να βαφτίσω ένα παιδί, γκαστρώθηκα ο ίδιος..http://nikos63.blogspot.com/2008/06/blog-post_2492.htmlnoreply@blogger.com (Unknown)12tag:blogger.com,1999:blog-8053545740291949685.post-2148896975163162744Thu, 19 Jun 2008 19:27:00 +00002019-06-26T15:34:20.637-04:00Mpinelixnew postΑπάντηση σε φίλο, στο stixoi.info Site<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgTc6IutuqLjHdAlg2lD9HCDQ8XYyboG1Ax1sOs0MkHvyJBUmM0mTeSbz9PHM6IKCASgFnPAd3sdykWTpU8Bsazr1n7PX8O-exD6fHVlpppYMc5WE7FFYtOk8UJoH4IPxiIIu30Lpt2Lw/s1600-h/cop2.gif"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgTc6IutuqLjHdAlg2lD9HCDQ8XYyboG1Ax1sOs0MkHvyJBUmM0mTeSbz9PHM6IKCASgFnPAd3sdykWTpU8Bsazr1n7PX8O-exD6fHVlpppYMc5WE7FFYtOk8UJoH4IPxiIIu30Lpt2Lw/s320/cop2.gif" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5213680677331226386" border="0" /></a><span style="font-weight: bold;">Ο tomas_to_tomari</span> <span style="font-weight: bold;"> έγραψε στις:19-06-2008 @ 20:57</span> <span style="font-weight: bold;">egw pali arxizw na aporw....giati grafoume sto stixoi.info? </span> <span style="font-weight: bold;">Απάντηση: AATON</span> <span style="font-weight: bold;"> στις: 19-06-2008 @ 21:48</span> <span style="font-weight: bold;">Τόμας..</span> Κάποτε αν μας ρωτούσες θα έπαιρνες κάτι απαντήσεις μυστήριες, που μιλούσαν κάτι για εσώψυχα, ανάγκες εξωτερίκευσης, ψυχικές ανάγκες, ξαλαφρώματα και ποιότητας χαρακτήρα. Μετά απο πάροδο κάποιων μηνών εδω μέσα, είδα πως ΤΙΠΟΤΕ απ' όλα αυτά δεν ήταν αληθινό, τίποτε δεν ήταν αυτό που φαινόταν, όλα ήταν ένα ψέμα, μια υπερβολή.. Αντί κατάθεση εσώψυχων,. είδα πληθώρα σκατόψυχων εδω μέσα... Αντί ανάγκες ψυχής, για εξωτερίκευση και ξαλάφρωμα, είδα μονάχα πόλεμο απο ανάγκη επιβίωσης με κάθε τρόπο, με κάθε μέσον, ακόμα και παριστάνοντας τον στιχουργό ή τον ποιητή, μπάς και απο στραβοτιμονιά της τύχης βγάλουν κανένα φράγκο. Πόλεμο όμως βρώμικο, σαν τις ψυχές τους, μιλάμε για ένα ξαλάφρωμα σαν οχετό. Είδα ποιότητες χαρακτήρα του χειρίστου είδους, και δεν μιλάω για τους αθυρόστομους ή τους γαμοσταυρίζοντες -ανήκω κι εγώ σ' αυτούς και μου αρέσουν περισσότερο απο τους γαλαντόμους- μιλάω για εκείνους τους δήθεν ευγενικούς, που μέσα τους η ευγένεια δεν έχει καμία θέση ουσιαστικά, που την βρίσκετε πάντα μονάχα στα χείλη τους, αλά πιο μέσα τους ποτέ δεν πήγε κι ούτε ποτέ θα πάει. Είδα ανθρώπους μονάχους, που απεγνωσμένα ψάχνουν ταίρι με κάθε μέσον, παριστάνοντας τους ποιητές μπάς και ρίξουν εκείνη την ευαίσθητη τάχα μου ψυχή συγκινώντας την με τα ποιήματά τους, χωρίς να ξέρουν πως κι εκείνη παίζει άριστα ακριβώς το αντίθετο μ' αυτούς παιχνίδι λόγω της δικής της μοναξιάς. Είδα ανθρώπους, που δεν έχουν προσωπική πια ζωή, κρεμασμένοι πάνω σε ένα υπολογιστή, να ψάχνουν για φίλους και δεσμούς ουτοπικούς, για να αντικαταστήσουν όλους τους πραγματικούς που έχασαν με τις μαλακίες τους, την αδιαφορία και τον χαρακτήρα τους. Ποτέ δεν έκρυψα πως γράφω για να εκμεταλλευτώ τα γραπτά μου, και γι αυτό τα γράφω όπου είναι δυνατόν. Και ποιός θα μπορούσε να με κατηγορήσει γι αυτό; Όταν όμως διαβάζω ευτράπελα, όπως και το παραπάνω της φίλης Άθης : "Από τότε που ξεκίνησα να εξωτερικεύομαι με αυτό τον τρόπο, νοιώθω ότι ελαφραίνω την ψυχή μου, ότι μου φεύγει ένα βάρος που το κουβαλούσα καιρό μέσα μου" ...τραβάω τα μαλλιά μου, και αν πάω πιο ψηλά, θα δώ μεγαλύτερες παπαριές και πιο χτυπητές, που σου δημιουργούν τριώροφα καρούμπαλα. Απο τη μιά δεν τους νοιάζει τίποτε, αρκεί να βγάλουν το βάρος που αισθάνονται, μα απο την άλλη τρέχουν και γλύφουν ότι κουνιέται για να τα προσέξει κάποιος, τρέχουν και δηλώνουν φίλοι με όποιον πιστεύουν πως είναι κάποιος, πως έχει κάποιο μέσον, πως θα μπορούσε να κάνει κάτι, ώστε να πάνε μπροστά. Αν όμως δεν δουν φώς, οι φιλίες εξανεμίζονται ως δια μαγείας, και γυρνάν το πρόσωπο στη στιγμή. Μέχρι και μηνύσεις σκέφτονται να κάνουν σε όποιον τολμήσει να χρησιμοποιήσει ακόμα και μια πρόταση που έχουν γράψει, άσχετα αν πιπιλάνε το χιλιομασημένο : "καταθέσεις ψυχής" και "δεν νοιάζομαι να βγάλω χρήματα.."..και τάχα μου, τόσο πολύ δεν τους νοιάζει επαγγελματικά.. Αφού δεν νοιάζεστε να βγάλετε χρήματα και το κάνετε για την ψυχή σας, δώστε τα σε κάποιον πιο έξυπνο και πιο ενεργητικό απο σας, να τα αξιοποιήσει άν έχουν κάποια αξία (γιατί έχουμε δεί σαβούρες με την οκά εδώ μέσα..) και να κονομήσει εκείνος, βάζοντας απλά το όνομά σας σαν συγγραφέα. Εσείς θα έχετε απλώς τη χαρά να κοκορεύεστε, ότι εσείς το γράψατε..λεφτά γιόκ..τι είπατε; είπε κανένας δέχομαι; ψόφιοι για χρήμα είστε, κανένας δεν θα έδινε τίποτε χωρίς υλικό αντάλλαγμα..οπότε τα περί ψυχής και μεγάλων ιδανικών πείτε τα στη γιαγιά σας, ίσως, κι αν έχει διάθεση, να κάνει πως σας πίστεψε για να χαρείτε. Βάζω αγγελία: ΨΑΧΝΩ ΣΤΙΧΟΥΡΓΟ-ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ-ΠΟΙΗΤΗ ΜΕ ΜΕΓΑΛΑ ΙΔΑΝΙΚΑ, ΝΑ ΜΟΥ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕΙ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ. ΠΡΟΣΦΕΡΕΤΑΙ Η ΑΝΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΟΥΣ ΜΠΡΟΣ-ΠΙΣΩ-ΔΕΧΙΑ-ΑΡΙΣΤΕΡΑ-ΠΑΝΩ ΚΑΙ ΚΑΤΩ ΣΤΑ ΕΞΩΦΥΛΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΣΣΩΦΥΛΛΑ. ζΗΤΕΊΤΑΙ ΕΓΓΡΑΦΩς Η ΑΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΠΕΡΕΤΑΙΡΩ. Αυτά τα ολίγα, γιατί άρχισαν να γαργαλιούνται τα δάχτυλά μου και...άσε καλύτερα... <span style="font-size:85%;">Πηγή: <a href="http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Ytalk&amp;act=details&amp;id=878" target="_blank">www.stixoi.info (δείτε την συζήτηση όλη)</a></span> <span style="font-size:85%;">Λογότυπο-εικόνα:</span><span style="font-weight: bold;"> </span><span style="color: rgb(0, 0, 102); font-weight: bold;"><span style="color: rgb(51, 51, 153);">cop2.gif</span> copyright</span> <span style="font-weight: bold; color: rgb(51, 0, 51);font-size:85%;" ><span style="color: rgb(51, 51, 255);">©</span></span><b><span style="font-size:85%;"><span style="color: rgb(51, 51, 255);"> www.stixoi.info</span></span> </b>http://nikos63.blogspot.com/2008/06/stixoiinfo-site.htmlnoreply@blogger.com (Unknown)16tag:blogger.com,1999:blog-8053545740291949685.post-1564877417714828168Mon, 16 Jun 2008 03:05:00 +00002019-06-26T15:34:20.489-04:00Mpinelixnew postBlame Story..<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9Ed7e4zJ4p_iSJ0PkUiFkvI6ujfv06ne307UUMbMsqd78p82RknJOAaCSukXBh_6k1yEBo-vzn8zmFktT_fXRi3F3psrier57M9nLO8l8Dh5Yc8X7kr55S44ElhZPczANVQ4eWepQo1g/s1600-h/6190.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 124px; height: 124px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9Ed7e4zJ4p_iSJ0PkUiFkvI6ujfv06ne307UUMbMsqd78p82RknJOAaCSukXBh_6k1yEBo-vzn8zmFktT_fXRi3F3psrier57M9nLO8l8Dh5Yc8X7kr55S44ElhZPczANVQ4eWepQo1g/s320/6190.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5212325887055223154" border="0" /></a>Στο Ελλάντα είχαμαν ένα γελοίον πρόγκραμμα που έβγκανε τραγουδιστένιους και τραγουδιστένιες σαν την κακομοίρα. Εντώ στο Τορόντο, έκομε κι εντώ τέτιο χάλι, το λένε Εκκλεσία του Άγιος Νικολάος. Είναι ένα πολύ καλό μαγαζί, με πολύ προσοδοφόρα Buissenes. Ο Buissnesman που το ντολεύει το μαγκαζί, λέγεται Φάδερ Χόλλυγουντ. Στο μαγκαζί δίπλα, έχει και αίθουσα χοροεσπερίδες, αμέ, και κάθε εβντομάδα κάνομε χορούς με πετραχήλια, τα ντάλλαρς να μαζεύονται, και δε βαριέ, και δε βαριέσαι, αδερφέ. Οοοοοοο...τώρα συνηδειτοποίησα πως τόση ώρα σας έγραφα αμερικάνικα, και πώς να καταλάβετε τι λέω, δεν τα μιλάει άλλωστε ο καθ' είς. "...δεν με φέρνεις στην Εκκλησία παπά μου με το να είσαι αλλοπαρμένος δεν με φέρνεις βλέποντάς με σαν πελάτη καταστήματος δεν έρχομαι, όταν αισθάνομαι πως μπαίνω σε επιχείρηση αντί ναό.. Τον ιερέα τον θέλω Άγιο, όσο μπορεί και όσο του επιτρέπει η ανθρωπινή του φύση, τον θέλω με γενειάδα λευκή, χωρίς να την κόβει ποτέ, ούτε και τα μαλλιά του, έτσι μου θυμίζει τους Αγίους, έτσι φαντάζομαι τους Αγίους..με ξέπλεκα μακρυά μαλλιά και άσπρη γενειάδα. Τον θέλω ταπεινό, πολύ ταπεινό, να πιστεύει πρώτος και να τηρεί αυτά που διδάσκει, όχι να απαγγέλλει ποιήματα κάθε κυριακή στο πλήθος για δικαιολογήσει τον παχυλό του μισθό. Τον θέλω φτωχό, να ζεί απο τις προσφορές του κόσμου, να μην έχει περιουσία, να μην κοπιάζει να αποκτά αγαθά επίγεια, να μην ζητά χρήματα και να μην έχει ανάγκη υλικών αγαθών.. Τον θέλω ισχνό, λιτοδίαιτο, όχι πλαδαρό και καλοφαγά. Να μην πίνει και να μη χορεύει, να μη μιλάει πολύ, να μην του αρέσει η δημοσιότητα, να μη γελάει χυδαία, να μην κοιτάζει πονηρά τα κοριτσόπουλα -για να μην το προχωρήσω κι άλλο- να μην σκανδαλίζεται και να έχει πάντα αυτοέλεγχο. Να αποφεύγει να οδηγάει, διότι μπορεί σε ατύχημα να γίνει αιτία να χάσει κάποιος τη ζωή του. Να έχει πάνω απ' όλα, αυτό που τονίζει κάθε κυριακή, "Φόβο Θεού". Καταντήσατε ιερείς το ιερούργημά σας, επάγγελμα τους ναούς σας οίκους εμπορίου Απο υπηρέτες του Θεού, γίνατε επιχειρηματίες το ποίμνιό σας το διώξατε, το κερατώσατε και το εξαπατήσατε πάμπολλες φορές είστε οι λιγώτερο πιστοί σε όσα κηρύττετε καλλωπίζεστε και προσπαθείτε να φαίνεστε όμορφοι, λές και κάνετε πασαρέλα σε καλλιστεία παπάδων, για να σας κοιτάζουν και να σας "ποθούν" οι γυναίκες που εκκλησιάζονται. Μου λέει η δικιά μου, "μην γράφεις για παπάδες, έχουν μεγάλη δύναμη εδώ στον Καναδά, με το ράσο ειδικά μην τα βάζεις". Σώπα καλό 'μ; σοβαρά; Λές το μπλόγκ μου να το ονόμασα "Μπινελικολόγιο" για να γλύφω παπάδες, αρχιμανδρίτες ή όποιον άλλον μου κάθεται στραβά με τις μαλακίες του; Λάθος...ακριβώς γι αυτό το λόγο το ξεκίνησα και γι αυτό το ονόμασα κι έτσι. Και σας ρωτώ.. Γιατί να εκκλησιάζομαι; Γιατί να δηλώνω πιστός σε μια πίστη, την οποία ούτε οι ίδιοι οι λειτουργοί της δεν πιστεύουν; Για να κολάζομαι κάθε κυριακή; Οι υπόλοιπες έξι ημέρες δεν μου αρκούν; χρειάζεται να κολαστώ και τις εφτά; "....Ο ποιών τους Αγγέλους Αυτού Πνεύματα και τους Λειτουργούς Αυτού Πυρός φλόγαν.." Εσάς τι φλόγα να σας κάνει ορέ κοπέλια, που δεν κάνετε ούτε για προσάναμμα; έχετε σβήσει προ αιώνων..έπαψε ο λόγος σας να είναι πύρινος, έγινε το λιγώτερο..χλιαρός. Γίνατε χλιαροί οι ίδιοι, γίνατε νωθροί, πλαδαροί, κακεντρεχείς, κακιασμένοι, φιλάργυροι, πλακώνεστε μεταξύ σας για περιουσίες και χρήματα, μοιράζεστε μεταξύ σας τα φιλόπτωχα, δίχως να δίνετε σε φτωχό νερό να πιεί.. Αντί παραδειγματικά να δίνετε τον ένα σας χιτώνα, εσείς θα παίρνατε και το σώβρακο του άλλου αν μπορούσατε.. Δεν σας μισώ, σας λυπάμαι, κι όχι τόσο για την κατάντια σας, ούτε για την κατάντια του ποιμνίου σας που έχασε το δρόμο του παρασυρμένο και καλυμμένο συχνά, πίσω απο τις ακολασίες τις δικές σας, σας λυπάμαι περισσότερο για το "<span style="font-weight: bold; font-style: italic;">τι ψυχή θα παραδώσετε..</span>"http://nikos63.blogspot.com/2008/06/blame-story.htmlnoreply@blogger.com (Unknown)4